Latein-Deutsch Übersetzung für "naturam"

"naturam" Deutsch Übersetzung

nancisci
<nancīscor, nactus sum/nānctus sum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • spatium nancisci
    Zeit gewinnen
    spatium nancisci
  • spem morae nancisci
    Hoffnung auf Aufschub erlangen
    spem morae nancisci
  • febrim nancisci
    Fieber bekommen
    febrim nancisci
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Futur

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Imperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Perfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Futur 2

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Plusquamperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Imperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Perfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Plusquamperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Imperativ Singular Plural
Präsens

-

-

Futur

2. Person 2. -

3. Person 3. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Infinitiv
Präsens

-

Perfekt

-

Futur

-

Partizip
Präsens

-

Futur

-

Gerundium
Genitiv

-

Dativ

-

Akkusativ

-

Ablativ

-

Supinum
-

  • Natur, (natürliche) Beschaffenheit
    nātūra
    nātūra
Beispiele
  • in naturam vertere
    zur zweiten Natur werden
    in naturam vertere
  • naturā
    von Natur aus
    naturā
  • Wesen
    nātūra
    nātūra
Beispiele
  • natura rerum
    Wesen des Ganzen
    natura rerum
  • Naturgesetz, Weltordnung
    nātūra
    nātūra
Beispiele
  • Gestalt, Äußeres
    nātūra
    nātūra
Beispiele
  • Naturtrieb, natürliches Gefühl
    nātūra
    nātūra
  • Naturkraft, Schöpferkraft der Natur
    nātūra
    nātūra
  • Naturgebilde, Kreatur
    nātūra
    nātūra
Beispiele
  • naturae rerum
    wirkliche Dinge
    naturae rerum
  • Geschlechtsteil
    nātūra
    nātūra
Beispiele
  • naturae Pluralpl
    Genitalien
    naturae Pluralpl
  • Grundstoff, Element
    nātūra
    nātūra
Beispiele
  • Organ
    nātūra
    nātūra
  • Geschlecht, Gattung Natura non facit saltus. Die Natur macht keine Sprünge. Lehre von der stetigen, nicht sprunghaften Weiterentwicklung in der Natur
    nātūra T. Lucretius CarusLucr.
    nātūra T. Lucretius CarusLucr.

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg nātūra

plural pl nātūrae

Genitiv

singular sg nātūrae

plural pl nātūrārum

Dativ

singular sg nātūrae

plural pl nātūrīs

Akkusativ

singular sg nātūram

plural pl nātūrās

Ablativ

singular sg nātūrā

plural pl nātūrīs

Vokativ

singular sg nātūra

plural pl nātūrae

accommodatus
Adjektiv, adjektivisch adj <a, um; Adverb, adverbialadv accommodātē> ||accommodare||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • passend (alicui rei/ad aliquid für etwas)
    accommodātus
    accommodātus
  • von Personen: einer Sache gewachsen
    accommodātus
    accommodātus
Beispiele
tueri
intransitives Verb v/i <tueor, tuitus sum/tutātus sum/tūtus sum 2.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • transversa tueri
    seitwärts schauen
    transversa tueri
tueri
transitives Verb v/t <tueor, tuitus sum/tutātus sum/tūtus sum 2.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • naturam tueri
    die Natur betrachten
    naturam tueri
  • Sorge tragen
    tuērī figurativ, in übertragenem Sinnfig
    sorgen (aliquem/aliquid für jemanden/etwas)
    tuērī figurativ, in übertragenem Sinnfig
    tuērī figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • bewahren
    tuērī figurativ, in übertragenem Sinnfig
    tuērī figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • dignitatem suam tueri
    seine Würde wahren
    dignitatem suam tueri
  • in gutem Zustand erhalten (aedem Castoris den Tempel des Castor)
    tuērī figurativ, in übertragenem Sinnfig
    tuērī figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • ernähren, unterhalten
    tuērī figurativ, in übertragenem Sinnfig
    tuērī figurativ, in übertragenem Sinnfig
intrare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> ||intra||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • geistig eindringen (in aliquid in etwas)
    in-trāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
    in-trāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • in rerum naturam intrare
    das Wesen der Dinge durchdringen
    in rerum naturam intrare
  • intrare in alicuius familiaritatem
    sich mit jemandem auf vertrauten Fuß stellen
    intrare in alicuius familiaritatem
  • magis intrare
    tiefer eindringen
    magis intrare
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. intrō

2. Person 2. intrās

3. Person 3. intrat

1. Person 1. intrāmus

2. Person 2. intrātis

3. Person 3. intrant

Futur

1. Person 1. intrābō

2. Person 2. intrābis

3. Person 3. intrābit

1. Person 1. intrābimus

2. Person 2. intrābitis

3. Person 3. intrābunt

Imperfekt

1. Person 1. intrābam

2. Person 2. intrābās

3. Person 3. intrābat

1. Person 1. intrābāmus

2. Person 2. intrābātis

3. Person 3. intrābant

Perfekt

1. Person 1. intrāvī

2. Person 2. intrāvisti

3. Person 3. intrāvit

1. Person 1. intrāvimus

2. Person 2. intrāvistis

3. Person 3. intrāvērunt

Futur 2

1. Person 1. intrāverō

2. Person 2. intrāveris

3. Person 3. intrāverit

1. Person 1. intrāverimus

2. Person 2. intrāveritis

3. Person 3. intrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. intrāveram

2. Person 2. intrāverās

3. Person 3. intrāverat

1. Person 1. intrāverāmus

2. Person 2. intrāverātis

3. Person 3. intrāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. intrem

2. Person 2. intrēs

3. Person 3. intret

1. Person 1. intrēmus

2. Person 2. intrētis

3. Person 3. intrent

Imperfekt

1. Person 1. intrārem

2. Person 2. intrārēs

3. Person 3. intrāret

1. Person 1. intrārēmus

2. Person 2. intrārētis

3. Person 3. intrārent

Perfekt

1. Person 1. intrāverim

2. Person 2. intrāveris

3. Person 3. intrāverit

1. Person 1. intrāverimus

2. Person 2. intrāveritis

3. Person 3. intrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. intrāvissem

2. Person 2. intrāvissēs

3. Person 3. intrāvisset

1. Person 1. intrāvissēmus

2. Person 2. intrāvissētis

3. Person 3. intrāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

intrā!

intrāte!

Futur

2. Person 2. intrāto!

3. Person 3. intrāto!

2. Person 2. intrātōte!

3. Person 3. intranto!

Infinitiv
Präsens

intrāre

Perfekt

intrāvisse

Futur

intrātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

intrāns, intrantis

Futur

intrātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

intrandī

Dativ

intrandō

Akkusativ

ad intrandum

Ablativ

intrandō

Supinum
intrātum
intrare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> ||intra||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • betreten
    in-trāre
    in-trāre
  • eindringen (aliquid in etwas)
    in-trāre Militär, militärischMIL
    in-trāre Militär, militärischMIL
Beispiele
  • urbem intrare
    die Stadt betreten, in die Stadt einrücken
    urbem intrare
  • domus intrata est
    das Haus wurde betreten
    domus intrata est
  • von Gefühlen ergreifen, befallen (aliquem/animum alicuius jemanden)
    in-trāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
    in-trāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • durchstechen (aprum einen Eber)
    in-trāre M. Valerius MartialisMart.
    in-trāre M. Valerius MartialisMart.

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. intrō

2. Person 2. intrās

3. Person 3. intrat

1. Person 1. intrāmus

2. Person 2. intrātis

3. Person 3. intrant

Futur

1. Person 1. intrābō

2. Person 2. intrābis

3. Person 3. intrābit

1. Person 1. intrābimus

2. Person 2. intrābitis

3. Person 3. intrābunt

Imperfekt

1. Person 1. intrābam

2. Person 2. intrābās

3. Person 3. intrābat

1. Person 1. intrābāmus

2. Person 2. intrābātis

3. Person 3. intrābant

Perfekt

1. Person 1. intrāvī

2. Person 2. intrāvisti

3. Person 3. intrāvit

1. Person 1. intrāvimus

2. Person 2. intrāvistis

3. Person 3. intrāvērunt

Futur 2

1. Person 1. intrāverō

2. Person 2. intrāveris

3. Person 3. intrāverit

1. Person 1. intrāverimus

2. Person 2. intrāveritis

3. Person 3. intrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. intrāveram

2. Person 2. intrāverās

3. Person 3. intrāverat

1. Person 1. intrāverāmus

2. Person 2. intrāverātis

3. Person 3. intrāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. intrem

2. Person 2. intrēs

3. Person 3. intret

1. Person 1. intrēmus

2. Person 2. intrētis

3. Person 3. intrent

Imperfekt

1. Person 1. intrārem

2. Person 2. intrārēs

3. Person 3. intrāret

1. Person 1. intrārēmus

2. Person 2. intrārētis

3. Person 3. intrārent

Perfekt

1. Person 1. intrāverim

2. Person 2. intrāveris

3. Person 3. intrāverit

1. Person 1. intrāverimus

2. Person 2. intrāveritis

3. Person 3. intrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. intrāvissem

2. Person 2. intrāvissēs

3. Person 3. intrāvisset

1. Person 1. intrāvissēmus

2. Person 2. intrāvissētis

3. Person 3. intrāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

intrā!

intrāte!

Futur

2. Person 2. intrāto!

3. Person 3. intrāto!

2. Person 2. intrātōte!

3. Person 3. intranto!

Infinitiv
Präsens

intrāre

Perfekt

intrāvisse

Futur

intrātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

intrāns, intrantis

Futur

intrātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

intrandī

Dativ

intrandō

Akkusativ

ad intrandum

Ablativ

intrandō

Supinum
intrātum
secundum
Adverb, adverbial adv ||secundus||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • age, i tu secundumT. Maccius Plautus Plaut.
    los, komm nach
    age, i tu secundumT. Maccius Plautus Plaut.
secundum
Präposition präp <+Akkusativ akk> ||secundus||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • örtlichörtl. dicht hinter
    secundum
    secundum
Beispiele
  • ite secundum me
    geht hinter mir
    ite secundum me
Beispiele
  • zeitlichzeitl. gleich nach
    secundum
    secundum
Beispiele
  • secundum Kalendas lanuarias
    gleich nach den Kalenden des Januar
    secundum Kalendas lanuarias
Beispiele
Beispiele
Beispiele

Beispiele
  • turres praesidiis firmare
    die Türme durch Besatzungen sichern
    turres praesidiis firmare
  • gradum firmare
    festen Fuß fassen
    gradum firmare
  • rem publicam firmare
    rem publicam firmare
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
Beispiele
  • ermutigen, ermuntern
    firmāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
    firmāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • sich fassen, sich aufraffen
    firmāre im Passiv figurativ, in übertragenem Sinnfig
    firmāre im Passiv figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
Beispiele
  • fest behaupten, +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI
    firmāre
    firmāre
Beispiele
  • naturam fati ex divinationis ratione firmare
    das Wesen des Schicksals aus der Sicht der Weissagung beweisen
    naturam fati ex divinationis ratione firmare

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. firmō

2. Person 2. firmās

3. Person 3. firmat

1. Person 1. firmāmus

2. Person 2. firmātis

3. Person 3. firmant

Futur

1. Person 1. firmābō

2. Person 2. firmābis

3. Person 3. firmābit

1. Person 1. firmābimus

2. Person 2. firmābitis

3. Person 3. firmābunt

Imperfekt

1. Person 1. firmābam

2. Person 2. firmābās

3. Person 3. firmābat

1. Person 1. firmābāmus

2. Person 2. firmābātis

3. Person 3. firmābant

Perfekt

1. Person 1. firmāvī

2. Person 2. firmāvisti

3. Person 3. firmāvit

1. Person 1. firmāvimus

2. Person 2. firmāvistis

3. Person 3. firmāvērunt

Futur 2

1. Person 1. firmāverō

2. Person 2. firmāveris

3. Person 3. firmāverit

1. Person 1. firmāverimus

2. Person 2. firmāveritis

3. Person 3. firmāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. firmāveram

2. Person 2. firmāverās

3. Person 3. firmāverat

1. Person 1. firmāverāmus

2. Person 2. firmāverātis

3. Person 3. firmāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. firmem

2. Person 2. firmēs

3. Person 3. firmet

1. Person 1. firmēmus

2. Person 2. firmētis

3. Person 3. firment

Imperfekt

1. Person 1. firmārem

2. Person 2. firmārēs

3. Person 3. firmāret

1. Person 1. firmārēmus

2. Person 2. firmārētis

3. Person 3. firmārent

Perfekt

1. Person 1. firmāverim

2. Person 2. firmāveris

3. Person 3. firmāverit

1. Person 1. firmāverimus

2. Person 2. firmāveritis

3. Person 3. firmāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. firmāvissem

2. Person 2. firmāvissēs

3. Person 3. firmāvisset

1. Person 1. firmāvissēmus

2. Person 2. firmāvissētis

3. Person 3. firmāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

firmā!

firmāte!

Futur

2. Person 2. firmāto!

3. Person 3. firmāto!

2. Person 2. firmātōte!

3. Person 3. firmanto!

Infinitiv
Präsens

firmāre

Perfekt

firmāvisse

Futur

firmātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

firmāns, firmantis

Futur

firmātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

firmandī

Dativ

firmandō

Akkusativ

ad firmandum

Ablativ

firmandō

Supinum
firmātum
vivere
<vīvō, vīxī, vīctūrus 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • noch leben
    vīvere
    vīvere
  • fortbestehen
    vīvere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    vīvere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
Beispiele
Beispiele
Beispiele
Beispiele
Beispiele
  • vive/vivite
    als Abschiedsgruß leb wohl/lebt wohl
    vive/vivite

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. vīvō

2. Person 2. vīvis

3. Person 3. vīvit

1. Person 1. vīvimus

2. Person 2. vīvitis

3. Person 3. vīvunt

Futur

1. Person 1. vīvam

2. Person 2. vīves

3. Person 3. vīvet

1. Person 1. vīvemus

2. Person 2. vīvetis

3. Person 3. vīvent

Imperfekt

1. Person 1. vīvebam

2. Person 2. vīvebās

3. Person 3. vīvebat

1. Person 1. vīvebāmus

2. Person 2. vīvebātis

3. Person 3. vīvebant

Perfekt

1. Person 1. vīxī

2. Person 2. vīxisti

3. Person 3. vīxit

1. Person 1. vīximus

2. Person 2. vīxistis

3. Person 3. vīxērunt

Futur 2

1. Person 1. vīxerō

2. Person 2. vīxeris

3. Person 3. vīxerit

1. Person 1. vīxerimus

2. Person 2. vīxeritis

3. Person 3. vīxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. vīxeram

2. Person 2. vīxerās

3. Person 3. vīxerat

1. Person 1. vīxerāmus

2. Person 2. vīxerātis

3. Person 3. vīxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. vīvam

2. Person 2. vīvās

3. Person 3. vīvat

1. Person 1. vīvāmus

2. Person 2. vīvātis

3. Person 3. vīvant

Imperfekt

1. Person 1. vīverem

2. Person 2. vīverēs

3. Person 3. vīveret

1. Person 1. vīverēmus

2. Person 2. vīverētis

3. Person 3. vīverent

Perfekt

1. Person 1. vīxerim

2. Person 2. vīxeris

3. Person 3. vīxerit

1. Person 1. vīxerimus

2. Person 2. vīxeritis

3. Person 3. vīxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. vīxissem

2. Person 2. vīxissēs

3. Person 3. vīxisset

1. Person 1. vīxissēmus

2. Person 2. vīxissētis

3. Person 3. vīxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

vīve!

vīvite!

Futur

2. Person 2. vīvito!

3. Person 3. vīvito!

2. Person 2. vīvitōte!

3. Person 3. vīvunto!

Infinitiv
Präsens

vīvere

Perfekt

vīxisse

Futur

vīctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

vīvens, vīventis

Futur

vīctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

vīvendī

Dativ

vīvendō

Akkusativ

ad vīvendum

Ablativ

vīvendō

Supinum
-

  • berühren, anrühren (aliquid re etwas mit etwas)
    con-tingere
    con-tingere
Beispiele
  • terram contingere osculo
    terram contingere osculo
  • aliquem igne contingere
    jemanden versengen
    aliquem igne contingere
  • bestreuen, benetzen (aliquid re etwas mit etwas)
    con-tingere
    con-tingere
Beispiele
  • lac sale contingere
    die Milch mit Salz bestreuen
    lac sale contingere
  • os ambrosiācontingere
    den Mund mit Ambrosia bestreichen
    os ambrosiācontingere
  • ergreifen, erfassen (alicuius dextram jemandes Rechte), (manibus habenas die Zügel mit den Händen)
    con-tingere
    con-tingere
Beispiele
  • kosten
    con-tingere
    con-tingere
  • essen
    con-tingere
    con-tingere
  • ein Ziel erreichen
    con-tingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    con-tingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • wohin gelangen
    con-tingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    con-tingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • hostem ferro contingere
    den Feind mit dem Schwert treffen
    hostem ferro contingere
  • vox contingit aliquem/aures alicuius
    die Stimme erreicht jemandes Ohr
    vox contingit aliquem/aures alicuius
  • Italiam contingere
    nach Italien gelangen
    Italiam contingere
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
Beispiele
  • fines Volscorum contingere
    an das Gebiet der Volsker grenzen
    fines Volscorum contingere
  • freundschaftlich nahestehen, verwandtschaftlich nahestehen (aliquem jemandem)
    con-tingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    con-tingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • aliquem propinquitate/affinitate contingere
    mit jemandem verwandt sein
    aliquem propinquitate/affinitate contingere
Beispiele
  • beflecken, anstecken
    con-tingere pejorativ, abwertendpej
    con-tingere pejorativ, abwertendpej

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. contingō

2. Person 2. contingis

3. Person 3. contingit

1. Person 1. contingimus

2. Person 2. contingitis

3. Person 3. contingunt

Futur

1. Person 1. contingam

2. Person 2. continges

3. Person 3. continget

1. Person 1. contingemus

2. Person 2. contingetis

3. Person 3. contingent

Imperfekt

1. Person 1. contingebam

2. Person 2. contingebās

3. Person 3. contingebat

1. Person 1. contingebāmus

2. Person 2. contingebātis

3. Person 3. contingebant

Perfekt

1. Person 1. contīgī

2. Person 2. contīgisti

3. Person 3. contīgit

1. Person 1. contīgimus

2. Person 2. contīgistis

3. Person 3. contīgērunt

Futur 2

1. Person 1. contīgerō

2. Person 2. contīgeris

3. Person 3. contīgerit

1. Person 1. contīgerimus

2. Person 2. contīgeritis

3. Person 3. contīgerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. contīgeram

2. Person 2. contīgerās

3. Person 3. contīgerat

1. Person 1. contīgerāmus

2. Person 2. contīgerātis

3. Person 3. contīgerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. contingam

2. Person 2. contingās

3. Person 3. contingat

1. Person 1. contingāmus

2. Person 2. contingātis

3. Person 3. contingant

Imperfekt

1. Person 1. contingerem

2. Person 2. contingerēs

3. Person 3. contingeret

1. Person 1. contingerēmus

2. Person 2. contingerētis

3. Person 3. contingerent

Perfekt

1. Person 1. contīgerim

2. Person 2. contīgeris

3. Person 3. contīgerit

1. Person 1. contīgerimus

2. Person 2. contīgeritis

3. Person 3. contīgerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. contīgissem

2. Person 2. contīgissēs

3. Person 3. contīgisset

1. Person 1. contīgissēmus

2. Person 2. contīgissētis

3. Person 3. contīgissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

continge!

contingite!

Futur

2. Person 2. contingito!

3. Person 3. contingito!

2. Person 2. contingitōte!

3. Person 3. contingunto!

Infinitiv
Präsens

contingere

Perfekt

contīgisse

Futur

contāctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

contingens, contingentis

Futur

contāctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

contingendī

Dativ

contingendō

Akkusativ

ad contingendum

Ablativ

contingendō

Supinum
contāctum
contingere
intransitives Verb v/i <tingō, tīgī, tāctum 3.> ||tangere||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • zuteil werden, begegnen (alicui jemandem)
    con-tingere
    con-tingere
Beispiele
Beispiele
  • contingit meistunpersönlich unpers
    es gelingt (alicui jemandem)
    contingit meistunpersönlich unpers
  • contingit meistunpersönlich unpers
    es ereignet sich (meist ut dass), (auch +Infinitiv inf)
    contingit meistunpersönlich unpers
  • contigit mihi, ut veniam
    es gelingt mir zu kommen
    contigit mihi, ut veniam
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. contingō

2. Person 2. contingis

3. Person 3. contingit

1. Person 1. contingimus

2. Person 2. contingitis

3. Person 3. contingunt

Futur

1. Person 1. contingam

2. Person 2. continges

3. Person 3. continget

1. Person 1. contingemus

2. Person 2. contingetis

3. Person 3. contingent

Imperfekt

1. Person 1. contingebam

2. Person 2. contingebās

3. Person 3. contingebat

1. Person 1. contingebāmus

2. Person 2. contingebātis

3. Person 3. contingebant

Perfekt

1. Person 1. contīgī

2. Person 2. contīgisti

3. Person 3. contīgit

1. Person 1. contīgimus

2. Person 2. contīgistis

3. Person 3. contīgērunt

Futur 2

1. Person 1. contīgerō

2. Person 2. contīgeris

3. Person 3. contīgerit

1. Person 1. contīgerimus

2. Person 2. contīgeritis

3. Person 3. contīgerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. contīgeram

2. Person 2. contīgerās

3. Person 3. contīgerat

1. Person 1. contīgerāmus

2. Person 2. contīgerātis

3. Person 3. contīgerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. contingam

2. Person 2. contingās

3. Person 3. contingat

1. Person 1. contingāmus

2. Person 2. contingātis

3. Person 3. contingant

Imperfekt

1. Person 1. contingerem

2. Person 2. contingerēs

3. Person 3. contingeret

1. Person 1. contingerēmus

2. Person 2. contingerētis

3. Person 3. contingerent

Perfekt

1. Person 1. contīgerim

2. Person 2. contīgeris

3. Person 3. contīgerit

1. Person 1. contīgerimus

2. Person 2. contīgeritis

3. Person 3. contīgerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. contīgissem

2. Person 2. contīgissēs

3. Person 3. contīgisset

1. Person 1. contīgissēmus

2. Person 2. contīgissētis

3. Person 3. contīgissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

continge!

contingite!

Futur

2. Person 2. contingito!

3. Person 3. contingito!

2. Person 2. contingitōte!

3. Person 3. contingunto!

Infinitiv
Präsens

contingere

Perfekt

contīgisse

Futur

contāctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

contingens, contingentis

Futur

contāctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

contingendī

Dativ

contingendō

Akkusativ

ad contingendum

Ablativ

contingendō

Supinum
contāctum

Beispiele
Beispiele
  • portum capere
    den Hafen erreichen
    portum capere
Beispiele
  • hostem capere
    den Feind gefangen nehmen
    hostem capere
  • cervum capere
    den Hirsch erjagen
    cervum capere
  • uros foveis capere
    Auerochsen in Gruben fangen
    uros foveis capere
Beispiele
Beispiele
Beispiele
Beispiele
  • Gefühleund u. Stimmungen empfinden
    capere
    capere
Beispiele
  • dolorem capere
    Schmerz empfinden (alicuius rei/ex re über etwas, wegen etwas)
    dolorem capere
  • molestiam capere
    Ärger empfinden, Verdruss empfinden
    molestiam capere
  • voluptatem capere ex aliquā re
    voluptatem capere ex aliquā re
Beispiele
  • rerum naturam capere
    das Wesen der Dinge begreifen
    rerum naturam capere
Beispiele
Beispiele
  • capit/non capit (Kirchenlateineccl.)
    es ist möglich/es ist nicht möglich, +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI
    capit/non capit (Kirchenlateineccl.)

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. capiō

2. Person 2. capis

3. Person 3. capit

1. Person 1. capimus

2. Person 2. capitis

3. Person 3. capiunt

Futur

1. Person 1. capiam

2. Person 2. capiēs

3. Person 3. capiet

1. Person 1. capiēmus

2. Person 2. capiētis

3. Person 3. capient

Imperfekt

1. Person 1. capiēbam

2. Person 2. capiēbās

3. Person 3. capiēbat

1. Person 1. capiēbāmus

2. Person 2. capiēbātis

3. Person 3. capiēbant

Perfekt

1. Person 1. cēpī

2. Person 2. cēpīsti

3. Person 3. cēpit

1. Person 1. cēpimus

2. Person 2. cēpīstis

3. Person 3. cēpērunt

Futur 2

1. Person 1. cēperō

2. Person 2. cēperis

3. Person 3. cēperit

1. Person 1. cēperimus

2. Person 2. cēperitis

3. Person 3. cēperint

Plusquamperfekt

1. Person 1. cēperam

2. Person 2. cēperās

3. Person 3. cēperat

1. Person 1. cēperāmus

2. Person 2. cēperātis

3. Person 3. cēperant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. capiam

2. Person 2. capiās

3. Person 3. capiat

1. Person 1. capiāmus

2. Person 2. capiātis

3. Person 3. capiant

Imperfekt

1. Person 1. caperem

2. Person 2. caperēs

3. Person 3. caperet

1. Person 1. caperēmus

2. Person 2. caperētis

3. Person 3. caperent

Perfekt

1. Person 1. cēperim

2. Person 2. cēperis

3. Person 3. cēperit

1. Person 1. cēperimus

2. Person 2. cēperitis

3. Person 3. cēperint

Plusquamperfekt

1. Person 1. cēpīssem

2. Person 2. cēpīssēs

3. Person 3. cēpīsset

1. Person 1. cēpissēmus

2. Person 2. cēpissētis

3. Person 3. cēpīssent

Imperativ Singular Plural
Präsens

cape!

capite!

Futur

2. Person 2. capito!

3. Person 3. capito!

2. Person 2. capitōte!

3. Person 3. capiūnto!

Infinitiv
Präsens

capere

Perfekt

cēpīsse

Futur

captūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

capiēns, capiēntis

Futur

captūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

capiēndī

Dativ

capiēndō

Akkusativ

ad capiēndum

Ablativ

capiēndō

Supinum
captum