facere
transitives Verb v/t <faciō, fēcī, factum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- erzeugenfacerefacere
- prägenfacerefacere
- bearbeiten, verarbeiten (ebur Elfenbein)facerefacere
- auf die Beine bringenfacerefacere
- rem facereein Vermögen verdienenrem facere
- stipendium facereSold verdienen = Kriegsdienst tunstipendium facere
- veranstalten, feiernfacerefacere
- erhebenfacerefacere
- liefernfacerefacere
- verursachen, hervorrufen auch Gefühlefacerefacere
- schließenfacerefacere
- admirationem facereadmirationem facere
- bellum facere
- desiderium facere alicuidesiderium facere alicui
- Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
- alicui copiam alicuius rei facerejemandem Gelegenheit zu etwas gebenalicui copiam alicuius rei facere
- delicti gratiam facereVerzeihung für ein Vergehen gewährendelicti gratiam facere
- orationi audientiam facereder Rede Gehör verschaffenorationi audientiam facere
- Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
- machenfacere +doppelt dopp.Akkusativ akkernennenfacere +doppelt dopp.Akkusativ akkwählen (aliquem aliquid jemanden zu etwas)facere +doppelt dopp.Akkusativ akkfacere +doppelt dopp.Akkusativ akk
- aliquem avem facerejemanden in einen Vogel verwandelnaliquem avem facere
- aliquem certiorem facere de rejemanden über etwas benachrichtigenaliquem certiorem facere de re
- aliquem oratorem facere
- Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
- aliquem sui iuris facerejemanden sich untertan machenaliquem sui iuris facere
- optionem Carthaginiensium faceredie Wahl den Karthagern überlassenoptionem Carthaginiensium facere
- Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
- den Fall setzen, annehmen, voraussetzenfacere +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcIfacere +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI
- facere
- zurücklegenfacere (nachklassischnachkl.)facere (nachklassischnachkl.)
- zubringen, vollenden franz. faire, ital. fare, span. hacerfacere (nachklassischnachkl.)facere (nachklassischnachkl.)
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. faciō 2. Person 2. facis 3. Person 3. facit | 1. Person 1. facimus 2. Person 2. facitis 3. Person 3. faciunt |
| Futur | 1. Person 1. faciam 2. Person 2. faciēs 3. Person 3. faciet | 1. Person 1. faciēmus 2. Person 2. faciētis 3. Person 3. facient |
| Imperfekt | 1. Person 1. faciēbam 2. Person 2. faciēbās 3. Person 3. faciēbat | 1. Person 1. faciēbāmus 2. Person 2. faciēbātis 3. Person 3. faciēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. fēcī 2. Person 2. fēcistī 3. Person 3. fēcit | 1. Person 1. fēcimus 2. Person 2. fēcistis 3. Person 3. fēcērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. fēcerō 2. Person 2. fēceris 3. Person 3. fēcerit | 1. Person 1. fēcerimus 2. Person 2. fēceritis 3. Person 3. fēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. fēceram 2. Person 2. fēcerās 3. Person 3. fēcerat | 1. Person 1. fēcerāmus 2. Person 2. fēcerātis 3. Person 3. fēcerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. faciam 2. Person 2. faciās 3. Person 3. faciat | 1. Person 1. faciāmus 2. Person 2. faciātis 3. Person 3. faciant |
| Imperfekt | 1. Person 1. facerem 2. Person 2. facerēs 3. Person 3. faceret | 1. Person 1. facerēmus 2. Person 2. facerētis 3. Person 3. facerent |
| Perfekt | 1. Person 1. fēcerim 2. Person 2. fēceris 3. Person 3. fēcerit | 1. Person 1. fēcerimus 2. Person 2. fēceritis 3. Person 3. fēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. fēcissem 2. Person 2. fēcissēs 3. Person 3. fēcisset | 1. Person 1. fēcissēmus 2. Person 2. fēcissētis 3. Person 3. fēcissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | fac! | facite! |
| Futur | 2. Person 2. facitō! 3. Person 3. facitō! | 2. Person 2. facitōte! 3. Person 3. faciuntō! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | facere |
| Perfekt | fēcisse |
| Futur | factūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | faciēns, facientis |
| Futur | factūrus,a ,um |
Gerundium
| Genitiv | faciendī |
|---|---|
| Dativ | faciendō |
| Akkusativ | ad faciendum |
| Ablativ | faciendō |
Supinum
| factum |
facere
intransitives Verb v/i <faciō, fēcī, factum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- opfern (alicui jemandem), (re mit etwas)facerefacere
- facere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- gut anschlagen (alicui jemandem), (alicui rei zu etwas, für etwas), (ad aliquid zu etwas)facere MedizinMED (nachklassischnachkl.) poetischpoetfacere MedizinMED (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- Feldarbeit verrichtenfacere P. Terentius AferTer.facere P. Terentius AferTer.
- facere → siehe „cacāre“facere → siehe „cacāre“
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. faciō 2. Person 2. facis 3. Person 3. facit | 1. Person 1. facimus 2. Person 2. facitis 3. Person 3. faciunt |
| Futur | 1. Person 1. faciam 2. Person 2. faciēs 3. Person 3. faciet | 1. Person 1. faciēmus 2. Person 2. faciētis 3. Person 3. facient |
| Imperfekt | 1. Person 1. faciēbam 2. Person 2. faciēbās 3. Person 3. faciēbat | 1. Person 1. faciēbāmus 2. Person 2. faciēbātis 3. Person 3. faciēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. fēcī 2. Person 2. fēcistī 3. Person 3. fēcit | 1. Person 1. fēcimus 2. Person 2. fēcistis 3. Person 3. fēcērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. fēcerō 2. Person 2. fēceris 3. Person 3. fēcerit | 1. Person 1. fēcerimus 2. Person 2. fēceritis 3. Person 3. fēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. fēceram 2. Person 2. fēcerās 3. Person 3. fēcerat | 1. Person 1. fēcerāmus 2. Person 2. fēcerātis 3. Person 3. fēcerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. faciam 2. Person 2. faciās 3. Person 3. faciat | 1. Person 1. faciāmus 2. Person 2. faciātis 3. Person 3. faciant |
| Imperfekt | 1. Person 1. facerem 2. Person 2. facerēs 3. Person 3. faceret | 1. Person 1. facerēmus 2. Person 2. facerētis 3. Person 3. facerent |
| Perfekt | 1. Person 1. fēcerim 2. Person 2. fēceris 3. Person 3. fēcerit | 1. Person 1. fēcerimus 2. Person 2. fēceritis 3. Person 3. fēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. fēcissem 2. Person 2. fēcissēs 3. Person 3. fēcisset | 1. Person 1. fēcissēmus 2. Person 2. fēcissētis 3. Person 3. fēcissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | fac! | facite! |
| Futur | 2. Person 2. facitō! 3. Person 3. facitō! | 2. Person 2. facitōte! 3. Person 3. faciuntō! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | facere |
| Perfekt | fēcisse |
| Futur | factūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | faciēns, facientis |
| Futur | factūrus,a ,um |
Gerundium
| Genitiv | faciendī |
|---|---|
| Dativ | faciendō |
| Akkusativ | ad faciendum |
| Ablativ | faciendō |
Supinum
| factum |