alienare
<ō, āvī, ātum 1.> ||alius||Übersicht aller Übersetzungen
- veräußern, abtretenaliēnāre RechtswesenJURaliēnāre RechtswesenJUR
- entfremden, verfeindenaliēnārealiēnāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. aliēnō 2. Person 2. aliēnās 3. Person 3. aliēnat | 1. Person 1. aliēnāmus 2. Person 2. aliēnātis 3. Person 3. aliēnant |
Futur | 1. Person 1. aliēnābō 2. Person 2. aliēnābis 3. Person 3. aliēnābit | 1. Person 1. aliēnābimus 2. Person 2. aliēnābitis 3. Person 3. aliēnābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. aliēnābam 2. Person 2. aliēnābās 3. Person 3. aliēnābat | 1. Person 1. aliēnābāmus 2. Person 2. aliēnābātis 3. Person 3. aliēnābant |
Perfekt | 1. Person 1. aliēnāvī 2. Person 2. aliēnāvisti 3. Person 3. aliēnāvit | 1. Person 1. aliēnāvimus 2. Person 2. aliēnāvistis 3. Person 3. aliēnāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. aliēnāverō 2. Person 2. aliēnāveris 3. Person 3. aliēnāverit | 1. Person 1. aliēnāverimus 2. Person 2. aliēnāveritis 3. Person 3. aliēnāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. aliēnāveram 2. Person 2. aliēnāverās 3. Person 3. aliēnāverat | 1. Person 1. aliēnāverāmus 2. Person 2. aliēnāverātis 3. Person 3. aliēnāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. aliēnem 2. Person 2. aliēnēs 3. Person 3. aliēnet | 1. Person 1. aliēnēmus 2. Person 2. aliēnētis 3. Person 3. aliēnent |
Imperfekt | 1. Person 1. aliēnārem 2. Person 2. aliēnārēs 3. Person 3. aliēnāret | 1. Person 1. aliēnārēmus 2. Person 2. aliēnārētis 3. Person 3. aliēnārent |
Perfekt | 1. Person 1. aliēnāverim 2. Person 2. aliēnāveris 3. Person 3. aliēnāverit | 1. Person 1. aliēnāverimus 2. Person 2. aliēnāveritis 3. Person 3. aliēnāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. aliēnāvissem 2. Person 2. aliēnāvissēs 3. Person 3. aliēnāvisset | 1. Person 1. aliēnāvissēmus 2. Person 2. aliēnāvissētis 3. Person 3. aliēnāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | aliēnā! | aliēnāte! |
Futur | 2. Person 2. aliēnāto! 3. Person 3. aliēnāto! | 2. Person 2. aliēnātōte! 3. Person 3. aliēnanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | aliēnāre |
Perfekt | aliēnāvisse |
Futur | aliēnātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | aliēnāns, aliēnantis |
Futur | aliēnātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | aliēnandī |
---|---|
Dativ | aliēnandō |
Akkusativ | ad aliēnandum |
Ablativ | aliēnandō |
Supinum
aliēnātum |