Deutsch-Latein Übersetzung für "falsum"

"falsum" Latein Übersetzung

falsum
Neutrum n <ī> ||falsus||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • Unwahrheit, Lüge
    falsum
    falsum
Beispiele

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg falsum

plural pl falsa

Genitiv

singular sg falsī

plural pl falsōrum

Dativ

singular sg falsō

plural pl falsīs

Akkusativ

singular sg falsum

plural pl falsa

Ablativ

singular sg falsō

plural pl falsīs

Vokativ

singular sg falsum

plural pl falsa

arguere
<, uī, ūtum/uitūrus 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • verraten, offenbaren
    arguere poetischpoet
    arguere poetischpoet
  • sich verraten
    arguere im Passiv poetischpoet
    arguere im Passiv poetischpoet
  • als falsch erweisen, widerlegen
    arguere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
    arguere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
  • beschuldigen, anklagen (aliquem alicuius rei/de re/re jemanden einer Sache/wegen einer Sacheoder od +doppelt dopp.Akkusativ akk /+accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI)
    arguere
    arguere
Beispiele
  • aliquem falsum filium arguere
    jemanden als falschen Sohn anklagen
    aliquem falsum filium arguere
  • Roscius arguitur patrem occidisse
    Roscius wird des Mordes an seinem Vater beschuldigt
    Roscius arguitur patrem occidisse
  • als strafbar rügen, vorwerfen (aliquid etwasoder od +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI)
    arguere (nachklassischnachkl.)
    arguere (nachklassischnachkl.)

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. arguō

2. Person 2. arguis

3. Person 3. arguit

1. Person 1. arguimus

2. Person 2. arguitis

3. Person 3. arguunt

Futur

1. Person 1. arguam

2. Person 2. argues

3. Person 3. arguet

1. Person 1. arguemus

2. Person 2. arguetis

3. Person 3. arguent

Imperfekt

1. Person 1. arguebam

2. Person 2. arguebās

3. Person 3. arguebat

1. Person 1. arguebāmus

2. Person 2. arguebātis

3. Person 3. arguebant

Perfekt

1. Person 1. arguī

2. Person 2. arguisti

3. Person 3. arguit

1. Person 1. arguimus

2. Person 2. arguistis

3. Person 3. arguērunt

Futur 2

1. Person 1. arguerō

2. Person 2. argueris

3. Person 3. arguerit

1. Person 1. arguerimus

2. Person 2. argueritis

3. Person 3. arguerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. argueram

2. Person 2. arguerās

3. Person 3. arguerat

1. Person 1. arguerāmus

2. Person 2. arguerātis

3. Person 3. arguerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. arguam

2. Person 2. arguās

3. Person 3. arguat

1. Person 1. arguāmus

2. Person 2. arguātis

3. Person 3. arguant

Imperfekt

1. Person 1. arguerem

2. Person 2. arguerēs

3. Person 3. argueret

1. Person 1. arguerēmus

2. Person 2. arguerētis

3. Person 3. arguerent

Perfekt

1. Person 1. arguerim

2. Person 2. argueris

3. Person 3. arguerit

1. Person 1. arguerimus

2. Person 2. argueritis

3. Person 3. arguerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. arguissem

2. Person 2. arguissēs

3. Person 3. arguisset

1. Person 1. arguissēmus

2. Person 2. arguissētis

3. Person 3. arguissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

argue!

arguite!

Futur

2. Person 2. arguito!

3. Person 3. arguito!

2. Person 2. arguitōte!

3. Person 3. arguunto!

Infinitiv
Präsens

arguere

Perfekt

arguisse

Futur

argūitūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

arguens, arguentis

Futur

argūitūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

arguendī

Dativ

arguendō

Akkusativ

ad arguendum

Ablativ

arguendō

Supinum
argūtum
sacramentum
Neutrum n <ī> ||sacrare||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • Haftgeld zweier vor Gericht streitender Parteien der Einsatz der im Prozess Unterlegenen ging an die Staatskasse
    sacrāmēntum RechtswesenJUR
    sacrāmēntum RechtswesenJUR
Beispiele
  • Prozess, Prozessführung
    sacrāmēntum übertragen gebraucht, metonymischmeton
    sacrāmēntum übertragen gebraucht, metonymischmeton
Beispiele
  • Fahneneid, Treueeid (alicuius/pro aliquo/in verba alicuius für jemanden)
    sacrāmēntum Militär, militärischMIL
    sacrāmēntum Militär, militärischMIL
  • Kriegsdienst
    sacrāmēntum Militär, militärischMIL übertragen gebraucht, metonymischmeton
    sacrāmēntum Militär, militärischMIL übertragen gebraucht, metonymischmeton
Beispiele
  • sacramento adigere/obligare/rogare
    jemanden den Treueeid schwören lassen
    sacramento adigere/obligare/rogare
  • sacramentum/sacramento dicere
    den Treueeid leisten (alicui/apud aliquem jemandem, vor jemandem)
    sacramentum/sacramento dicere
  • sacramento teneri
    zum Kriegsdienst eidlich verpflichtet sein
    sacramento teneri
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
  • Eid
    sacrāmēntum figurativ, in übertragenem Sinnfig
    sacrāmēntum figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • religiöses Geheimnis, Sakrament
    sacrāmēntum (Kirchenlateineccl.)
    sacrāmēntum (Kirchenlateineccl.)

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg sacrāmēntum

plural pl sacrāmēnta

Genitiv

singular sg sacrāmēntī

plural pl sacrāmēntōrum

Dativ

singular sg sacrāmēntō

plural pl sacrāmēntīs

Akkusativ

singular sg sacrāmēntum

plural pl sacrāmēnta

Ablativ

singular sg sacrāmēntō

plural pl sacrāmēntīs

Vokativ

singular sg sacrāmēntum

plural pl sacrāmēnta

aut
Konjunktion konj

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • ausschließend oder
    aut
    aut
Beispiele
  • meist am Satzanfang sonst
    aut
    aut
Beispiele
  • steigernd oder sogar
    aut
    aut
Beispiele
Beispiele
  • in verneinten Sätzen und
    aut
    aut
Beispiele
iurare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> ||ius1||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • iurantia verba
    Worte des Schwurs
    iurantia verba
  • iurare per deos
    bei den Göttern schwören
    iurare per deos
  • iurare in verba alicuius
    schwören auf die von jemandem vorgesprochene Eidesformel
    iurare in verba alicuius
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
Beispiele

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. iūrō

2. Person 2. iūrās

3. Person 3. iūrat

1. Person 1. iūrāmus

2. Person 2. iūrātis

3. Person 3. iūrant

Futur

1. Person 1. iūrābō

2. Person 2. iūrābis

3. Person 3. iūrābit

1. Person 1. iūrābimus

2. Person 2. iūrābitis

3. Person 3. iūrābunt

Imperfekt

1. Person 1. iūrābam

2. Person 2. iūrābās

3. Person 3. iūrābat

1. Person 1. iūrābāmus

2. Person 2. iūrābātis

3. Person 3. iūrābant

Perfekt

1. Person 1. iūrāvī

2. Person 2. iūrāvisti

3. Person 3. iūrāvit

1. Person 1. iūrāvimus

2. Person 2. iūrāvistis

3. Person 3. iūrāvērunt

Futur 2

1. Person 1. iūrāverō

2. Person 2. iūrāveris

3. Person 3. iūrāverit

1. Person 1. iūrāverimus

2. Person 2. iūrāveritis

3. Person 3. iūrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. iūrāveram

2. Person 2. iūrāverās

3. Person 3. iūrāverat

1. Person 1. iūrāverāmus

2. Person 2. iūrāverātis

3. Person 3. iūrāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. iūrem

2. Person 2. iūrēs

3. Person 3. iūret

1. Person 1. iūrēmus

2. Person 2. iūrētis

3. Person 3. iūrent

Imperfekt

1. Person 1. iūrārem

2. Person 2. iūrārēs

3. Person 3. iūrāret

1. Person 1. iūrārēmus

2. Person 2. iūrārētis

3. Person 3. iūrārent

Perfekt

1. Person 1. iūrāverim

2. Person 2. iūrāveris

3. Person 3. iūrāverit

1. Person 1. iūrāverimus

2. Person 2. iūrāveritis

3. Person 3. iūrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. iūrāvissem

2. Person 2. iūrāvissēs

3. Person 3. iūrāvisset

1. Person 1. iūrāvissēmus

2. Person 2. iūrāvissētis

3. Person 3. iūrāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

iūrā!

iūrāte!

Futur

2. Person 2. iūrāto!

3. Person 3. iūrāto!

2. Person 2. iūrātōte!

3. Person 3. iūranto!

Infinitiv
Präsens

iūrāre

Perfekt

iūrāvisse

Futur

iūrātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

iūrāns, iūrantis

Futur

iūrātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

iūrandī

Dativ

iūrandō

Akkusativ

ad iūrandum

Ablativ

iūrandō

Supinum
iūrātum
iurare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> ||ius1||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
Beispiele
  • aliquem/aliquid iurare
    bei jemandem/etwas schwören
    aliquem/aliquid iurare
  • lovem lapidem iurare
    beim Jupiterstein schwören
    lovem lapidem iurare
  • arae iurandae
    Altäre, an denen geschworen werden muss
    arae iurandae
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
  • abschwören
    iūrāre (unklassischunkl.)
    iūrāre (unklassischunkl.)
Beispiele

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. iūrō

2. Person 2. iūrās

3. Person 3. iūrat

1. Person 1. iūrāmus

2. Person 2. iūrātis

3. Person 3. iūrant

Futur

1. Person 1. iūrābō

2. Person 2. iūrābis

3. Person 3. iūrābit

1. Person 1. iūrābimus

2. Person 2. iūrābitis

3. Person 3. iūrābunt

Imperfekt

1. Person 1. iūrābam

2. Person 2. iūrābās

3. Person 3. iūrābat

1. Person 1. iūrābāmus

2. Person 2. iūrābātis

3. Person 3. iūrābant

Perfekt

1. Person 1. iūrāvī

2. Person 2. iūrāvisti

3. Person 3. iūrāvit

1. Person 1. iūrāvimus

2. Person 2. iūrāvistis

3. Person 3. iūrāvērunt

Futur 2

1. Person 1. iūrāverō

2. Person 2. iūrāveris

3. Person 3. iūrāverit

1. Person 1. iūrāverimus

2. Person 2. iūrāveritis

3. Person 3. iūrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. iūrāveram

2. Person 2. iūrāverās

3. Person 3. iūrāverat

1. Person 1. iūrāverāmus

2. Person 2. iūrāverātis

3. Person 3. iūrāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. iūrem

2. Person 2. iūrēs

3. Person 3. iūret

1. Person 1. iūrēmus

2. Person 2. iūrētis

3. Person 3. iūrent

Imperfekt

1. Person 1. iūrārem

2. Person 2. iūrārēs

3. Person 3. iūrāret

1. Person 1. iūrārēmus

2. Person 2. iūrārētis

3. Person 3. iūrārent

Perfekt

1. Person 1. iūrāverim

2. Person 2. iūrāveris

3. Person 3. iūrāverit

1. Person 1. iūrāverimus

2. Person 2. iūrāveritis

3. Person 3. iūrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. iūrāvissem

2. Person 2. iūrāvissēs

3. Person 3. iūrāvisset

1. Person 1. iūrāvissēmus

2. Person 2. iūrāvissētis

3. Person 3. iūrāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

iūrā!

iūrāte!

Futur

2. Person 2. iūrāto!

3. Person 3. iūrāto!

2. Person 2. iūrātōte!

3. Person 3. iūranto!

Infinitiv
Präsens

iūrāre

Perfekt

iūrāvisse

Futur

iūrātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

iūrāns, iūrantis

Futur

iūrātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

iūrandī

Dativ

iūrandō

Akkusativ

ad iūrandum

Ablativ

iūrandō

Supinum
iūrātum

Beispiele
  • hosti salutem suam credere
    dem Feind sein Heil anvertrauen
    hosti salutem suam credere
  • arcana libris credere
    Geheimnisse den Büchern anvertrauen
    arcana libris credere
Beispiele
  • alicui pecuniam credere
    jemandem Geld leihen
    alicui pecuniam credere
  • pecunia credita
    Darlehen, Kredit
    pecunia credita
Beispiele
  • virtuti militum credere
    auf die Tapferkeit der Soldaten vertrauen
    virtuti militum credere
  • campo credere
    sich auf eine Feldschlacht einlassen
    campo credere
Beispiele
  • credo Thukydidi
    ich glaube dem Thukydides
    credo Thukydidi
  • crede mihi
    glaub mir, auf mein Wort
    crede mihi
  • sibi credere
    bei sich überzeugt sein
    sibi credere
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
Beispiele
Beispiele
  • meinen, der Ansicht sein +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI / +indirekt indir Fragesatz
    crēdere
    crēdere
Beispiele
  • crederes
    man hätte meinen können
    crederes
  • an Christus glauben
    crēdere (Kirchenlateineccl.)
    crēdere (Kirchenlateineccl.)
Beispiele
  • in deum credere
    an Gott glauben
    in deum credere
  • credo in unum Deum
    ich glaube an den einen Gott Credo quod absurdum est. (Tertullianus) Ich glaube, weil es widersinnig ist.
    credo in unum Deum

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. crēdō

2. Person 2. crēdis

3. Person 3. crēdit

1. Person 1. crēdimus

2. Person 2. crēditis

3. Person 3. crēdunt

Futur

1. Person 1. crēdam

2. Person 2. crēdes

3. Person 3. crēdet

1. Person 1. crēdemus

2. Person 2. crēdetis

3. Person 3. crēdent

Imperfekt

1. Person 1. crēdebam

2. Person 2. crēdebās

3. Person 3. crēdebat

1. Person 1. crēdebāmus

2. Person 2. crēdebātis

3. Person 3. crēdebant

Perfekt

1. Person 1. crēdidī

2. Person 2. crēdidisti

3. Person 3. crēdidit

1. Person 1. crēdidimus

2. Person 2. crēdidistis

3. Person 3. crēdidērunt

Futur 2

1. Person 1. crēdiderō

2. Person 2. crēdideris

3. Person 3. crēdiderit

1. Person 1. crēdiderimus

2. Person 2. crēdideritis

3. Person 3. crēdiderint

Plusquamperfekt

1. Person 1. crēdideram

2. Person 2. crēdiderās

3. Person 3. crēdiderat

1. Person 1. crēdiderāmus

2. Person 2. crēdiderātis

3. Person 3. crēdiderant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. crēdam

2. Person 2. crēdās

3. Person 3. crēdat

1. Person 1. crēdāmus

2. Person 2. crēdātis

3. Person 3. crēdant

Imperfekt

1. Person 1. crēderem

2. Person 2. crēderēs

3. Person 3. crēderet

1. Person 1. crēderēmus

2. Person 2. crēderētis

3. Person 3. crēderent

Perfekt

1. Person 1. crēdiderim

2. Person 2. crēdideris

3. Person 3. crēdiderit

1. Person 1. crēdiderimus

2. Person 2. crēdideritis

3. Person 3. crēdiderint

Plusquamperfekt

1. Person 1. crēdidissem

2. Person 2. crēdidissēs

3. Person 3. crēdidisset

1. Person 1. crēdidissēmus

2. Person 2. crēdidissētis

3. Person 3. crēdidissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

crēde!

crēdite!

Futur

2. Person 2. crēdito!

3. Person 3. crēdito!

2. Person 2. crēditōte!

3. Person 3. crēdunto!

Infinitiv
Präsens

crēdere

Perfekt

crēdidisse

Futur

crēditūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

crēdens, crēdentis

Futur

crēditūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

crēdendī

Dativ

crēdendō

Akkusativ

ad crēdendum

Ablativ

crēdendō

Supinum
crēditum