Deutsch-Latein Übersetzung für "partes"

"partes" Latein Übersetzung

Meinten Sie Partei?
ana
Adverb, adverbial adv (nachklassischnachkl.,spätlateinisch spätl.)

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • je distributiv bei Zahlwörtern
    ana
    ana
Beispiele
  • ana partes (aequales) (neulateinischnlat.) auf Rezepten
    zu gleichen Teilen
    ana partes (aequales) (neulateinischnlat.) auf Rezepten
posticus
Adjektiv, adjektivisch adj <a, um> (unklassischunkl.)

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • hinten befindlich, Hinter…
    postīcus
    postīcus
Beispiele
  • posticae partes aedium
    Hinterhaus
    posticae partes aedium
diffluere
<fluō, flūxī, flūxum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • von Leblosem sich auflösen, verschwinden
    dif-fluere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
    dif-fluere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • verschwunden sein
    dif-fluere Perfektperf (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
    dif-fluere Perfektperf (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • von Personen verkommen (otio in Müßigkeit)
    dif-fluere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    dif-fluere figurativ, in übertragenem Sinnfig

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. diffluō

2. Person 2. diffluis

3. Person 3. diffluit

1. Person 1. diffluimus

2. Person 2. diffluitis

3. Person 3. diffluunt

Futur

1. Person 1. diffluam

2. Person 2. difflues

3. Person 3. diffluet

1. Person 1. diffluemus

2. Person 2. diffluetis

3. Person 3. diffluent

Imperfekt

1. Person 1. diffluebam

2. Person 2. diffluebās

3. Person 3. diffluebat

1. Person 1. diffluebāmus

2. Person 2. diffluebātis

3. Person 3. diffluebant

Perfekt

1. Person 1. difflūxī

2. Person 2. difflūxisti

3. Person 3. difflūxit

1. Person 1. difflūximus

2. Person 2. difflūxistis

3. Person 3. difflūxērunt

Futur 2

1. Person 1. difflūxerō

2. Person 2. difflūxeris

3. Person 3. difflūxerit

1. Person 1. difflūxerimus

2. Person 2. difflūxeritis

3. Person 3. difflūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. difflūxeram

2. Person 2. difflūxerās

3. Person 3. difflūxerat

1. Person 1. difflūxerāmus

2. Person 2. difflūxerātis

3. Person 3. difflūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. diffluam

2. Person 2. diffluās

3. Person 3. diffluat

1. Person 1. diffluāmus

2. Person 2. diffluātis

3. Person 3. diffluant

Imperfekt

1. Person 1. diffluerem

2. Person 2. diffluerēs

3. Person 3. difflueret

1. Person 1. diffluerēmus

2. Person 2. diffluerētis

3. Person 3. diffluerent

Perfekt

1. Person 1. difflūxerim

2. Person 2. difflūxeris

3. Person 3. difflūxerit

1. Person 1. difflūxerimus

2. Person 2. difflūxeritis

3. Person 3. difflūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. difflūxissem

2. Person 2. difflūxissēs

3. Person 3. difflūxisset

1. Person 1. difflūxissēmus

2. Person 2. difflūxissētis

3. Person 3. difflūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

difflue!

diffluite!

Futur

2. Person 2. diffluito!

3. Person 3. diffluito!

2. Person 2. diffluitōte!

3. Person 3. diffluunto!

Infinitiv
Präsens

diffluere

Perfekt

difflūxisse

Futur

difflūxūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

diffluens, diffluentis

Futur

difflūxūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

diffluendī

Dativ

diffluendō

Akkusativ

ad diffluendum

Ablativ

diffluendō

Supinum
difflūxum
expostulare
<ō, āvī, ātum 1.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • expostulare +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI
    verlangen, dass
    expostulare +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI
  • primas sibi partes expostulare
    die ersten Teile für sich fordern
    primas sibi partes expostulare
Beispiele
  • aliquem expostulare
    jemandes Auslieferung verlangen
    aliquem expostulare
  • sich beschweren, zur Rede stellen (cum aliquo aliquem bei jemandem über jemanden), (cum aliquo aliquid/de re bei jemandem über etwas)
    ex-postulāre
    ex-postulāre
Beispiele
  • expostulare +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI
    sich beschweren, dass
    expostulare +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. expostulō

2. Person 2. expostulās

3. Person 3. expostulat

1. Person 1. expostulāmus

2. Person 2. expostulātis

3. Person 3. expostulant

Futur

1. Person 1. expostulābō

2. Person 2. expostulābis

3. Person 3. expostulābit

1. Person 1. expostulābimus

2. Person 2. expostulābitis

3. Person 3. expostulābunt

Imperfekt

1. Person 1. expostulābam

2. Person 2. expostulābās

3. Person 3. expostulābat

1. Person 1. expostulābāmus

2. Person 2. expostulābātis

3. Person 3. expostulābant

Perfekt

1. Person 1. expostulāvī

2. Person 2. expostulāvisti

3. Person 3. expostulāvit

1. Person 1. expostulāvimus

2. Person 2. expostulāvistis

3. Person 3. expostulāvērunt

Futur 2

1. Person 1. expostulāverō

2. Person 2. expostulāveris

3. Person 3. expostulāverit

1. Person 1. expostulāverimus

2. Person 2. expostulāveritis

3. Person 3. expostulāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. expostulāveram

2. Person 2. expostulāverās

3. Person 3. expostulāverat

1. Person 1. expostulāverāmus

2. Person 2. expostulāverātis

3. Person 3. expostulāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. expostulem

2. Person 2. expostulēs

3. Person 3. expostulet

1. Person 1. expostulēmus

2. Person 2. expostulētis

3. Person 3. expostulent

Imperfekt

1. Person 1. expostulārem

2. Person 2. expostulārēs

3. Person 3. expostulāret

1. Person 1. expostulārēmus

2. Person 2. expostulārētis

3. Person 3. expostulārent

Perfekt

1. Person 1. expostulāverim

2. Person 2. expostulāveris

3. Person 3. expostulāverit

1. Person 1. expostulāverimus

2. Person 2. expostulāveritis

3. Person 3. expostulāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. expostulāvissem

2. Person 2. expostulāvissēs

3. Person 3. expostulāvisset

1. Person 1. expostulāvissēmus

2. Person 2. expostulāvissētis

3. Person 3. expostulāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

expostulā!

expostulāte!

Futur

2. Person 2. expostulāto!

3. Person 3. expostulāto!

2. Person 2. expostulātōte!

3. Person 3. expostulanto!

Infinitiv
Präsens

expostulāre

Perfekt

expostulāvisse

Futur

expostulātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

expostulāns, expostulantis

Futur

expostulātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

expostulandī

Dativ

expostulandō

Akkusativ

ad expostulandum

Ablativ

expostulandō

Supinum
expostulātum
virilis
Adjektiv, adjektivisch adj <virīle; Adverb, adverbialadv virīliter> ||vir||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • sexus virilis
    männliches Geschlecht
    sexus virilis
  • partes virilesQ. Horatius Flaccus Hor.
    männliche Rollen
    partes virilesQ. Horatius Flaccus Hor.
Beispiele
  • pars virilis
    persönlicher Teil
    pars virilis
  • pro virili parte
    nach Kräften
    pro virili parte
  • eines Mannes würdig
    virīlis
    virīlis
  • männlich, maskulin
    virīlis GrammatikGRAM
    virīlis GrammatikGRAM
contrarius
Adjektiv, adjektivisch adj <a, um; Adverb, adverbialadv contrāriē> ||contra||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
Beispiele
  • widersprechend, zuwiderlaufend
    contrārius
    contrārius
Beispiele
contrarius
Maskulinum m <ī>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg contrārius

plural pl contrāriī

Genitiv

singular sg contrāriī

plural pl contrāriōrum

Dativ

singular sg contrāriō

plural pl contrāriīs

Akkusativ

singular sg contrārium

plural pl contrāriōs

Ablativ

singular sg contrāriō

plural pl contrāriīs

Vokativ

singular sg contrārie

plural pl contrāriī

permanare
<ō, āvī, ātum 1.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • hindurchfließen
    per-mānāre T. Lucretius CarusLucr.
    per-mānāre T. Lucretius CarusLucr.
  • durchdringen
    per-mānāre T. Lucretius CarusLucr. figurativ, in übertragenem Sinnfig
    per-mānāre T. Lucretius CarusLucr. figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • hindurchfließen, sich ergießen
    per-mānāre
    per-mānāre
Beispiele
  • ad omnes partes permanare
    in alle Richtungen sich ergießen
    ad omnes partes permanare
Beispiele

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. permānō

2. Person 2. permānās

3. Person 3. permānat

1. Person 1. permānāmus

2. Person 2. permānātis

3. Person 3. permānant

Futur

1. Person 1. permānābō

2. Person 2. permānābis

3. Person 3. permānābit

1. Person 1. permānābimus

2. Person 2. permānābitis

3. Person 3. permānābunt

Imperfekt

1. Person 1. permānābam

2. Person 2. permānābās

3. Person 3. permānābat

1. Person 1. permānābāmus

2. Person 2. permānābātis

3. Person 3. permānābant

Perfekt

1. Person 1. permānāvī

2. Person 2. permānāvisti

3. Person 3. permānāvit

1. Person 1. permānāvimus

2. Person 2. permānāvistis

3. Person 3. permānāvērunt

Futur 2

1. Person 1. permānāverō

2. Person 2. permānāveris

3. Person 3. permānāverit

1. Person 1. permānāverimus

2. Person 2. permānāveritis

3. Person 3. permānāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. permānāveram

2. Person 2. permānāverās

3. Person 3. permānāverat

1. Person 1. permānāverāmus

2. Person 2. permānāverātis

3. Person 3. permānāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. permānem

2. Person 2. permānēs

3. Person 3. permānet

1. Person 1. permānēmus

2. Person 2. permānētis

3. Person 3. permānent

Imperfekt

1. Person 1. permānārem

2. Person 2. permānārēs

3. Person 3. permānāret

1. Person 1. permānārēmus

2. Person 2. permānārētis

3. Person 3. permānārent

Perfekt

1. Person 1. permānāverim

2. Person 2. permānāveris

3. Person 3. permānāverit

1. Person 1. permānāverimus

2. Person 2. permānāveritis

3. Person 3. permānāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. permānāvissem

2. Person 2. permānāvissēs

3. Person 3. permānāvisset

1. Person 1. permānāvissēmus

2. Person 2. permānāvissētis

3. Person 3. permānāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

permānā!

permānāte!

Futur

2. Person 2. permānāto!

3. Person 3. permānāto!

2. Person 2. permānātōte!

3. Person 3. permānanto!

Infinitiv
Präsens

permānāre

Perfekt

permānāvisse

Futur

permānātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

permānāns, permānantis

Futur

permānātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

permānandī

Dativ

permānandō

Akkusativ

ad permānandum

Ablativ

permānandō

Supinum
permānātum
necessarius
Adjektiv, adjektivisch adj <a, um> ||necesse||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • notwendig
    necessārius
    necessārius
  • unumgänglich (alicui für jemanden), (ad aliquid/alicui rei zu etwas, für etwas)
    necessārius
    necessārius
Beispiele
  • res ad vivendum necessariae
    lebensnotwendige Dinge
    res ad vivendum necessariae
  • necessarium est
    es ist notwendig, man muss, +Infinitiv inf /+accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI / + ut dass
    necessarium est
  • necessariae partes (nachklassischnachkl.)
    Geschlechtsteile
    necessariae partes (nachklassischnachkl.)
  • dringend, zwingend
    necessārius
    necessārius
Beispiele
  • tempus necessarium
    drängende Umstände, Not
    tempus necessarium
  • necessarius alicui
    jemandem am Herzen liegend
    necessarius alicui
necessarius
Adverb, adverbial adv <necessāriōund u. necessāriē> ||necesse||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

necessarius
Maskulinum m <ī> ||necesse||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg necessārius

plural pl necessāriī

Genitiv

singular sg necessāriī

plural pl necessāriōrum

Dativ

singular sg necessāriō

plural pl necessāriīs

Akkusativ

singular sg necessārium

plural pl necessāriōs

Ablativ

singular sg necessāriō

plural pl necessāriīs

Vokativ

singular sg necessārie

plural pl necessāriī

pars
Femininum f <partis>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • pars (corporis)
    Körperteil
    pars (corporis)
  • pars de nobis
    ein Teil von uns
    pars de nobis
  • pars ex illis
    ein Teil von jenen
    pars ex illis
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
Beispiele
  • pars … pars …
    einige … andere …
    pars … pars …
Beispiele
  • pars dimida mathematische Wendungen
    pars dimida mathematische Wendungen
  • tertia pars mathematische Wendungen
    tertia pars mathematische Wendungen
  • duae partes mathematische Wendungen
    duae partes mathematische Wendungen
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
Beispiele
  • partes Pluralpl
    Geschlechtsteile
    partes Pluralpl
  • Anteil (alicuius rei an etwas)
    pars
    pars
Beispiele
  • Geschäftsanteil
    pars
    pars
Beispiele
  • Seite
    pars figurativ, in übertragenem Sinnfig
    pars figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • Beziehung, Hinsicht
    pars figurativ, in übertragenem Sinnfig
    pars figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • Fall
    pars figurativ, in übertragenem Sinnfig
    pars figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • in eam partem
    in der Beziehung, in der Absicht, deswegen
    in eam partem
  • in omnes partes / omnibus partibus / omni ex parte
    in jeder Hinsicht, völlig
    in omnes partes / omnibus partibus / omni ex parte
  • in utramque partem
    für beide Fälle
    in utramque partem
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
  • Art einer Gattung
    pars
    pars
Beispiele

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg pars

plural pl partes

Genitiv

singular sg partis

plural pl partium

Dativ

singular sg parti

plural pl partibus

Akkusativ

singular sg partem

plural pl partes

Ablativ

singular sg parte

plural pl partibus

Vokativ

singular sg pars

plural pl partes

conectere
<nectō, nex(u)ī, nexum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • crines conectere
    Haare knüpfen
    crines conectere
  • nodum conectere
    einen Knoten knüpfen
    nodum conectere
  • verbinden (aliquid alicui rei / cum re etwas mit etwas), (aliquem alicui jemanden mit jemandem)
    cō-nectere
    cō-nectere
Beispiele
  • naves trabibus conectere
    Schiffe mit Balken verbinden
    naves trabibus conectere
  • omnes partes inter se conectere
    alle Teile untereinander verbinden
    omnes partes inter se conectere
  • sententias conectere RhetorikRHET
    Sätze verbinden
    sententias conectere RhetorikRHET
  • folgern
    cō-nectere PhilosophiePHIL
    cō-nectere PhilosophiePHIL
  • als Schlusssatz anfügen
    cō-nectere PhilosophiePHIL
    cō-nectere PhilosophiePHIL

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. cōnectō

2. Person 2. cōnectis

3. Person 3. cōnectit

1. Person 1. cōnectimus

2. Person 2. cōnectitis

3. Person 3. cōnectunt

Futur

1. Person 1. cōnectam

2. Person 2. cōnectes

3. Person 3. cōnectet

1. Person 1. cōnectemus

2. Person 2. cōnectetis

3. Person 3. cōnectent

Imperfekt

1. Person 1. cōnectebam

2. Person 2. cōnectebās

3. Person 3. cōnectebat

1. Person 1. cōnectebāmus

2. Person 2. cōnectebātis

3. Person 3. cōnectebant

Perfekt

1. Person 1. cōnex(u)ī

2. Person 2. cōnex(u)isti

3. Person 3. cōnex(u)it

1. Person 1. cōnex(u)imus

2. Person 2. cōnex(u)istis

3. Person 3. cōnex(u)ērunt

Futur 2

1. Person 1. cōnex(u)erō

2. Person 2. cōnex(u)eris

3. Person 3. cōnex(u)erit

1. Person 1. cōnex(u)erimus

2. Person 2. cōnex(u)eritis

3. Person 3. cōnex(u)erint

Plusquamperfekt

1. Person 1. cōnex(u)eram

2. Person 2. cōnex(u)erās

3. Person 3. cōnex(u)erat

1. Person 1. cōnex(u)erāmus

2. Person 2. cōnex(u)erātis

3. Person 3. cōnex(u)erant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. cōnectam

2. Person 2. cōnectās

3. Person 3. cōnectat

1. Person 1. cōnectāmus

2. Person 2. cōnectātis

3. Person 3. cōnectant

Imperfekt

1. Person 1. cōnecterem

2. Person 2. cōnecterēs

3. Person 3. cōnecteret

1. Person 1. cōnecterēmus

2. Person 2. cōnecterētis

3. Person 3. cōnecterent

Perfekt

1. Person 1. cōnex(u)erim

2. Person 2. cōnex(u)eris

3. Person 3. cōnex(u)erit

1. Person 1. cōnex(u)erimus

2. Person 2. cōnex(u)eritis

3. Person 3. cōnex(u)erint

Plusquamperfekt

1. Person 1. cōnex(u)issem

2. Person 2. cōnex(u)issēs

3. Person 3. cōnex(u)isset

1. Person 1. cōnex(u)issēmus

2. Person 2. cōnex(u)issētis

3. Person 3. cōnex(u)issent

Imperativ Singular Plural
Präsens

cōnecte!

cōnectite!

Futur

2. Person 2. cōnectito!

3. Person 3. cōnectito!

2. Person 2. cōnectitōte!

3. Person 3. cōnectunto!

Infinitiv
Präsens

cōnectere

Perfekt

cōnex(u)isse

Futur

cōnexūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

cōnectens, cōnectentis

Futur

cōnexūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

cōnectendī

Dativ

cōnectendō

Akkusativ

ad cōnectendum

Ablativ

cōnectendō

Supinum
cōnexum