ana
Adverb, adverbial adv (nachklassischnachkl.,spätlateinisch spätl.)Übersicht aller Übersetzungen
- je distributiv bei Zahlwörternanaana
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. diffluō 2. Person 2. diffluis 3. Person 3. diffluit | 1. Person 1. diffluimus 2. Person 2. diffluitis 3. Person 3. diffluunt |
Futur | 1. Person 1. diffluam 2. Person 2. difflues 3. Person 3. diffluet | 1. Person 1. diffluemus 2. Person 2. diffluetis 3. Person 3. diffluent |
Imperfekt | 1. Person 1. diffluebam 2. Person 2. diffluebās 3. Person 3. diffluebat | 1. Person 1. diffluebāmus 2. Person 2. diffluebātis 3. Person 3. diffluebant |
Perfekt | 1. Person 1. difflūxī 2. Person 2. difflūxisti 3. Person 3. difflūxit | 1. Person 1. difflūximus 2. Person 2. difflūxistis 3. Person 3. difflūxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. difflūxerō 2. Person 2. difflūxeris 3. Person 3. difflūxerit | 1. Person 1. difflūxerimus 2. Person 2. difflūxeritis 3. Person 3. difflūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. difflūxeram 2. Person 2. difflūxerās 3. Person 3. difflūxerat | 1. Person 1. difflūxerāmus 2. Person 2. difflūxerātis 3. Person 3. difflūxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. diffluam 2. Person 2. diffluās 3. Person 3. diffluat | 1. Person 1. diffluāmus 2. Person 2. diffluātis 3. Person 3. diffluant |
Imperfekt | 1. Person 1. diffluerem 2. Person 2. diffluerēs 3. Person 3. difflueret | 1. Person 1. diffluerēmus 2. Person 2. diffluerētis 3. Person 3. diffluerent |
Perfekt | 1. Person 1. difflūxerim 2. Person 2. difflūxeris 3. Person 3. difflūxerit | 1. Person 1. difflūxerimus 2. Person 2. difflūxeritis 3. Person 3. difflūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. difflūxissem 2. Person 2. difflūxissēs 3. Person 3. difflūxisset | 1. Person 1. difflūxissēmus 2. Person 2. difflūxissētis 3. Person 3. difflūxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | difflue! | diffluite! |
Futur | 2. Person 2. diffluito! 3. Person 3. diffluito! | 2. Person 2. diffluitōte! 3. Person 3. diffluunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | diffluere |
Perfekt | difflūxisse |
Futur | difflūxūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | diffluens, diffluentis |
Futur | difflūxūrus, a, um |
Genitiv | diffluendī |
---|---|
Dativ | diffluendō |
Akkusativ | ad diffluendum |
Ablativ | diffluendō |
difflūxum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. expostulō 2. Person 2. expostulās 3. Person 3. expostulat | 1. Person 1. expostulāmus 2. Person 2. expostulātis 3. Person 3. expostulant |
Futur | 1. Person 1. expostulābō 2. Person 2. expostulābis 3. Person 3. expostulābit | 1. Person 1. expostulābimus 2. Person 2. expostulābitis 3. Person 3. expostulābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. expostulābam 2. Person 2. expostulābās 3. Person 3. expostulābat | 1. Person 1. expostulābāmus 2. Person 2. expostulābātis 3. Person 3. expostulābant |
Perfekt | 1. Person 1. expostulāvī 2. Person 2. expostulāvisti 3. Person 3. expostulāvit | 1. Person 1. expostulāvimus 2. Person 2. expostulāvistis 3. Person 3. expostulāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. expostulāverō 2. Person 2. expostulāveris 3. Person 3. expostulāverit | 1. Person 1. expostulāverimus 2. Person 2. expostulāveritis 3. Person 3. expostulāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. expostulāveram 2. Person 2. expostulāverās 3. Person 3. expostulāverat | 1. Person 1. expostulāverāmus 2. Person 2. expostulāverātis 3. Person 3. expostulāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. expostulem 2. Person 2. expostulēs 3. Person 3. expostulet | 1. Person 1. expostulēmus 2. Person 2. expostulētis 3. Person 3. expostulent |
Imperfekt | 1. Person 1. expostulārem 2. Person 2. expostulārēs 3. Person 3. expostulāret | 1. Person 1. expostulārēmus 2. Person 2. expostulārētis 3. Person 3. expostulārent |
Perfekt | 1. Person 1. expostulāverim 2. Person 2. expostulāveris 3. Person 3. expostulāverit | 1. Person 1. expostulāverimus 2. Person 2. expostulāveritis 3. Person 3. expostulāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. expostulāvissem 2. Person 2. expostulāvissēs 3. Person 3. expostulāvisset | 1. Person 1. expostulāvissēmus 2. Person 2. expostulāvissētis 3. Person 3. expostulāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | expostulā! | expostulāte! |
Futur | 2. Person 2. expostulāto! 3. Person 3. expostulāto! | 2. Person 2. expostulātōte! 3. Person 3. expostulanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | expostulāre |
Perfekt | expostulāvisse |
Futur | expostulātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | expostulāns, expostulantis |
Futur | expostulātūrus, a, um |
Genitiv | expostulandī |
---|---|
Dativ | expostulandō |
Akkusativ | ad expostulandum |
Ablativ | expostulandō |
expostulātum |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | singular sg contrārius | plural pl contrāriī |
Genitiv | singular sg contrāriī | plural pl contrāriōrum |
Dativ | singular sg contrāriō | plural pl contrāriīs |
Akkusativ | singular sg contrārium | plural pl contrāriōs |
Ablativ | singular sg contrāriō | plural pl contrāriīs |
Vokativ | singular sg contrārie | plural pl contrāriī |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. permānō 2. Person 2. permānās 3. Person 3. permānat | 1. Person 1. permānāmus 2. Person 2. permānātis 3. Person 3. permānant |
Futur | 1. Person 1. permānābō 2. Person 2. permānābis 3. Person 3. permānābit | 1. Person 1. permānābimus 2. Person 2. permānābitis 3. Person 3. permānābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. permānābam 2. Person 2. permānābās 3. Person 3. permānābat | 1. Person 1. permānābāmus 2. Person 2. permānābātis 3. Person 3. permānābant |
Perfekt | 1. Person 1. permānāvī 2. Person 2. permānāvisti 3. Person 3. permānāvit | 1. Person 1. permānāvimus 2. Person 2. permānāvistis 3. Person 3. permānāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. permānāverō 2. Person 2. permānāveris 3. Person 3. permānāverit | 1. Person 1. permānāverimus 2. Person 2. permānāveritis 3. Person 3. permānāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. permānāveram 2. Person 2. permānāverās 3. Person 3. permānāverat | 1. Person 1. permānāverāmus 2. Person 2. permānāverātis 3. Person 3. permānāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. permānem 2. Person 2. permānēs 3. Person 3. permānet | 1. Person 1. permānēmus 2. Person 2. permānētis 3. Person 3. permānent |
Imperfekt | 1. Person 1. permānārem 2. Person 2. permānārēs 3. Person 3. permānāret | 1. Person 1. permānārēmus 2. Person 2. permānārētis 3. Person 3. permānārent |
Perfekt | 1. Person 1. permānāverim 2. Person 2. permānāveris 3. Person 3. permānāverit | 1. Person 1. permānāverimus 2. Person 2. permānāveritis 3. Person 3. permānāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. permānāvissem 2. Person 2. permānāvissēs 3. Person 3. permānāvisset | 1. Person 1. permānāvissēmus 2. Person 2. permānāvissētis 3. Person 3. permānāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | permānā! | permānāte! |
Futur | 2. Person 2. permānāto! 3. Person 3. permānāto! | 2. Person 2. permānātōte! 3. Person 3. permānanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | permānāre |
Perfekt | permānāvisse |
Futur | permānātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | permānāns, permānantis |
Futur | permānātūrus, a, um |
Genitiv | permānandī |
---|---|
Dativ | permānandō |
Akkusativ | ad permānandum |
Ablativ | permānandō |
permānātum |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | singular sg necessārius | plural pl necessāriī |
Genitiv | singular sg necessāriī | plural pl necessāriōrum |
Dativ | singular sg necessāriō | plural pl necessāriīs |
Akkusativ | singular sg necessārium | plural pl necessāriōs |
Ablativ | singular sg necessāriō | plural pl necessāriīs |
Vokativ | singular sg necessārie | plural pl necessāriī |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | singular sg pars | plural pl partes |
Genitiv | singular sg partis | plural pl partium |
Dativ | singular sg parti | plural pl partibus |
Akkusativ | singular sg partem | plural pl partes |
Ablativ | singular sg parte | plural pl partibus |
Vokativ | singular sg pars | plural pl partes |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnectō 2. Person 2. cōnectis 3. Person 3. cōnectit | 1. Person 1. cōnectimus 2. Person 2. cōnectitis 3. Person 3. cōnectunt |
Futur | 1. Person 1. cōnectam 2. Person 2. cōnectes 3. Person 3. cōnectet | 1. Person 1. cōnectemus 2. Person 2. cōnectetis 3. Person 3. cōnectent |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnectebam 2. Person 2. cōnectebās 3. Person 3. cōnectebat | 1. Person 1. cōnectebāmus 2. Person 2. cōnectebātis 3. Person 3. cōnectebant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnex(u)ī 2. Person 2. cōnex(u)isti 3. Person 3. cōnex(u)it | 1. Person 1. cōnex(u)imus 2. Person 2. cōnex(u)istis 3. Person 3. cōnex(u)ērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnex(u)erō 2. Person 2. cōnex(u)eris 3. Person 3. cōnex(u)erit | 1. Person 1. cōnex(u)erimus 2. Person 2. cōnex(u)eritis 3. Person 3. cōnex(u)erint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnex(u)eram 2. Person 2. cōnex(u)erās 3. Person 3. cōnex(u)erat | 1. Person 1. cōnex(u)erāmus 2. Person 2. cōnex(u)erātis 3. Person 3. cōnex(u)erant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnectam 2. Person 2. cōnectās 3. Person 3. cōnectat | 1. Person 1. cōnectāmus 2. Person 2. cōnectātis 3. Person 3. cōnectant |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnecterem 2. Person 2. cōnecterēs 3. Person 3. cōnecteret | 1. Person 1. cōnecterēmus 2. Person 2. cōnecterētis 3. Person 3. cōnecterent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnex(u)erim 2. Person 2. cōnex(u)eris 3. Person 3. cōnex(u)erit | 1. Person 1. cōnex(u)erimus 2. Person 2. cōnex(u)eritis 3. Person 3. cōnex(u)erint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnex(u)issem 2. Person 2. cōnex(u)issēs 3. Person 3. cōnex(u)isset | 1. Person 1. cōnex(u)issēmus 2. Person 2. cōnex(u)issētis 3. Person 3. cōnex(u)issent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnecte! | cōnectite! |
Futur | 2. Person 2. cōnectito! 3. Person 3. cōnectito! | 2. Person 2. cōnectitōte! 3. Person 3. cōnectunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnectere |
Perfekt | cōnex(u)isse |
Futur | cōnexūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnectens, cōnectentis |
Futur | cōnexūrus, a, um |
Genitiv | cōnectendī |
---|---|
Dativ | cōnectendō |
Akkusativ | ad cōnectendum |
Ablativ | cōnectendō |
cōnexum |