implere
<eō, ēvī, ētum 2.>Übersicht aller Übersetzungen
- anfüllen (aliquid re/alicuius rei/de re etwas mit etwas)im-plēreim-plēre
- sättigenim-plēre (nachklassischnachkl.)im-plēre (nachklassischnachkl.)
- befriedigenim-plēre (nachklassischnachkl.)im-plēre (nachklassischnachkl.)
- sich sättigenim-plēre im Passiv (nachklassischnachkl.)im-plēre im Passiv (nachklassischnachkl.)
- quadraginta annos implerevierzig Jahre vollendenquadraginta annos implere
- implere finem vitaeimplere finem vitae
- ausfüllenim-plēre (nachklassischnachkl.)im-plēre (nachklassischnachkl.)
- vollbringen, ausführenim-plēre figurativ, in übertragenem Sinnfigim-plēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. implēō 2. Person 2. implēs 3. Person 3. implēt | 1. Person 1. implēmus 2. Person 2. implētis 3. Person 3. implēnt |
| Futur | 1. Person 1. implēbō 2. Person 2. implēbis 3. Person 3. implēbit | 1. Person 1. implēbimus 2. Person 2. implēbitis 3. Person 3. implēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. implēbam 2. Person 2. implēbās 3. Person 3. implēbat | 1. Person 1. implēbāmus 2. Person 2. implēbātis 3. Person 3. implēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. implevī 2. Person 2. implevisti 3. Person 3. implevit | 1. Person 1. implevimus 2. Person 2. implevistis 3. Person 3. implevērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. impleverō 2. Person 2. impleveris 3. Person 3. impleverit | 1. Person 1. impleverimus 2. Person 2. impleveritis 3. Person 3. impleverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. impleveram 2. Person 2. impleverās 3. Person 3. impleverat | 1. Person 1. impleverāmus 2. Person 2. impleverātis 3. Person 3. impleverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. implēam 2. Person 2. implēās 3. Person 3. implēat | 1. Person 1. implēāmus 2. Person 2. implēātis 3. Person 3. implēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. implērem 2. Person 2. implērēs 3. Person 3. implēret | 1. Person 1. implērēmus 2. Person 2. implērētis 3. Person 3. implērent |
| Perfekt | 1. Person 1. impleverim 2. Person 2. impleveris 3. Person 3. impleverit | 1. Person 1. impleverimus 2. Person 2. impleveritis 3. Person 3. impleverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. implevissem 2. Person 2. implevissēs 3. Person 3. implevisset | 1. Person 1. implevissēmus 2. Person 2. implevissētis 3. Person 3. implevissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | implē! | implēte! |
| Futur | 2. Person 2. implēto! 3. Person 3. implēto! | 2. Person 2. implētōte! 3. Person 3. implēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | implēre |
| Perfekt | implevisse |
| Futur | impletūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | implēns, implēntis |
| Futur | impletūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | implēndī |
|---|---|
| Dativ | implēndō |
| Akkusativ | ad implēndum |
| Ablativ | implēndō |
Supinum
| impletum |