malo
Übersicht aller Übersetzungen
- mālō → siehe „mālle“mālō → siehe „mālle“
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. mālō 2. Person 2. māvīs 3. Person 3. māvult | 1. Person 1. mālumus 2. Person 2. māvultis 3. Person 3. mālunt |
Futur | 1. Person 1. mālam 2. Person 2. mālēs 3. Person 3. mālet | 1. Person 1. mālēmus 2. Person 2. mālētis 3. Person 3. mālent |
Imperfekt | 1. Person 1. mālēbam 2. Person 2. mālēbās 3. Person 3. mālēbat | 1. Person 1. mālēbāmus 2. Person 2. mālēbātis 3. Person 3. mālēbant |
Perfekt | 1. Person 1. māluī 2. Person 2. māluistī 3. Person 3. māluit | 1. Person 1. māluimus 2. Person 2. māluistis 3. Person 3. māluērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. māluerō 2. Person 2. mālueris 3. Person 3. māluerit | 1. Person 1. māluerimus 2. Person 2. mālueritis 3. Person 3. māluerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. mālueram 2. Person 2. mālueram 3. Person 3. māluerat | 1. Person 1. māluerāmus 2. Person 2. māluerātis 3. Person 3. māluerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. mālim 2. Person 2. mālīs 3. Person 3. mālit | 1. Person 1. mālīmus 2. Person 2. mālītis 3. Person 3. mālint |
Imperfekt | 1. Person 1. māllem 2. Person 2. māllēs 3. Person 3. māllet | 1. Person 1. māllēmus 2. Person 2. māllētis 3. Person 3. māllent |
Perfekt | 1. Person 1. māluerim 2. Person 2. mālueris 3. Person 3. māluerit | 1. Person 1. māluerimus 2. Person 2. mālueritis 3. Person 3. māluerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. māluissem 2. Person 2. māluissēs 3. Person 3. māluisset | 1. Person 1. māluissēmus 2. Person 2. māluissētis 3. Person 3. māluissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | - | - |
Futur | 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | mālle |
Perfekt | māluisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | mālēns, mālentis |
Futur | - |
Genitiv | - |
---|---|
Dativ | - |
Akkusativ | - |
Ablativ | - |
- |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēlitēscō 2. Person 2. dēlitēscis 3. Person 3. dēlitēscit | 1. Person 1. dēlitēscimus 2. Person 2. dēlitēscitis 3. Person 3. dēlitēscunt |
Futur | 1. Person 1. dēlitēscam 2. Person 2. dēlitēsces 3. Person 3. dēlitēscet | 1. Person 1. dēlitēscemus 2. Person 2. dēlitēscetis 3. Person 3. dēlitēscent |
Imperfekt | 1. Person 1. dēlitēscebam 2. Person 2. dēlitēscebās 3. Person 3. dēlitēscebat | 1. Person 1. dēlitēscebāmus 2. Person 2. dēlitēscebātis 3. Person 3. dēlitēscebant |
Perfekt | 1. Person 1. dēlituī 2. Person 2. dēlituisti 3. Person 3. dēlituit | 1. Person 1. dēlituimus 2. Person 2. dēlituistis 3. Person 3. dēlituērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dēlituerō 2. Person 2. dēlitueris 3. Person 3. dēlituerit | 1. Person 1. dēlituerimus 2. Person 2. dēlitueritis 3. Person 3. dēlituerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēlitueram 2. Person 2. dēlituerās 3. Person 3. dēlituerat | 1. Person 1. dēlituerāmus 2. Person 2. dēlituerātis 3. Person 3. dēlituerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēlitēscam 2. Person 2. dēlitēscās 3. Person 3. dēlitēscat | 1. Person 1. dēlitēscāmus 2. Person 2. dēlitēscātis 3. Person 3. dēlitēscant |
Imperfekt | 1. Person 1. dēlitēscerem 2. Person 2. dēlitēscerēs 3. Person 3. dēlitēsceret | 1. Person 1. dēlitēscerēmus 2. Person 2. dēlitēscerētis 3. Person 3. dēlitēscerent |
Perfekt | 1. Person 1. dēlituerim 2. Person 2. dēlitueris 3. Person 3. dēlituerit | 1. Person 1. dēlituerimus 2. Person 2. dēlitueritis 3. Person 3. dēlituerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēlituissem 2. Person 2. dēlituissēs 3. Person 3. dēlituisset | 1. Person 1. dēlituissēmus 2. Person 2. dēlituissētis 3. Person 3. dēlituissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dēlitēsce! | dēlitēscite! |
Futur | 2. Person 2. dēlitēscito! 3. Person 3. dēlitēscito! | 2. Person 2. dēlitēscitōte! 3. Person 3. dēlitēscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dēlitēscere |
Perfekt | dēlituisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dēlitēscens, dēlitēscentis |
Futur | - |
Genitiv | dēlitēscendī |
---|---|
Dativ | dēlitēscendō |
Akkusativ | ad dēlitēscendum |
Ablativ | dēlitēscendō |
- |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōspiciō 2. Person 2. prōspicis 3. Person 3. prōspicit | 1. Person 1. prōspicimus 2. Person 2. prōspicitis 3. Person 3. prōspiciunt |
Futur | 1. Person 1. prōspiciam 2. Person 2. prōspiciēs 3. Person 3. prōspiciet | 1. Person 1. prōspiciēmus 2. Person 2. prōspiciētis 3. Person 3. prōspicient |
Imperfekt | 1. Person 1. prōspiciēbam 2. Person 2. prōspiciēbās 3. Person 3. prōspiciēbat | 1. Person 1. prōspiciēbāmus 2. Person 2. prōspiciēbātis 3. Person 3. prōspiciēbant |
Perfekt | 1. Person 1. prōspexī 2. Person 2. prōspexīsti 3. Person 3. prōspexit | 1. Person 1. prōspeximus 2. Person 2. prōspexīstis 3. Person 3. prōspexērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. prōspexerō 2. Person 2. prōspexeris 3. Person 3. prōspexerit | 1. Person 1. prōspexerimus 2. Person 2. prōspexeritis 3. Person 3. prōspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōspexeram 2. Person 2. prōspexerās 3. Person 3. prōspexerat | 1. Person 1. prōspexerāmus 2. Person 2. prōspexerātis 3. Person 3. prōspexerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōspiciam 2. Person 2. prōspiciās 3. Person 3. prōspiciat | 1. Person 1. prōspiciāmus 2. Person 2. prōspiciātis 3. Person 3. prōspiciant |
Imperfekt | 1. Person 1. prōspicerem 2. Person 2. prōspicerēs 3. Person 3. prōspiceret | 1. Person 1. prōspicerēmus 2. Person 2. prōspicerētis 3. Person 3. prōspicerent |
Perfekt | 1. Person 1. prōspexerim 2. Person 2. prōspexeris 3. Person 3. prōspexerit | 1. Person 1. prōspexerimus 2. Person 2. prōspexeritis 3. Person 3. prōspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōspexīssem 2. Person 2. prōspexīssēs 3. Person 3. prōspexīsset | 1. Person 1. prōspexissēmus 2. Person 2. prōspexissētis 3. Person 3. prōspexīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | prōspice! | prōspicite! |
Futur | 2. Person 2. prōspicito! 3. Person 3. prōspicito! | 2. Person 2. prōspicitōte! 3. Person 3. prōspiciūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | prōspicere |
Perfekt | prōspexīsse |
Futur | prōspectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | prōspiciēns, prōspiciēntis |
Futur | prōspectūrus, a, um |
Genitiv | prōspiciēndī |
---|---|
Dativ | prōspiciēndō |
Akkusativ | ad prōspiciēndum |
Ablativ | prōspiciēndō |
prōspectum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōspiciō 2. Person 2. prōspicis 3. Person 3. prōspicit | 1. Person 1. prōspicimus 2. Person 2. prōspicitis 3. Person 3. prōspiciunt |
Futur | 1. Person 1. prōspiciam 2. Person 2. prōspiciēs 3. Person 3. prōspiciet | 1. Person 1. prōspiciēmus 2. Person 2. prōspiciētis 3. Person 3. prōspicient |
Imperfekt | 1. Person 1. prōspiciēbam 2. Person 2. prōspiciēbās 3. Person 3. prōspiciēbat | 1. Person 1. prōspiciēbāmus 2. Person 2. prōspiciēbātis 3. Person 3. prōspiciēbant |
Perfekt | 1. Person 1. prōspexī 2. Person 2. prōspexīsti 3. Person 3. prōspexit | 1. Person 1. prōspeximus 2. Person 2. prōspexīstis 3. Person 3. prōspexērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. prōspexerō 2. Person 2. prōspexeris 3. Person 3. prōspexerit | 1. Person 1. prōspexerimus 2. Person 2. prōspexeritis 3. Person 3. prōspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōspexeram 2. Person 2. prōspexerās 3. Person 3. prōspexerat | 1. Person 1. prōspexerāmus 2. Person 2. prōspexerātis 3. Person 3. prōspexerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōspiciam 2. Person 2. prōspiciās 3. Person 3. prōspiciat | 1. Person 1. prōspiciāmus 2. Person 2. prōspiciātis 3. Person 3. prōspiciant |
Imperfekt | 1. Person 1. prōspicerem 2. Person 2. prōspicerēs 3. Person 3. prōspiceret | 1. Person 1. prōspicerēmus 2. Person 2. prōspicerētis 3. Person 3. prōspicerent |
Perfekt | 1. Person 1. prōspexerim 2. Person 2. prōspexeris 3. Person 3. prōspexerit | 1. Person 1. prōspexerimus 2. Person 2. prōspexeritis 3. Person 3. prōspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōspexīssem 2. Person 2. prōspexīssēs 3. Person 3. prōspexīsset | 1. Person 1. prōspexissēmus 2. Person 2. prōspexissētis 3. Person 3. prōspexīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | prōspice! | prōspicite! |
Futur | 2. Person 2. prōspicito! 3. Person 3. prōspicito! | 2. Person 2. prōspicitōte! 3. Person 3. prōspiciūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | prōspicere |
Perfekt | prōspexīsse |
Futur | prōspectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | prōspiciēns, prōspiciēntis |
Futur | prōspectūrus, a, um |
Genitiv | prōspiciēndī |
---|---|
Dativ | prōspiciēndō |
Akkusativ | ad prōspiciēndum |
Ablativ | prōspiciēndō |
prōspectum |