Latein-Deutsch Übersetzung für "[fingere]"

"[fingere]" Deutsch Übersetzung

Meinten Sie findere oder figere?
defingere
<fingō, fīnxī, fictum 3.> (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. dēfingō

2. Person 2. dēfingis

3. Person 3. dēfingit

1. Person 1. dēfingimus

2. Person 2. dēfingitis

3. Person 3. dēfingunt

Futur

1. Person 1. dēfingam

2. Person 2. dēfinges

3. Person 3. dēfinget

1. Person 1. dēfingemus

2. Person 2. dēfingetis

3. Person 3. dēfingent

Imperfekt

1. Person 1. dēfingebam

2. Person 2. dēfingebās

3. Person 3. dēfingebat

1. Person 1. dēfingebāmus

2. Person 2. dēfingebātis

3. Person 3. dēfingebant

Perfekt

1. Person 1. dēfīnxī

2. Person 2. dēfīnxisti

3. Person 3. dēfīnxit

1. Person 1. dēfīnximus

2. Person 2. dēfīnxistis

3. Person 3. dēfīnxērunt

Futur 2

1. Person 1. dēfīnxerō

2. Person 2. dēfīnxeris

3. Person 3. dēfīnxerit

1. Person 1. dēfīnxerimus

2. Person 2. dēfīnxeritis

3. Person 3. dēfīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. dēfīnxeram

2. Person 2. dēfīnxerās

3. Person 3. dēfīnxerat

1. Person 1. dēfīnxerāmus

2. Person 2. dēfīnxerātis

3. Person 3. dēfīnxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. dēfingam

2. Person 2. dēfingās

3. Person 3. dēfingat

1. Person 1. dēfingāmus

2. Person 2. dēfingātis

3. Person 3. dēfingant

Imperfekt

1. Person 1. dēfingerem

2. Person 2. dēfingerēs

3. Person 3. dēfingeret

1. Person 1. dēfingerēmus

2. Person 2. dēfingerētis

3. Person 3. dēfingerent

Perfekt

1. Person 1. dēfīnxerim

2. Person 2. dēfīnxeris

3. Person 3. dēfīnxerit

1. Person 1. dēfīnxerimus

2. Person 2. dēfīnxeritis

3. Person 3. dēfīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. dēfīnxissem

2. Person 2. dēfīnxissēs

3. Person 3. dēfīnxisset

1. Person 1. dēfīnxissēmus

2. Person 2. dēfīnxissētis

3. Person 3. dēfīnxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

dēfinge!

dēfingite!

Futur

2. Person 2. dēfingito!

3. Person 3. dēfingito!

2. Person 2. dēfingitōte!

3. Person 3. dēfingunto!

Infinitiv
Präsens

dēfingere

Perfekt

dēfīnxisse

Futur

dēfictūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

dēfingens, dēfingentis

Futur

dēfictūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

dēfingendī

Dativ

dēfingendō

Akkusativ

ad dēfingendum

Ablativ

dēfingendō

Supinum
dēfictum
confingere
<fingō, fīnxī, fictum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • erdichten, ersinnen
    cōn-fingere
    cōn-fingere

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. cōnfingō

2. Person 2. cōnfingis

3. Person 3. cōnfingit

1. Person 1. cōnfingimus

2. Person 2. cōnfingitis

3. Person 3. cōnfingunt

Futur

1. Person 1. cōnfingam

2. Person 2. cōnfinges

3. Person 3. cōnfinget

1. Person 1. cōnfingemus

2. Person 2. cōnfingetis

3. Person 3. cōnfingent

Imperfekt

1. Person 1. cōnfingebam

2. Person 2. cōnfingebās

3. Person 3. cōnfingebat

1. Person 1. cōnfingebāmus

2. Person 2. cōnfingebātis

3. Person 3. cōnfingebant

Perfekt

1. Person 1. cōnfīnxī

2. Person 2. cōnfīnxisti

3. Person 3. cōnfīnxit

1. Person 1. cōnfīnximus

2. Person 2. cōnfīnxistis

3. Person 3. cōnfīnxērunt

Futur 2

1. Person 1. cōnfīnxerō

2. Person 2. cōnfīnxeris

3. Person 3. cōnfīnxerit

1. Person 1. cōnfīnxerimus

2. Person 2. cōnfīnxeritis

3. Person 3. cōnfīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. cōnfīnxeram

2. Person 2. cōnfīnxerās

3. Person 3. cōnfīnxerat

1. Person 1. cōnfīnxerāmus

2. Person 2. cōnfīnxerātis

3. Person 3. cōnfīnxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. cōnfingam

2. Person 2. cōnfingās

3. Person 3. cōnfingat

1. Person 1. cōnfingāmus

2. Person 2. cōnfingātis

3. Person 3. cōnfingant

Imperfekt

1. Person 1. cōnfingerem

2. Person 2. cōnfingerēs

3. Person 3. cōnfingeret

1. Person 1. cōnfingerēmus

2. Person 2. cōnfingerētis

3. Person 3. cōnfingerent

Perfekt

1. Person 1. cōnfīnxerim

2. Person 2. cōnfīnxeris

3. Person 3. cōnfīnxerit

1. Person 1. cōnfīnxerimus

2. Person 2. cōnfīnxeritis

3. Person 3. cōnfīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. cōnfīnxissem

2. Person 2. cōnfīnxissēs

3. Person 3. cōnfīnxisset

1. Person 1. cōnfīnxissēmus

2. Person 2. cōnfīnxissētis

3. Person 3. cōnfīnxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

cōnfinge!

cōnfingite!

Futur

2. Person 2. cōnfingito!

3. Person 3. cōnfingito!

2. Person 2. cōnfingitōte!

3. Person 3. cōnfingunto!

Infinitiv
Präsens

cōnfingere

Perfekt

cōnfīnxisse

Futur

cōnfictūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

cōnfingens, cōnfingentis

Futur

cōnfictūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

cōnfingendī

Dativ

cōnfingendō

Akkusativ

ad cōnfingendum

Ablativ

cōnfingendō

Supinum
cōnfictum
refingere
<ō, re-fingere, - 3.>P. Vergilius Maro Verg.

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. refingō

2. Person 2. refingis

3. Person 3. refingit

1. Person 1. refingimus

2. Person 2. refingitis

3. Person 3. refingunt

Futur

1. Person 1. refingam

2. Person 2. refinges

3. Person 3. refinget

1. Person 1. refingemus

2. Person 2. refingetis

3. Person 3. refingent

Imperfekt

1. Person 1. refingebam

2. Person 2. refingebās

3. Person 3. refingebat

1. Person 1. refingebāmus

2. Person 2. refingebātis

3. Person 3. refingebant

Perfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Futur 2

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Plusquamperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. refingam

2. Person 2. refingās

3. Person 3. refingat

1. Person 1. refingāmus

2. Person 2. refingātis

3. Person 3. refingant

Imperfekt

1. Person 1. refingerem

2. Person 2. refingerēs

3. Person 3. refingeret

1. Person 1. refingerēmus

2. Person 2. refingerētis

3. Person 3. refingerent

Perfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Plusquamperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Imperativ Singular Plural
Präsens

refinge!

refingite!

Futur

2. Person 2. refingito!

3. Person 3. refingito!

2. Person 2. refingitōte!

3. Person 3. refingunto!

Infinitiv
Präsens

refingere

Perfekt

-

Futur

-

Partizip
Präsens

refingens, refingentis

Futur

-

Gerundium
Genitiv

refingendī

Dativ

refingendō

Akkusativ

ad refingendum

Ablativ

refingendō

Supinum
-

Beispiele
  • manūs aegras manibus amicis fingere
    kranke Hände mit liebenden Händen streicheln
    manūs aegras manibus amicis fingere
  • bilden, formen (aliquem/aliquid jemanden/etwas), (aliquid de re/ex re etwas aus etwas), (aliquid in aliquid etwas zu etwas, etwas nach etwas)
    fingere
    fingere
Beispiele
Beispiele
  • aves nidos fingunt
    die Vögel bauen Nester
    aves nidos fingunt
Beispiele
  • zurechtmachen
    fingere
    fingere
Beispiele
  • se alicui fingere
    sich für jemanden zurechtmachen
    se alicui fingere
  • von Tieren dressieren, zähmen
    fingere
    fingere
  • gestalten
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • beeinflussen
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • animos audientium fingere
    die Hörer beeinflussen
    animos audientium fingere
  • sui cuique mores fingunt fortunam
    jeder ist seines Glückes Schmied
    sui cuique mores fingunt fortunam
  • umwandeln
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
Beispiele
  • sich einbilden
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    sich vorstellen
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • suā naturā ceteros fingere
    die Übrigen nach seinem eigenen Wesen beurteilen
    suā naturā ceteros fingere
  • finge
    stell dir vor, +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI
    finge
  • ersinnen, erdichten
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • sich ausdenken
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • aliquid fingere
    auf etwas sinnen
    aliquid fingere
  • carmina fingere
    Lieder dichten
    carmina fingere
  • crimina in aliquem fingere
    Vorwürfe gegen jemanden ersinnen
    crimina in aliquem fingere
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
Beispiele
Beispiele
Beispiele
  • das Haar ordnen
    fingere poetischpoet
    fingere poetischpoet

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. fingō

2. Person 2. fingis

3. Person 3. fingit

1. Person 1. fingimus

2. Person 2. fingitis

3. Person 3. fingunt

Futur

1. Person 1. fingam

2. Person 2. finges

3. Person 3. finget

1. Person 1. fingemus

2. Person 2. fingetis

3. Person 3. fingent

Imperfekt

1. Person 1. fingebam

2. Person 2. fingebās

3. Person 3. fingebat

1. Person 1. fingebāmus

2. Person 2. fingebātis

3. Person 3. fingebant

Perfekt

1. Person 1. fīnxī

2. Person 2. fīnxisti

3. Person 3. fīnxit

1. Person 1. fīnximus

2. Person 2. fīnxistis

3. Person 3. fīnxērunt

Futur 2

1. Person 1. fīnxerō

2. Person 2. fīnxeris

3. Person 3. fīnxerit

1. Person 1. fīnxerimus

2. Person 2. fīnxeritis

3. Person 3. fīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. fīnxeram

2. Person 2. fīnxerās

3. Person 3. fīnxerat

1. Person 1. fīnxerāmus

2. Person 2. fīnxerātis

3. Person 3. fīnxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. fingam

2. Person 2. fingās

3. Person 3. fingat

1. Person 1. fingāmus

2. Person 2. fingātis

3. Person 3. fingant

Imperfekt

1. Person 1. fingerem

2. Person 2. fingerēs

3. Person 3. fingeret

1. Person 1. fingerēmus

2. Person 2. fingerētis

3. Person 3. fingerent

Perfekt

1. Person 1. fīnxerim

2. Person 2. fīnxeris

3. Person 3. fīnxerit

1. Person 1. fīnxerimus

2. Person 2. fīnxeritis

3. Person 3. fīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. fīnxissem

2. Person 2. fīnxissēs

3. Person 3. fīnxisset

1. Person 1. fīnxissēmus

2. Person 2. fīnxissētis

3. Person 3. fīnxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

finge!

fingite!

Futur

2. Person 2. fingito!

3. Person 3. fingito!

2. Person 2. fingitōte!

3. Person 3. fingunto!

Infinitiv
Präsens

fingere

Perfekt

fīnxisse

Futur

fictūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

fingens, fingentis

Futur

fictūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

fingendī

Dativ

fingendō

Akkusativ

ad fingendum

Ablativ

fingendō

Supinum
fictum
diffingere
<fingō, fīnxī, fictum 3.> poetischpoet

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • umgestalten
    dif-fingere
    dif-fingere
  • abändern
    dif-fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    dif-fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. diffingō

2. Person 2. diffingis

3. Person 3. diffingit

1. Person 1. diffingimus

2. Person 2. diffingitis

3. Person 3. diffingunt

Futur

1. Person 1. diffingam

2. Person 2. diffinges

3. Person 3. diffinget

1. Person 1. diffingemus

2. Person 2. diffingetis

3. Person 3. diffingent

Imperfekt

1. Person 1. diffingebam

2. Person 2. diffingebās

3. Person 3. diffingebat

1. Person 1. diffingebāmus

2. Person 2. diffingebātis

3. Person 3. diffingebant

Perfekt

1. Person 1. diffīnxī

2. Person 2. diffīnxisti

3. Person 3. diffīnxit

1. Person 1. diffīnximus

2. Person 2. diffīnxistis

3. Person 3. diffīnxērunt

Futur 2

1. Person 1. diffīnxerō

2. Person 2. diffīnxeris

3. Person 3. diffīnxerit

1. Person 1. diffīnxerimus

2. Person 2. diffīnxeritis

3. Person 3. diffīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. diffīnxeram

2. Person 2. diffīnxerās

3. Person 3. diffīnxerat

1. Person 1. diffīnxerāmus

2. Person 2. diffīnxerātis

3. Person 3. diffīnxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. diffingam

2. Person 2. diffingās

3. Person 3. diffingat

1. Person 1. diffingāmus

2. Person 2. diffingātis

3. Person 3. diffingant

Imperfekt

1. Person 1. diffingerem

2. Person 2. diffingerēs

3. Person 3. diffingeret

1. Person 1. diffingerēmus

2. Person 2. diffingerētis

3. Person 3. diffingerent

Perfekt

1. Person 1. diffīnxerim

2. Person 2. diffīnxeris

3. Person 3. diffīnxerit

1. Person 1. diffīnxerimus

2. Person 2. diffīnxeritis

3. Person 3. diffīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. diffīnxissem

2. Person 2. diffīnxissēs

3. Person 3. diffīnxisset

1. Person 1. diffīnxissēmus

2. Person 2. diffīnxissētis

3. Person 3. diffīnxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

diffinge!

diffingite!

Futur

2. Person 2. diffingito!

3. Person 3. diffingito!

2. Person 2. diffingitōte!

3. Person 3. diffingunto!

Infinitiv
Präsens

diffingere

Perfekt

diffīnxisse

Futur

diffictūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

diffingens, diffingentis

Futur

diffictūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

diffingendī

Dativ

diffingendō

Akkusativ

ad diffingendum

Ablativ

diffingendō

Supinum
diffictum
cera
Femininum f <ae>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • Schreibtafel aus Holz mit Wachsüberzug
    cēra übertragen gebraucht, metonymischmeton
    cēra übertragen gebraucht, metonymischmeton
Beispiele
  • Wachsbild, Wachssiegel
    cēra
    cēra
Beispiele
  • cerae Pluralpl
    Ahnenbilder aus Wachs
    cerae Pluralpl
  • Wachszelle der Bienen
    cēra
    cēra
  • Wachsschminke
    cēra P. Ovidius NasoOv.
    cēra P. Ovidius NasoOv.

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg cēra

plural pl cērae

Genitiv

singular sg cērae

plural pl cērārum

Dativ

singular sg cērae

plural pl cērīs

Akkusativ

singular sg cēram

plural pl cērās

Ablativ

singular sg cērā

plural pl cērīs

Vokativ

singular sg cēra

plural pl cērae

effingere
<fingō, fīnxī, fictum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • hinstreichen über, streicheln (aliquid etwas)
    ef-fingere
    ef-fingere
Beispiele
  • manūs alicuius effingere
    jemandes Hände streicheln
    manūs alicuius effingere
  • abwischen, wegwischen
    ef-fingere
    ef-fingere
Beispiele
  • sanguinem e foro effingere
    das Blut vom Forum abwischen
    sanguinem e foro effingere
Beispiele
  • aliquem cerāeffingere
    jemanden in Wachs nachbilden
    aliquem cerāeffingere
  • ausdrücken, darstellen
    ef-fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    ef-fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • in Worten schildern
    ef-fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    ef-fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. effingō

2. Person 2. effingis

3. Person 3. effingit

1. Person 1. effingimus

2. Person 2. effingitis

3. Person 3. effingunt

Futur

1. Person 1. effingam

2. Person 2. effinges

3. Person 3. effinget

1. Person 1. effingemus

2. Person 2. effingetis

3. Person 3. effingent

Imperfekt

1. Person 1. effingebam

2. Person 2. effingebās

3. Person 3. effingebat

1. Person 1. effingebāmus

2. Person 2. effingebātis

3. Person 3. effingebant

Perfekt

1. Person 1. effīnxī

2. Person 2. effīnxisti

3. Person 3. effīnxit

1. Person 1. effīnximus

2. Person 2. effīnxistis

3. Person 3. effīnxērunt

Futur 2

1. Person 1. effīnxerō

2. Person 2. effīnxeris

3. Person 3. effīnxerit

1. Person 1. effīnxerimus

2. Person 2. effīnxeritis

3. Person 3. effīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. effīnxeram

2. Person 2. effīnxerās

3. Person 3. effīnxerat

1. Person 1. effīnxerāmus

2. Person 2. effīnxerātis

3. Person 3. effīnxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. effingam

2. Person 2. effingās

3. Person 3. effingat

1. Person 1. effingāmus

2. Person 2. effingātis

3. Person 3. effingant

Imperfekt

1. Person 1. effingerem

2. Person 2. effingerēs

3. Person 3. effingeret

1. Person 1. effingerēmus

2. Person 2. effingerētis

3. Person 3. effingerent

Perfekt

1. Person 1. effīnxerim

2. Person 2. effīnxeris

3. Person 3. effīnxerit

1. Person 1. effīnxerimus

2. Person 2. effīnxeritis

3. Person 3. effīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. effīnxissem

2. Person 2. effīnxissēs

3. Person 3. effīnxisset

1. Person 1. effīnxissēmus

2. Person 2. effīnxissētis

3. Person 3. effīnxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

effinge!

effingite!

Futur

2. Person 2. effingito!

3. Person 3. effingito!

2. Person 2. effingitōte!

3. Person 3. effingunto!

Infinitiv
Präsens

effingere

Perfekt

effīnxisse

Futur

effictūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

effingens, effingentis

Futur

effictūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

effingendī

Dativ

effingendō

Akkusativ

ad effingendum

Ablativ

effingendō

Supinum
effictum
affingere
<fingō, finxī, fictum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • hinzubilden, hinzufügen (alicui aliquid jemandem etwas)
    af-fingere
    af-fingere
Beispiele
  • membra corpori affingere
    dem Körper Gliedmaßen hinzufügen
    membra corpori affingere
  • andichten (alicui aliquid jemandem etwas)
    af-fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    af-fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • hinzudichten, hinzulügen (aliquid alicui rei etwas zu einer Sache)
    af-fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    af-fingere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • multa rumoribus affingere
    viel durch Gerüchte hinzudichten
    multa rumoribus affingere

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. affingō

2. Person 2. affingis

3. Person 3. affingit

1. Person 1. affingimus

2. Person 2. affingitis

3. Person 3. affingunt

Futur

1. Person 1. affingam

2. Person 2. affinges

3. Person 3. affinget

1. Person 1. affingemus

2. Person 2. affingetis

3. Person 3. affingent

Imperfekt

1. Person 1. affingebam

2. Person 2. affingebās

3. Person 3. affingebat

1. Person 1. affingebāmus

2. Person 2. affingebātis

3. Person 3. affingebant

Perfekt

1. Person 1. affinxī

2. Person 2. affinxisti

3. Person 3. affinxit

1. Person 1. affinximus

2. Person 2. affinxistis

3. Person 3. affinxērunt

Futur 2

1. Person 1. affinxerō

2. Person 2. affinxeris

3. Person 3. affinxerit

1. Person 1. affinxerimus

2. Person 2. affinxeritis

3. Person 3. affinxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. affinxeram

2. Person 2. affinxerās

3. Person 3. affinxerat

1. Person 1. affinxerāmus

2. Person 2. affinxerātis

3. Person 3. affinxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. affingam

2. Person 2. affingās

3. Person 3. affingat

1. Person 1. affingāmus

2. Person 2. affingātis

3. Person 3. affingant

Imperfekt

1. Person 1. affingerem

2. Person 2. affingerēs

3. Person 3. affingeret

1. Person 1. affingerēmus

2. Person 2. affingerētis

3. Person 3. affingerent

Perfekt

1. Person 1. affinxerim

2. Person 2. affinxeris

3. Person 3. affinxerit

1. Person 1. affinxerimus

2. Person 2. affinxeritis

3. Person 3. affinxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. affinxissem

2. Person 2. affinxissēs

3. Person 3. affinxisset

1. Person 1. affinxissēmus

2. Person 2. affinxissētis

3. Person 3. affinxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

affinge!

affingite!

Futur

2. Person 2. affingito!

3. Person 3. affingito!

2. Person 2. affingitōte!

3. Person 3. affingunto!

Infinitiv
Präsens

affingere

Perfekt

affinxisse

Futur

affictūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

affingens, affingentis

Futur

affictūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

affingendī

Dativ

affingendō

Akkusativ

ad affingendum

Ablativ

affingendō

Supinum
affictum
vultus
Maskulinum m <vultūs>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
Beispiele
  • Aussehen, äußere Gestalt
    vultus übertragen gebraucht, metonymischmeton
    vultus übertragen gebraucht, metonymischmeton
  • Gesicht
    vultus (nachklassischnachkl.) oftPlural pl poetischpoet
    vultus (nachklassischnachkl.) oftPlural pl poetischpoet
Beispiele

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg vultus

plural pl vultus

Genitiv

singular sg vultus

plural pl vultuum

Dativ

singular sg vultui

plural pl vultibus

Akkusativ

singular sg vultum

plural pl vultus

Ablativ

singular sg vultu

plural pl vultibus

Vokativ

singular sg vultus

plural pl vultus

cogitatio
Femininum f <cōgitātiōnis> ||cogitare||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
Beispiele
Beispiele
Beispiele
  • cogitatio rerum novarum
    Plan von Veränderungen
    cogitatio rerum novarum
  • cogitationibus alicuius obstare
    jemandes Plänen Widerstand leisten
    cogitationibus alicuius obstare
  • das Überdenken als Vorbereitung einer Rede
    cōgitātiō M. Fabius QuintilianusQuint. RhetorikRHET
    cōgitātiō M. Fabius QuintilianusQuint. RhetorikRHET

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg cogitatio

plural pl cogitationes

Genitiv

singular sg cogitationis

plural pl cogitationum

Dativ

singular sg cogitationi

plural pl cogitationibus

Akkusativ

singular sg cogitationem

plural pl cogitationes

Ablativ

singular sg cogitatione

plural pl cogitationibus

Vokativ

singular sg cogitatio

plural pl cogitationes