quaerere
<quaerō, quaesīvī/quaesiī, quaesītum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- erfordernquaerere figurativ, in übertragenem Sinnfigquaerere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- quaerere
- erwerben (aliquem/aliquid jemanden/etwas), (aliquid alicui etwas für jemanden), (aliquid alicui rei etwas für etwas, etwas zu etwas), (aliquid ab aliquo etwas von jemandem), (aliquid re/ex re etwas von etwas)quaererequaerere
- wissenschaftlich untersuchenquaererequaerere
- gerichtlich untersuchen, ein Verhör anstellenquaererequaerere
- verhandeln, beraten (aliquid/de re über etwas)quaererequaerere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. quaerō 2. Person 2. quaeris 3. Person 3. quaerit | 1. Person 1. quaerimus 2. Person 2. quaeritis 3. Person 3. quaerunt |
| Futur | 1. Person 1. quaeram 2. Person 2. quaeres 3. Person 3. quaeret | 1. Person 1. quaeremus 2. Person 2. quaeretis 3. Person 3. quaerent |
| Imperfekt | 1. Person 1. quaerebam 2. Person 2. quaerebās 3. Person 3. quaerebat | 1. Person 1. quaerebāmus 2. Person 2. quaerebātis 3. Person 3. quaerebant |
| Perfekt | 1. Person 1. quaesīvī 2. Person 2. quaesīvisti 3. Person 3. quaesīvit | 1. Person 1. quaesīvimus 2. Person 2. quaesīvistis 3. Person 3. quaesīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. quaesīverō 2. Person 2. quaesīveris 3. Person 3. quaesīverit | 1. Person 1. quaesīverimus 2. Person 2. quaesīveritis 3. Person 3. quaesīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. quaesīveram 2. Person 2. quaesīverās 3. Person 3. quaesīverat | 1. Person 1. quaesīverāmus 2. Person 2. quaesīverātis 3. Person 3. quaesīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. quaeram 2. Person 2. quaerās 3. Person 3. quaerat | 1. Person 1. quaerāmus 2. Person 2. quaerātis 3. Person 3. quaerant |
| Imperfekt | 1. Person 1. quaererem 2. Person 2. quaererēs 3. Person 3. quaereret | 1. Person 1. quaererēmus 2. Person 2. quaererētis 3. Person 3. quaererent |
| Perfekt | 1. Person 1. quaesīverim 2. Person 2. quaesīveris 3. Person 3. quaesīverit | 1. Person 1. quaesīverimus 2. Person 2. quaesīveritis 3. Person 3. quaesīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. quaesīvissem 2. Person 2. quaesīvissēs 3. Person 3. quaesīvisset | 1. Person 1. quaesīvissēmus 2. Person 2. quaesīvissētis 3. Person 3. quaesīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | quaere! | quaerite! |
| Futur | 2. Person 2. quaerito! 3. Person 3. quaerito! | 2. Person 2. quaeritōte! 3. Person 3. quaerunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | quaerere |
| Perfekt | quaesīvisse |
| Futur | quaesītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | quaerens, quaerentis |
| Futur | quaesītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | quaerendī |
|---|---|
| Dativ | quaerendō |
| Akkusativ | ad quaerendum |
| Ablativ | quaerendō |
Supinum
| quaesītum |