efficere
<ficiō, fēcī, fectum 3.> ||facere||Übersicht aller Übersetzungen
- hervorbringenef-ficereef-ficere
- ausmachenef-ficere figurativ, in übertragenem Sinnfigef-ficere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- herauskommenef-ficere im Passivef-ficere im Passiv
- ef-ficere
- herstellenef-ficereef-ficere
- machen (aliquem aliquid jemanden zu etwas)ef-ficereef-ficere
- ef-ficere
- erreichenef-ficereef-ficere
- durchführen (aliquid etwas), (ut/ne dass/dass nicht)ef-ficereef-ficere
- magnas rerum commutationes efficeregroße Veränderungen bewirkenmagnas rerum commutationes efficere
- maleficia in eorum coniugibus efficere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. efficiō 2. Person 2. efficis 3. Person 3. efficit | 1. Person 1. efficimus 2. Person 2. efficitis 3. Person 3. efficiunt |
Futur | 1. Person 1. efficiam 2. Person 2. efficiēs 3. Person 3. efficiet | 1. Person 1. efficiēmus 2. Person 2. efficiētis 3. Person 3. efficient |
Imperfekt | 1. Person 1. efficiēbam 2. Person 2. efficiēbās 3. Person 3. efficiēbat | 1. Person 1. efficiēbāmus 2. Person 2. efficiēbātis 3. Person 3. efficiēbant |
Perfekt | 1. Person 1. effēcī 2. Person 2. effēcīsti 3. Person 3. effēcit | 1. Person 1. effēcimus 2. Person 2. effēcīstis 3. Person 3. effēcērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. effēcerō 2. Person 2. effēceris 3. Person 3. effēcerit | 1. Person 1. effēcerimus 2. Person 2. effēceritis 3. Person 3. effēcerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. effēceram 2. Person 2. effēcerās 3. Person 3. effēcerat | 1. Person 1. effēcerāmus 2. Person 2. effēcerātis 3. Person 3. effēcerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. efficiam 2. Person 2. efficiās 3. Person 3. efficiat | 1. Person 1. efficiāmus 2. Person 2. efficiātis 3. Person 3. efficiant |
Imperfekt | 1. Person 1. efficerem 2. Person 2. efficerēs 3. Person 3. efficeret | 1. Person 1. efficerēmus 2. Person 2. efficerētis 3. Person 3. efficerent |
Perfekt | 1. Person 1. effēcerim 2. Person 2. effēceris 3. Person 3. effēcerit | 1. Person 1. effēcerimus 2. Person 2. effēceritis 3. Person 3. effēcerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. effēcīssem 2. Person 2. effēcīssēs 3. Person 3. effēcīsset | 1. Person 1. effēcissēmus 2. Person 2. effēcissētis 3. Person 3. effēcīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | effice! | efficite! |
Futur | 2. Person 2. efficito! 3. Person 3. efficito! | 2. Person 2. efficitōte! 3. Person 3. efficiūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | efficere |
Perfekt | effēcīsse |
Futur | effectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | efficiēns, efficiēntis |
Futur | effectūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | efficiēndī |
---|---|
Dativ | efficiēndō |
Akkusativ | ad efficiēndum |
Ablativ | efficiēndō |
Supinum
effectum |