Latein-Deutsch Übersetzung für "aspen [populus tremula]"
"aspen [populus tremula]" Deutsch Übersetzung
Deklinationen
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | singular sg pōpulus | plural pl pōpulī |
Genitiv | singular sg pōpulī | plural pl pōpulōrum |
Dativ | singular sg pōpulō | plural pl pōpulīs |
Akkusativ | singular sg pōpulum | plural pl pōpulōs |
Ablativ | singular sg pōpulō | plural pl pōpulīs |
Vokativ | singular sg pōpule | plural pl pōpulī |
populus
Maskulinum m <ī>Übersicht aller Übersetzungen
- Volk das einen Staat bildet engl. people, franz. peuple, span. pueblo (a. = Dorf), ital. popolopopuluspopulus
- populus
- Leute, Bevölkerung besonders der Hauptstadtpopuluspopulus
- die Plebejerpopuluspopulus
- die Patrizier im Gegensatz zu der rechtlosen plebspopuluspopulus
- Staatskassepopuluspopulus
- Öffentlichkeitpopuluspopulus
- Zuhörerpopuluspopulus
- Publikumpopuluspopulus
Deklinationen
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | singular sg populus | plural pl populī |
Genitiv | singular sg populī | plural pl populōrum |
Dativ | singular sg populō | plural pl populīs |
Akkusativ | singular sg populum | plural pl populōs |
Ablativ | singular sg populō | plural pl populīs |
Vokativ | singular sg popule | plural pl populī |
tunicatus
Adjektiv, adjektivisch adj <a, um> ||tunica||Übersicht aller Übersetzungen
sciscere
<scīscō, scīvī, scītum 3.> ||scire||Übersicht aller Übersetzungen
- zu erfahren suchen, erforschenscīscere (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)scīscere (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)
- beschließen (aliquid etwas), (ut/ne dass/dass nicht)scīscerescīscere
- plebs/populus sciscitdas Volk beschließtplebs/populus sciscit
- billigen, genehmigenscīscerescīscere
- stimmen (legem für ein Gesetz)scīscerescīscere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. scīscō 2. Person 2. scīscis 3. Person 3. scīscit | 1. Person 1. scīscimus 2. Person 2. scīscitis 3. Person 3. scīscunt |
Futur | 1. Person 1. scīscam 2. Person 2. scīsces 3. Person 3. scīscet | 1. Person 1. scīscemus 2. Person 2. scīscetis 3. Person 3. scīscent |
Imperfekt | 1. Person 1. scīscebam 2. Person 2. scīscebās 3. Person 3. scīscebat | 1. Person 1. scīscebāmus 2. Person 2. scīscebātis 3. Person 3. scīscebant |
Perfekt | 1. Person 1. scīvī 2. Person 2. scīvisti 3. Person 3. scīvit | 1. Person 1. scīvimus 2. Person 2. scīvistis 3. Person 3. scīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. scīverō 2. Person 2. scīveris 3. Person 3. scīverit | 1. Person 1. scīverimus 2. Person 2. scīveritis 3. Person 3. scīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. scīveram 2. Person 2. scīverās 3. Person 3. scīverat | 1. Person 1. scīverāmus 2. Person 2. scīverātis 3. Person 3. scīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. scīscam 2. Person 2. scīscās 3. Person 3. scīscat | 1. Person 1. scīscāmus 2. Person 2. scīscātis 3. Person 3. scīscant |
Imperfekt | 1. Person 1. scīscerem 2. Person 2. scīscerēs 3. Person 3. scīsceret | 1. Person 1. scīscerēmus 2. Person 2. scīscerētis 3. Person 3. scīscerent |
Perfekt | 1. Person 1. scīverim 2. Person 2. scīveris 3. Person 3. scīverit | 1. Person 1. scīverimus 2. Person 2. scīveritis 3. Person 3. scīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. scīvissem 2. Person 2. scīvissēs 3. Person 3. scīvisset | 1. Person 1. scīvissēmus 2. Person 2. scīvissētis 3. Person 3. scīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | scīsce! | scīscite! |
Futur | 2. Person 2. scīscito! 3. Person 3. scīscito! | 2. Person 2. scīscitōte! 3. Person 3. scīscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | scīscere |
Perfekt | scīvisse |
Futur | scītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | scīscens, scīscentis |
Futur | scītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | scīscendī |
---|---|
Dativ | scīscendō |
Akkusativ | ad scīscendum |
Ablativ | scīscendō |
Supinum
scītum |
cultor
Maskulinum m <cultōris> ||colere||Übersicht aller Übersetzungen
Deklinationen
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | singular sg cultor | plural pl cultores |
Genitiv | singular sg cultoris | plural pl cultorum |
Dativ | singular sg cultori | plural pl cultoribus |
Akkusativ | singular sg cultorem | plural pl cultores |
Ablativ | singular sg cultore | plural pl cultoribus |
Vokativ | singular sg cultor | plural pl cultores |
Quirites
Maskulinum Plural mpl <Quirītium Quirītum>Übersicht aller Übersetzungen
- die Quiriten Bezeichnung für die röm. VollbürgerQuirītesQuirītes
- die alten Bewohner der sabinischen Stadt CuresQuirītes (nachklassischnachkl.) poetischpoetQuirītes (nachklassischnachkl.) poetischpoet
Deklinationen
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | singular sg – | plural pl Quirites |
Genitiv | singular sg – | plural pl Quiritum |
Dativ | singular sg – | plural pl Quiritibus |
Akkusativ | singular sg – | plural pl Quirites |
Ablativ | singular sg – | plural pl Quiritibus |
Vokativ | singular sg – | plural pl Quirites |
populare
<ō, āvī, ātum 1.> populārī <or, ātus sum 1.> ||populus1||Übersicht aller Übersetzungen
- vertilgen, zerstörenpopulāre figurativ, in übertragenem Sinnfigpopulāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- aetas formam populabiturP. Ovidius Naso Ov.
- tempora popularedie Schläfen verstümmelntempora populare
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. populō 2. Person 2. populās 3. Person 3. populat | 1. Person 1. populāmus 2. Person 2. populātis 3. Person 3. populant |
Futur | 1. Person 1. populābō 2. Person 2. populābis 3. Person 3. populābit | 1. Person 1. populābimus 2. Person 2. populābitis 3. Person 3. populābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. populābam 2. Person 2. populābās 3. Person 3. populābat | 1. Person 1. populābāmus 2. Person 2. populābātis 3. Person 3. populābant |
Perfekt | 1. Person 1. populāvī 2. Person 2. populāvisti 3. Person 3. populāvit | 1. Person 1. populāvimus 2. Person 2. populāvistis 3. Person 3. populāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. populāverō 2. Person 2. populāveris 3. Person 3. populāverit | 1. Person 1. populāverimus 2. Person 2. populāveritis 3. Person 3. populāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. populāveram 2. Person 2. populāverās 3. Person 3. populāverat | 1. Person 1. populāverāmus 2. Person 2. populāverātis 3. Person 3. populāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. populem 2. Person 2. populēs 3. Person 3. populet | 1. Person 1. populēmus 2. Person 2. populētis 3. Person 3. populent |
Imperfekt | 1. Person 1. populārem 2. Person 2. populārēs 3. Person 3. populāret | 1. Person 1. populārēmus 2. Person 2. populārētis 3. Person 3. populārent |
Perfekt | 1. Person 1. populāverim 2. Person 2. populāveris 3. Person 3. populāverit | 1. Person 1. populāverimus 2. Person 2. populāveritis 3. Person 3. populāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. populāvissem 2. Person 2. populāvissēs 3. Person 3. populāvisset | 1. Person 1. populāvissēmus 2. Person 2. populāvissētis 3. Person 3. populāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | populā! | populāte! |
Futur | 2. Person 2. populāto! 3. Person 3. populāto! | 2. Person 2. populātōte! 3. Person 3. populanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | populāre |
Perfekt | populāvisse |
Futur | populātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | populāns, populantis |
Futur | populātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | populandī |
---|---|
Dativ | populandō |
Akkusativ | ad populandum |
Ablativ | populandō |
Supinum
populātum |
Quirinus
Adjektiv, adjektivisch adj <a, um>Übersicht aller Übersetzungen
Quirinus
Maskulinum m <ī>Übersicht aller Übersetzungen
- Quirinus alter röm. Gott; später Beiname des vergöttlichten Romulus, des Gründers Roms, mit Kultstätte auf dem QuirinalQuirīnus MythologieMYTHQuirīnus MythologieMYTH
- lanus QuiriniQ. Horatius Flaccus Hor.Tor des Ianus Quirinus im Nordosten des Forum Romanumlanus QuiriniQ. Horatius Flaccus Hor.
Deklinationen
Singular | |
---|---|
Nominativ | singular sg Quirīnus |
Genitiv | singular sg Quirīnī |
Dativ | singular sg Quirīnō |
Akkusativ | singular sg Quirīnum |
Ablativ | singular sg Quirīnō |
Vokativ | singular sg Quirīne |