Übersicht aller Übersetzungen
- ausstatten, versehenaf-ficereerfüllen (aliquem/aliquid re jemanden/etwas mit etwas)af-ficereaf-ficere
- versetzen, anregenaf-ficereaf-ficere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. afficiō 2. Person 2. afficis 3. Person 3. afficit | 1. Person 1. afficimus 2. Person 2. afficitis 3. Person 3. afficiunt |
| Futur | 1. Person 1. afficiam 2. Person 2. afficiēs 3. Person 3. afficiet | 1. Person 1. afficiēmus 2. Person 2. afficiētis 3. Person 3. afficient |
| Imperfekt | 1. Person 1. afficiēbam 2. Person 2. afficiēbās 3. Person 3. afficiēbat | 1. Person 1. afficiēbāmus 2. Person 2. afficiēbātis 3. Person 3. afficiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. affēcī 2. Person 2. affēcīsti 3. Person 3. affēcit | 1. Person 1. affēcimus 2. Person 2. affēcīstis 3. Person 3. affēcērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. affēcerō 2. Person 2. affēceris 3. Person 3. affēcerit | 1. Person 1. affēcerimus 2. Person 2. affēceritis 3. Person 3. affēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. affēceram 2. Person 2. affēcerās 3. Person 3. affēcerat | 1. Person 1. affēcerāmus 2. Person 2. affēcerātis 3. Person 3. affēcerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. afficiam 2. Person 2. afficiās 3. Person 3. afficiat | 1. Person 1. afficiāmus 2. Person 2. afficiātis 3. Person 3. afficiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. afficerem 2. Person 2. afficerēs 3. Person 3. afficeret | 1. Person 1. afficerēmus 2. Person 2. afficerētis 3. Person 3. afficerent |
| Perfekt | 1. Person 1. affēcerim 2. Person 2. affēceris 3. Person 3. affēcerit | 1. Person 1. affēcerimus 2. Person 2. affēceritis 3. Person 3. affēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. affēcīssem 2. Person 2. affēcīssēs 3. Person 3. affēcīsset | 1. Person 1. affēcissēmus 2. Person 2. affēcissētis 3. Person 3. affēcīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | affice! | afficite! |
| Futur | 2. Person 2. afficito! 3. Person 3. afficito! | 2. Person 2. afficitōte! 3. Person 3. afficiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | afficere |
| Perfekt | affēcīsse |
| Futur | affectūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | afficiēns, afficiēntis |
| Futur | affectūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | afficiēndī |
|---|---|
| Dativ | afficiēndō |
| Akkusativ | ad afficiēndum |
| Ablativ | afficiēndō |
Supinum
| affectum |