Deutsch-Latein Übersetzung für "vina"
"vina" Latein Übersetzung
aestuare
<ō, āvī, ātum 1.> ||aestas||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. aestuō 2. Person 2. aestuās 3. Person 3. aestuat | 1. Person 1. aestuāmus 2. Person 2. aestuātis 3. Person 3. aestuant |
Futur | 1. Person 1. aestuābō 2. Person 2. aestuābis 3. Person 3. aestuābit | 1. Person 1. aestuābimus 2. Person 2. aestuābitis 3. Person 3. aestuābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. aestuābam 2. Person 2. aestuābās 3. Person 3. aestuābat | 1. Person 1. aestuābāmus 2. Person 2. aestuābātis 3. Person 3. aestuābant |
Perfekt | 1. Person 1. aestuāvī 2. Person 2. aestuāvisti 3. Person 3. aestuāvit | 1. Person 1. aestuāvimus 2. Person 2. aestuāvistis 3. Person 3. aestuāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. aestuāverō 2. Person 2. aestuāveris 3. Person 3. aestuāverit | 1. Person 1. aestuāverimus 2. Person 2. aestuāveritis 3. Person 3. aestuāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. aestuāveram 2. Person 2. aestuāverās 3. Person 3. aestuāverat | 1. Person 1. aestuāverāmus 2. Person 2. aestuāverātis 3. Person 3. aestuāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. aestuem 2. Person 2. aestuēs 3. Person 3. aestuet | 1. Person 1. aestuēmus 2. Person 2. aestuētis 3. Person 3. aestuent |
Imperfekt | 1. Person 1. aestuārem 2. Person 2. aestuārēs 3. Person 3. aestuāret | 1. Person 1. aestuārēmus 2. Person 2. aestuārētis 3. Person 3. aestuārent |
Perfekt | 1. Person 1. aestuāverim 2. Person 2. aestuāveris 3. Person 3. aestuāverit | 1. Person 1. aestuāverimus 2. Person 2. aestuāveritis 3. Person 3. aestuāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. aestuāvissem 2. Person 2. aestuāvissēs 3. Person 3. aestuāvisset | 1. Person 1. aestuāvissēmus 2. Person 2. aestuāvissētis 3. Person 3. aestuāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | aestuā! | aestuāte! |
Futur | 2. Person 2. aestuāto! 3. Person 3. aestuāto! | 2. Person 2. aestuātōte! 3. Person 3. aestuanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | aestuāre |
Perfekt | aestuāvisse |
Futur | aestuātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | aestuāns, aestuantis |
Futur | aestuātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | aestuandī |
---|---|
Dativ | aestuandō |
Akkusativ | ad aestuandum |
Ablativ | aestuandō |
Supinum
aestuātum |
vinum
Neutrum n <ī>Übersicht aller Übersetzungen
- Weinvīnumvīnum
Deklinationen
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | singular sg vīnum | plural pl vīna |
Genitiv | singular sg vīnī | plural pl vīnōrum |
Dativ | singular sg vīnō | plural pl vīnīs |
Akkusativ | singular sg vīnum | plural pl vīna |
Ablativ | singular sg vīnō | plural pl vīnīs |
Vokativ | singular sg vīnum | plural pl vīna |
miscere
<misceō, miscuī, mixtum/mistum 2.>Übersicht aller Übersetzungen
- mischen, vermischen (aliquid re/cum re/alicui rei etwas mit etwas)miscēremiscēre
- vermischt werden, sich vermischenmiscēre im Passiv figurativ, in übertragenem Sinnfigmiscēre im Passiv figurativ, in übertragenem Sinnfig
- vereinigen, verbindenmiscēremiscēre
- durch Mischung zubereitenmiscēremiscēre
- erzeugenmiscēre figurativ, in übertragenem Sinnfigmiscēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- durcheinanderbringen, verwirrenmiscēre figurativ, in übertragenem Sinnfigmiscēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. miscēō 2. Person 2. miscēs 3. Person 3. miscēt | 1. Person 1. miscēmus 2. Person 2. miscētis 3. Person 3. miscēnt |
Futur | 1. Person 1. miscēbō 2. Person 2. miscēbis 3. Person 3. miscēbit | 1. Person 1. miscēbimus 2. Person 2. miscēbitis 3. Person 3. miscēbunt |
Imperfekt | 1. Person 1. miscēbam 2. Person 2. miscēbās 3. Person 3. miscēbat | 1. Person 1. miscēbāmus 2. Person 2. miscēbātis 3. Person 3. miscēbant |
Perfekt | 1. Person 1. miscuī 2. Person 2. miscuisti 3. Person 3. miscuit | 1. Person 1. miscuimus 2. Person 2. miscuistis 3. Person 3. miscuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. miscuerō 2. Person 2. miscueris 3. Person 3. miscuerit | 1. Person 1. miscuerimus 2. Person 2. miscueritis 3. Person 3. miscuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. miscueram 2. Person 2. miscuerās 3. Person 3. miscuerat | 1. Person 1. miscuerāmus 2. Person 2. miscuerātis 3. Person 3. miscuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. miscēam 2. Person 2. miscēās 3. Person 3. miscēat | 1. Person 1. miscēāmus 2. Person 2. miscēātis 3. Person 3. miscēant |
Imperfekt | 1. Person 1. miscērem 2. Person 2. miscērēs 3. Person 3. miscēret | 1. Person 1. miscērēmus 2. Person 2. miscērētis 3. Person 3. miscērent |
Perfekt | 1. Person 1. miscuerim 2. Person 2. miscueris 3. Person 3. miscuerit | 1. Person 1. miscuerimus 2. Person 2. miscueritis 3. Person 3. miscuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. miscuissem 2. Person 2. miscuissēs 3. Person 3. miscuisset | 1. Person 1. miscuissēmus 2. Person 2. miscuissētis 3. Person 3. miscuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | miscē! | miscēte! |
Futur | 2. Person 2. miscēto! 3. Person 3. miscēto! | 2. Person 2. miscētōte! 3. Person 3. miscēnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | miscēre |
Perfekt | miscuisse |
Futur | mixtūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | miscēns, miscēntis |
Futur | mixtūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | miscēndī |
---|---|
Dativ | miscēndō |
Akkusativ | ad miscēndum |
Ablativ | miscēndō |
Supinum
mixtum |