Deutsch-Latein Übersetzung für "greenhouse red spider mite tetranychus urticae syn t althaeae t bimaculatus t telarius"

"greenhouse red spider mite tetranychus urticae syn t althaeae t bimaculatus t telarius" Latein Übersetzung

Meinten Sie Miete, Mitte, Mine, Reh oder Rede?
pergamenum
Neutrum n <i> (mittellateinischmlat.)

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • Pergament
    pergamen(t)um
    pergamen(t)um

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg pergamen(t)um

plural pl pergamen(t)a

Genitiv

singular sg pergamen(t)ī

plural pl pergamen(t)ōrum

Dativ

singular sg pergamen(t)ō

plural pl pergamen(t)īs

Akkusativ

singular sg pergamen(t)um

plural pl pergamen(t)a

Ablativ

singular sg pergamen(t)ō

plural pl pergamen(t)īs

Vokativ

singular sg pergamen(t)um

plural pl pergamen(t)a

deglutire
<, īvī, ītum 4.> (spätlateinischspätl.)

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • verschlucken
    dē-glut(t)īre
    dē-glut(t)īre

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. dēglut(t)īō

2. Person 2. dēglut(t)īs

3. Person 3. dēglut(t)īt

1. Person 1. dēglut(t)īmus

2. Person 2. dēglut(t)ītis

3. Person 3. dēglut(t)īunt

Futur

1. Person 1. dēglut(t)īam

2. Person 2. dēglut(t)īes

3. Person 3. dēglut(t)īet

1. Person 1. dēglut(t)īemus

2. Person 2. dēglut(t)īetis

3. Person 3. dēglut(t)īent

Imperfekt

1. Person 1. dēglut(t)īebam

2. Person 2. dēglut(t)īebās

3. Person 3. dēglut(t)īebat

1. Person 1. dēglut(t)īebāmus

2. Person 2. dēglut(t)īebātis

3. Person 3. dēglut(t)īebant

Perfekt

1. Person 1. dēglut(t)īvī

2. Person 2. dēglut(t)īvisti

3. Person 3. dēglut(t)īvit

1. Person 1. dēglut(t)īvimus

2. Person 2. dēglut(t)īvistis

3. Person 3. dēglut(t)īvērunt

Futur 2

1. Person 1. dēglut(t)īverō

2. Person 2. dēglut(t)īveris

3. Person 3. dēglut(t)īverit

1. Person 1. dēglut(t)īverimus

2. Person 2. dēglut(t)īveritis

3. Person 3. dēglut(t)īverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. dēglut(t)īveram

2. Person 2. dēglut(t)īverās

3. Person 3. dēglut(t)īverat

1. Person 1. dēglut(t)īverāmus

2. Person 2. dēglut(t)īverātis

3. Person 3. dēglut(t)īverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. dēglut(t)īam

2. Person 2. dēglut(t)īās

3. Person 3. dēglut(t)īat

1. Person 1. dēglut(t)īāmus

2. Person 2. dēglut(t)īātis

3. Person 3. dēglut(t)īant

Imperfekt

1. Person 1. dēglut(t)īrem

2. Person 2. dēglut(t)īrēs

3. Person 3. dēglut(t)īret

1. Person 1. dēglut(t)īrēmus

2. Person 2. dēglut(t)īrētis

3. Person 3. dēglut(t)īrent

Perfekt

1. Person 1. dēglut(t)īverim

2. Person 2. dēglut(t)īveris

3. Person 3. dēglut(t)īverit

1. Person 1. dēglut(t)īverimus

2. Person 2. dēglut(t)īveritis

3. Person 3. dēglut(t)īverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. dēglut(t)īvissem

2. Person 2. dēglut(t)īvissēs

3. Person 3. dēglut(t)īvisset

1. Person 1. dēglut(t)īvissēmus

2. Person 2. dēglut(t)īvissētis

3. Person 3. dēglut(t)īvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

dēglut(t)ī!

dēglut(t)īte!

Futur

2. Person 2. dēglut(t)īto!

3. Person 3. dēglut(t)īto!

2. Person 2. dēglut(t)ītōte!

3. Person 3. dēglut(t)īunto!

Infinitiv
Präsens

dēglut(t)īre

Perfekt

dēglut(t)īvisse

Futur

dēglut(t)ītūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

dēglut(t)īens, dēglut(t)īentis

Futur

dēglut(t)ītūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

dēglut(t)īendī

Dativ

dēglut(t)īendō

Akkusativ

ad dēglut(t)īendum

Ablativ

dēglut(t)īendō

Supinum
dēglut(t)ītum
buticula
Femininum f <ae> (spätlateinischspätl.)

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg bu(t)ticula

plural pl bu(t)ticulae

Genitiv

singular sg bu(t)ticulae

plural pl bu(t)ticulārum

Dativ

singular sg bu(t)ticulae

plural pl bu(t)ticulīs

Akkusativ

singular sg bu(t)ticulam

plural pl bu(t)ticulās

Ablativ

singular sg bu(t)ticulā

plural pl bu(t)ticulīs

Vokativ

singular sg bu(t)ticula

plural pl bu(t)ticulae

salaputium
Neutrum n <ī>C. Valerius Catullus Catul.

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • Knirps, Zwerg
    salapūt(t)ium
    salapūt(t)ium

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg salapūt(t)ium

plural pl salapūt(t)ia

Genitiv

singular sg salapūt(t)iī

plural pl salapūt(t)iōrum

Dativ

singular sg salapūt(t)iō

plural pl salapūt(t)iīs

Akkusativ

singular sg salapūt(t)ium

plural pl salapūt(t)ia

Ablativ

singular sg salapūt(t)iō

plural pl salapūt(t)iīs

Vokativ

singular sg salapūt(t)ium

plural pl salapūt(t)ia

C
, c

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • = Gaius
    C
    C
  • C → siehe „Gaius
    C → siehe „Gaius
Beispiele
  • = censuerunt
    sie haben beschlossen
    = censuerunt
Beispiele
Beispiele
Beispiele
Beispiele
Beispiele
Beispiele
  • = condemno
    ich halte für schuldig, ich verurteile
    = condemno
Beispiele
  • c. t. = cum tempore (neulateinischnlat.)
    mit akademischem Viertel
    c. t. = cum tempore (neulateinischnlat.)
retundere
<retundō, re(t)tudī, retū(n)sum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • zurückstoßen
    re-tundere
    re-tundere
  • stumpf machen, abstumpfen
    re-tundere (nachklassischnachkl.)
    re-tundere (nachklassischnachkl.)
  • abschwächen
    re-tundere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    re-tundere figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • vereiteln
    re-tundere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    re-tundere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • impetum retundere
    den Angriff abschwächen
    impetum retundere
  • retundere linguas
    die Zungen zum Schweigen bringen
    retundere linguas

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. retundō

2. Person 2. retundis

3. Person 3. retundit

1. Person 1. retundimus

2. Person 2. retunditis

3. Person 3. retundunt

Futur

1. Person 1. retundam

2. Person 2. retundēs

3. Person 3. retundet

1. Person 1. retundēmus

2. Person 2. retundētis

3. Person 3. retundent

Imperfekt

1. Person 1. retundēbam

2. Person 2. retundēbās

3. Person 3. retundēbat

1. Person 1. retundēbāmus

2. Person 2. retundēbātis

3. Person 3. retundēbant

Perfekt

1. Person 1. retudī / rettudī

2. Person 2. retudistī / rettudistī

3. Person 3. retudit / rettudit

1. Person 1. retudimus / rettudimus

2. Person 2. retudistis / rettudistis

3. Person 3. retudērunt / rettudērunt

Futur 2

1. Person 1. retuderō / rettuderō

2. Person 2. retuderis / rettuderis

3. Person 3. retuderit / rettuderit

1. Person 1. retuderimus / rettuderimus

2. Person 2. retuderitis / rettuderitis

3. Person 3. retuderint / rettuderint

Plusquamperfekt

1. Person 1. retuderam / rettuderam

2. Person 2. retuderās / rettuderās

3. Person 3. retuderat / rettuderat

1. Person 1. retuderāmus / rettuderāmus

2. Person 2. retuderātis / rettuderātis

3. Person 3. retuderant / rettuderant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. retundam

2. Person 2. retundās

3. Person 3. retundat

1. Person 1. retundāmus

2. Person 2. retundātis

3. Person 3. retundant

Imperfekt

1. Person 1. retunderem

2. Person 2. retunderēs

3. Person 3. retunderet

1. Person 1. retunderēmus

2. Person 2. retunderētis

3. Person 3. retunderent

Perfekt

1. Person 1. retuderim / rettuderim

2. Person 2. retuderis / rettuderis

3. Person 3. retuderit / rettuderit

1. Person 1. retuderimus / rettuderimus

2. Person 2. retuderitis / rettuderitis

3. Person 3. retuderint / rettuderint

Plusquamperfekt

1. Person 1. retudissem / rettudissem

2. Person 2. retudissēs / rettudissēs

3. Person 3. retudisset / rettudisset

1. Person 1. retudissēmus / rettudissēmus

2. Person 2. retudissētis / rettudissētis

3. Person 3. retudissent / rettudissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

retunde

retundite

Futur

2. Person 2. retunditō

3. Person 3. retunditō

2. Person 2. retunditōte

3. Person 3. retunduntō

Infinitiv
Präsens

retundere

Perfekt

retudisse / rettudisse

Futur

retūsūrum,a, um esse / retūnsūrum, a, um esse

Partizip
Präsens

retundēns, retundentis

Futur

retūsūrus, a, um / retūnsūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

retundendī

Dativ

retundendō

Akkusativ

ad retundendum

Ablativ

retundendō

Supinum
retūsum / retūnsum
mitis
Adjektiv, adjektivisch adj <mīte; Adverb, adverbialadv mīte>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • mild gestimmt, ruhig (in aliquem/alicui gegen jemanden), (aliquid in Bezug auf etwas)
    mītis
    mītis
reddidi

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

redipisci
<ipīscor, - 3.> ||apisci||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Futur

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Imperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Perfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Futur 2

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Plusquamperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Imperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Perfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Plusquamperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Imperativ Singular Plural
Präsens

-

-

Futur

2. Person 2. -

3. Person 3. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Infinitiv
Präsens

-

Perfekt

-

Futur

-

Partizip
Präsens

-

Futur

-

Gerundium
Genitiv

-

Dativ

-

Akkusativ

-

Ablativ

-

Supinum
-