suscipere
<cipiō, cēpī, ceptum 3.> ||capere||Übersicht aller Übersetzungen
- auffangen (aquam Wasser)sus-cipere (nachklassischnachkl.)sus-cipere (nachklassischnachkl.)
- stützensus-cipere (nachklassischnachkl.)sus-cipere (nachklassischnachkl.)
- unterstützensus-cipere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfigsus-cipere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
- sus-cipere
- zeugen (aliquem ex aliqua/de aliqua ein Kind mit einer Frau)sus-ciperesus-cipere
- auf sich nehmen (aliquid etwasoder od +Infinitiv inf /+Akkusativ akkGerundium ger)sus-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfigsus-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- unternehmensus-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfigsus-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- auf sich ladensus-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfigsus-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suscipiō 2. Person 2. suscipis 3. Person 3. suscipit | 1. Person 1. suscipimus 2. Person 2. suscipitis 3. Person 3. suscipiunt |
Futur | 1. Person 1. suscipiam 2. Person 2. suscipiēs 3. Person 3. suscipiet | 1. Person 1. suscipiēmus 2. Person 2. suscipiētis 3. Person 3. suscipient |
Imperfekt | 1. Person 1. suscipiēbam 2. Person 2. suscipiēbās 3. Person 3. suscipiēbat | 1. Person 1. suscipiēbāmus 2. Person 2. suscipiēbātis 3. Person 3. suscipiēbant |
Perfekt | 1. Person 1. suscēpī 2. Person 2. suscēpīsti 3. Person 3. suscēpit | 1. Person 1. suscēpimus 2. Person 2. suscēpīstis 3. Person 3. suscēpērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. suscēperō 2. Person 2. suscēperis 3. Person 3. suscēperit | 1. Person 1. suscēperimus 2. Person 2. suscēperitis 3. Person 3. suscēperint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suscēperam 2. Person 2. suscēperās 3. Person 3. suscēperat | 1. Person 1. suscēperāmus 2. Person 2. suscēperātis 3. Person 3. suscēperant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suscipiam 2. Person 2. suscipiās 3. Person 3. suscipiat | 1. Person 1. suscipiāmus 2. Person 2. suscipiātis 3. Person 3. suscipiant |
Imperfekt | 1. Person 1. susciperem 2. Person 2. susciperēs 3. Person 3. susciperet | 1. Person 1. susciperēmus 2. Person 2. susciperētis 3. Person 3. susciperent |
Perfekt | 1. Person 1. suscēperim 2. Person 2. suscēperis 3. Person 3. suscēperit | 1. Person 1. suscēperimus 2. Person 2. suscēperitis 3. Person 3. suscēperint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suscēpīssem 2. Person 2. suscēpīssēs 3. Person 3. suscēpīsset | 1. Person 1. suscēpissēmus 2. Person 2. suscēpissētis 3. Person 3. suscēpīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | suscipe! | suscipite! |
Futur | 2. Person 2. suscipito! 3. Person 3. suscipito! | 2. Person 2. suscipitōte! 3. Person 3. suscipiūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | suscipere |
Perfekt | suscēpīsse |
Futur | susceptūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | suscipiēns, suscipiēntis |
Futur | susceptūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | suscipiēndī |
---|---|
Dativ | suscipiēndō |
Akkusativ | ad suscipiēndum |
Ablativ | suscipiēndō |
Supinum
susceptum |