intrare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> ||intra||Übersicht aller Übersetzungen
- eintreten, hineingehenin-trārebetreten besonders von Zuständenund u. Verhältnissenin-trārein-trāre
- eindringen (in aliquid in etwas)in-trāre figurativ, in übertragenem Sinnfigin-trāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. intrō 2. Person 2. intrās 3. Person 3. intrat | 1. Person 1. intrāmus 2. Person 2. intrātis 3. Person 3. intrant |
| Futur | 1. Person 1. intrābō 2. Person 2. intrābis 3. Person 3. intrābit | 1. Person 1. intrābimus 2. Person 2. intrābitis 3. Person 3. intrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. intrābam 2. Person 2. intrābās 3. Person 3. intrābat | 1. Person 1. intrābāmus 2. Person 2. intrābātis 3. Person 3. intrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. intrāvī 2. Person 2. intrāvisti 3. Person 3. intrāvit | 1. Person 1. intrāvimus 2. Person 2. intrāvistis 3. Person 3. intrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. intrāverō 2. Person 2. intrāveris 3. Person 3. intrāverit | 1. Person 1. intrāverimus 2. Person 2. intrāveritis 3. Person 3. intrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. intrāveram 2. Person 2. intrāverās 3. Person 3. intrāverat | 1. Person 1. intrāverāmus 2. Person 2. intrāverātis 3. Person 3. intrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. intrem 2. Person 2. intrēs 3. Person 3. intret | 1. Person 1. intrēmus 2. Person 2. intrētis 3. Person 3. intrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. intrārem 2. Person 2. intrārēs 3. Person 3. intrāret | 1. Person 1. intrārēmus 2. Person 2. intrārētis 3. Person 3. intrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. intrāverim 2. Person 2. intrāveris 3. Person 3. intrāverit | 1. Person 1. intrāverimus 2. Person 2. intrāveritis 3. Person 3. intrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. intrāvissem 2. Person 2. intrāvissēs 3. Person 3. intrāvisset | 1. Person 1. intrāvissēmus 2. Person 2. intrāvissētis 3. Person 3. intrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | intrā! | intrāte! |
| Futur | 2. Person 2. intrāto! 3. Person 3. intrāto! | 2. Person 2. intrātōte! 3. Person 3. intranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | intrāre |
| Perfekt | intrāvisse |
| Futur | intrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | intrāns, intrantis |
| Futur | intrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | intrandī |
|---|---|
| Dativ | intrandō |
| Akkusativ | ad intrandum |
| Ablativ | intrandō |
Supinum
| intrātum |
intrare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> ||intra||Übersicht aller Übersetzungen
- betretenin-trārein-trāre
- eindringen (aliquid in etwas)in-trāre Militär, militärischMILin-trāre Militär, militärischMIL
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. intrō 2. Person 2. intrās 3. Person 3. intrat | 1. Person 1. intrāmus 2. Person 2. intrātis 3. Person 3. intrant |
| Futur | 1. Person 1. intrābō 2. Person 2. intrābis 3. Person 3. intrābit | 1. Person 1. intrābimus 2. Person 2. intrābitis 3. Person 3. intrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. intrābam 2. Person 2. intrābās 3. Person 3. intrābat | 1. Person 1. intrābāmus 2. Person 2. intrābātis 3. Person 3. intrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. intrāvī 2. Person 2. intrāvisti 3. Person 3. intrāvit | 1. Person 1. intrāvimus 2. Person 2. intrāvistis 3. Person 3. intrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. intrāverō 2. Person 2. intrāveris 3. Person 3. intrāverit | 1. Person 1. intrāverimus 2. Person 2. intrāveritis 3. Person 3. intrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. intrāveram 2. Person 2. intrāverās 3. Person 3. intrāverat | 1. Person 1. intrāverāmus 2. Person 2. intrāverātis 3. Person 3. intrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. intrem 2. Person 2. intrēs 3. Person 3. intret | 1. Person 1. intrēmus 2. Person 2. intrētis 3. Person 3. intrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. intrārem 2. Person 2. intrārēs 3. Person 3. intrāret | 1. Person 1. intrārēmus 2. Person 2. intrārētis 3. Person 3. intrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. intrāverim 2. Person 2. intrāveris 3. Person 3. intrāverit | 1. Person 1. intrāverimus 2. Person 2. intrāveritis 3. Person 3. intrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. intrāvissem 2. Person 2. intrāvissēs 3. Person 3. intrāvisset | 1. Person 1. intrāvissēmus 2. Person 2. intrāvissētis 3. Person 3. intrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | intrā! | intrāte! |
| Futur | 2. Person 2. intrāto! 3. Person 3. intrāto! | 2. Person 2. intrātōte! 3. Person 3. intranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | intrāre |
| Perfekt | intrāvisse |
| Futur | intrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | intrāns, intrantis |
| Futur | intrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | intrandī |
|---|---|
| Dativ | intrandō |
| Akkusativ | ad intrandum |
| Ablativ | intrandō |
Supinum
| intrātum |