discere
<discō, didicī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- lernen, kennenlernendiscerediscere
- discere Perfektperf
- erfahrendiscerediscere
- untersuchendiscerestudierendiscerediscere
- sich instruieren lassen (causam über den Fall) Non vitae, sed scholae discimus. Nicht für das Leben, für die Schule lernen wir.discerediscere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. discō 2. Person 2. discis 3. Person 3. discit | 1. Person 1. discimus 2. Person 2. discitis 3. Person 3. discunt |
| Futur | 1. Person 1. discam 2. Person 2. disces 3. Person 3. discet | 1. Person 1. discemus 2. Person 2. discetis 3. Person 3. discent |
| Imperfekt | 1. Person 1. discebam 2. Person 2. discebās 3. Person 3. discebat | 1. Person 1. discebāmus 2. Person 2. discebātis 3. Person 3. discebant |
| Perfekt | 1. Person 1. didicī 2. Person 2. didicisti 3. Person 3. didicit | 1. Person 1. didicimus 2. Person 2. didicistis 3. Person 3. didicērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. didicerō 2. Person 2. didiceris 3. Person 3. didicerit | 1. Person 1. didicerimus 2. Person 2. didiceritis 3. Person 3. didicerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. didiceram 2. Person 2. didicerās 3. Person 3. didicerat | 1. Person 1. didicerāmus 2. Person 2. didicerātis 3. Person 3. didicerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. discam 2. Person 2. discās 3. Person 3. discat | 1. Person 1. discāmus 2. Person 2. discātis 3. Person 3. discant |
| Imperfekt | 1. Person 1. discerem 2. Person 2. discerēs 3. Person 3. disceret | 1. Person 1. discerēmus 2. Person 2. discerētis 3. Person 3. discerent |
| Perfekt | 1. Person 1. didicerim 2. Person 2. didiceris 3. Person 3. didicerit | 1. Person 1. didicerimus 2. Person 2. didiceritis 3. Person 3. didicerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. didicissem 2. Person 2. didicissēs 3. Person 3. didicisset | 1. Person 1. didicissēmus 2. Person 2. didicissētis 3. Person 3. didicissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | disce! | discite! |
| Futur | 2. Person 2. discito! 3. Person 3. discito! | 2. Person 2. discitōte! 3. Person 3. discunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | discere |
| Perfekt | didicisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | discens, discentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | discendī |
|---|---|
| Dativ | discendō |
| Akkusativ | ad discendum |
| Ablativ | discendō |
Supinum
| - |