Latein-Deutsch Übersetzung für "dici"

"dici" Deutsch Übersetzung

Meinten Sie dica, dicio, dixi, dic oder dicis causa?
obtusus
Adjektiv, adjektivisch adj <a, um> ||obtundere||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • abgestumpft, stumpf
    obtūsus (nachklassischnachkl.) poetischpoet
    obtūsus (nachklassischnachkl.) poetischpoet
  • betäubt, ermüdet
    obtūsus figurativ, in übertragenem Sinnfig
    obtūsus figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • verdunkelt
    obtūsus
    obtūsus
  • heiser
    obtūsus M. Fabius QuintilianusQuint.
    obtūsus M. Fabius QuintilianusQuint.
  • geistig abgestumpft
    obtūsus
    obtūsus
  • gefühllos
    obtūsus P. Vergilius MaroVerg.
    obtūsus P. Vergilius MaroVerg.
  • dumm
    obtūsus
    obtūsus
Beispiele
  • quid potest dici obtusius?M. Tullius Cicero Cic.
    was kann Dümmeres gesagt werden?
    quid potest dici obtusius?M. Tullius Cicero Cic.
iubere
<iubeō, iussī, iussum 2.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • befehlen, anordnen (aliquem/alicui jemandem +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI)
    iubēre
    iubēre
  • auffordern
    iubēre
    iubēre
  • beauftragen (aliquem/alicui jemanden +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI)
    iubēre
    iubēre
Beispiele
Beispiele
Beispiele
  • legem iubere
    ein Gesetz beschließen
    legem iubere
  • senatus dictatorem dici iussit
    der Senat ordnete die Ernennung eines Diktators an
    senatus dictatorem dici iussit
Beispiele
  • ärztlich verordnen
    iubēre MedizinMED
    iubēre MedizinMED
Beispiele

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. iubēō

2. Person 2. iubēs

3. Person 3. iubēt

1. Person 1. iubēmus

2. Person 2. iubētis

3. Person 3. iubēnt

Futur

1. Person 1. iubēbō

2. Person 2. iubēbis

3. Person 3. iubēbit

1. Person 1. iubēbimus

2. Person 2. iubēbitis

3. Person 3. iubēbunt

Imperfekt

1. Person 1. iubēbam

2. Person 2. iubēbās

3. Person 3. iubēbat

1. Person 1. iubēbāmus

2. Person 2. iubēbātis

3. Person 3. iubēbant

Perfekt

1. Person 1. iussī

2. Person 2. iussisti

3. Person 3. iussit

1. Person 1. iussuimus

2. Person 2. iussistis

3. Person 3. iussērunt

Futur 2

1. Person 1. iusserō

2. Person 2. iusseris

3. Person 3. iusserit

1. Person 1. iusserimus

2. Person 2. iusseritis

3. Person 3. iusserint

Plusquamperfekt

1. Person 1. iusseram

2. Person 2. iusserās

3. Person 3. iusserat

1. Person 1. iusserāmus

2. Person 2. iusserātis

3. Person 3. iusserant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. iubēam

2. Person 2. iubēās

3. Person 3. iubēat

1. Person 1. iubēāmus

2. Person 2. iubēātis

3. Person 3. iubēant

Imperfekt

1. Person 1. iubērem

2. Person 2. iubērēs

3. Person 3. iubēret

1. Person 1. iubērēmus

2. Person 2. iubērētis

3. Person 3. iubērent

Perfekt

1. Person 1. iusserim

2. Person 2. iusseris

3. Person 3. iusserit

1. Person 1. iusserimus

2. Person 2. iusseritis

3. Person 3. iusserint

Plusquamperfekt

1. Person 1. iussissem

2. Person 2. iussissēs

3. Person 3. iussisset

1. Person 1. iussissēmus

2. Person 2. iussissētis

3. Person 3. iussissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

iubē!

iubēte!

Futur

2. Person 2. iubēto!

3. Person 3. iubēto!

2. Person 2. iubētōte!

3. Person 3. iubēnto!

Infinitiv
Präsens

iubēre

Perfekt

iussisse

Futur

iussūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

iubēns, iubēntis

Futur

iussūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

iubēndī

Dativ

iubēndō

Akkusativ

ad iubēndum

Ablativ

iubēndō

Supinum
iussum