adiuvare
<iuvō, iūvī, iūtum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- aliquem adiuvarejemandem helfen, jemanden unterstützen (in re/de re/ad aliquid in etwas/bei etwas), (ut/ne darin, dass/dass nicht)aliquem adiuvare
- beim Krieg unterstützen
- bei der Untersuchung der Wahrheit helfen
- moralisch aufrichten, ermutigen (clamore milites die Soldaten durch Geschrei)ad-iuvāread-iuvāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. adiuvō 2. Person 2. adiuvās 3. Person 3. adiuvat | 1. Person 1. adiuvāmus 2. Person 2. adiuvātis 3. Person 3. adiuvant |
Futur | 1. Person 1. adiuvābō 2. Person 2. adiuvābis 3. Person 3. adiuvābit | 1. Person 1. adiuvābimus 2. Person 2. adiuvābitis 3. Person 3. adiuvābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. adiuvābam 2. Person 2. adiuvābās 3. Person 3. adiuvābat | 1. Person 1. adiuvābāmus 2. Person 2. adiuvābātis 3. Person 3. adiuvābant |
Perfekt | 1. Person 1. adiuvī 2. Person 2. adiuvisti 3. Person 3. adiūvit | 1. Person 1. adiūvimus 2. Person 2. adiuvistis 3. Person 3. adiuvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. adiuverō 2. Person 2. adiuveris 3. Person 3. adiuverit | 1. Person 1. adiuverimus 2. Person 2. adiuveritis 3. Person 3. adiuverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. adiuveram 2. Person 2. adiuverās 3. Person 3. adiuverat | 1. Person 1. adiuverāmus 2. Person 2. adiuverātis 3. Person 3. adiuverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. adiuvem 2. Person 2. adiuvēs 3. Person 3. adiuvet | 1. Person 1. adiuvēmus 2. Person 2. adiuvētis 3. Person 3. adiuvent |
Imperfekt | 1. Person 1. adiuvārem 2. Person 2. adiuvārēs 3. Person 3. adiuvāret | 1. Person 1. adiuvārēmus 2. Person 2. adiuvārētis 3. Person 3. adiuvārent |
Perfekt | 1. Person 1. adiuverim 2. Person 2. adiuveris 3. Person 3. adiuverit | 1. Person 1. adiuverimus 2. Person 2. adiuveritis 3. Person 3. adiuverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. adiuvissem 2. Person 2. adiuvissēs 3. Person 3. adiuvisset | 1. Person 1. adiuvissēmus 2. Person 2. adiuvissētis 3. Person 3. adiuvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | adiuvā! | adiuvāte! |
Futur | 2. Person 2. adiuvāto! 3. Person 3. adiuvāto! | 2. Person 2. adiuvātōte! 3. Person 3. adiuvanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | adiuvāre |
Perfekt | adiuvisse |
Futur | adiūtūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | adiuvāns, adiuvantis |
Futur | adiūtūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | adiuvandī |
---|---|
Dativ | adiuvandō |
Akkusativ | ad adiuvandum |
Ablativ | adiuvandō |
Supinum
adiūtum |