Deutsch-Latein Übersetzung für "salvum"

"salvum" Latein Übersetzung

iubere
<iubeō, iussī, iussum 2.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • befehlen, anordnen (aliquem/alicui jemandem +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI)
    iubēre
    iubēre
  • auffordern
    iubēre
    iubēre
  • beauftragen (aliquem/alicui jemanden +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI)
    iubēre
    iubēre
Beispiele
Beispiele
Beispiele
  • legem iubere
    ein Gesetz beschließen
    legem iubere
  • senatus dictatorem dici iussit
    der Senat ordnete die Ernennung eines Diktators an
    senatus dictatorem dici iussit
Beispiele
  • ärztlich verordnen
    iubēre MedizinMED
    iubēre MedizinMED
Beispiele

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. iubēō

2. Person 2. iubēs

3. Person 3. iubēt

1. Person 1. iubēmus

2. Person 2. iubētis

3. Person 3. iubēnt

Futur

1. Person 1. iubēbō

2. Person 2. iubēbis

3. Person 3. iubēbit

1. Person 1. iubēbimus

2. Person 2. iubēbitis

3. Person 3. iubēbunt

Imperfekt

1. Person 1. iubēbam

2. Person 2. iubēbās

3. Person 3. iubēbat

1. Person 1. iubēbāmus

2. Person 2. iubēbātis

3. Person 3. iubēbant

Perfekt

1. Person 1. iussī

2. Person 2. iussisti

3. Person 3. iussit

1. Person 1. iussuimus

2. Person 2. iussistis

3. Person 3. iussērunt

Futur 2

1. Person 1. iusserō

2. Person 2. iusseris

3. Person 3. iusserit

1. Person 1. iusserimus

2. Person 2. iusseritis

3. Person 3. iusserint

Plusquamperfekt

1. Person 1. iusseram

2. Person 2. iusserās

3. Person 3. iusserat

1. Person 1. iusserāmus

2. Person 2. iusserātis

3. Person 3. iusserant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. iubēam

2. Person 2. iubēās

3. Person 3. iubēat

1. Person 1. iubēāmus

2. Person 2. iubēātis

3. Person 3. iubēant

Imperfekt

1. Person 1. iubērem

2. Person 2. iubērēs

3. Person 3. iubēret

1. Person 1. iubērēmus

2. Person 2. iubērētis

3. Person 3. iubērent

Perfekt

1. Person 1. iusserim

2. Person 2. iusseris

3. Person 3. iusserit

1. Person 1. iusserimus

2. Person 2. iusseritis

3. Person 3. iusserint

Plusquamperfekt

1. Person 1. iussissem

2. Person 2. iussissēs

3. Person 3. iussisset

1. Person 1. iussissēmus

2. Person 2. iussissētis

3. Person 3. iussissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

iubē!

iubēte!

Futur

2. Person 2. iubēto!

3. Person 3. iubēto!

2. Person 2. iubētōte!

3. Person 3. iubēnto!

Infinitiv
Präsens

iubēre

Perfekt

iussisse

Futur

iussūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

iubēns, iubēntis

Futur

iussūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

iubēndī

Dativ

iubēndō

Akkusativ

ad iubēndum

Ablativ

iubēndō

Supinum
iussum