suppetere
<ō, iī/ īvī, ītum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. suppetō 2. Person 2. suppetis 3. Person 3. suppetit | 1. Person 1. suppetimus 2. Person 2. suppetitis 3. Person 3. suppetunt |
| Futur | 1. Person 1. suppetam 2. Person 2. suppetes 3. Person 3. suppetet | 1. Person 1. suppetemus 2. Person 2. suppetetis 3. Person 3. suppetent |
| Imperfekt | 1. Person 1. suppetebam 2. Person 2. suppetebās 3. Person 3. suppetebat | 1. Person 1. suppetebāmus 2. Person 2. suppetebātis 3. Person 3. suppetebant |
| Perfekt | 1. Person 1. suppetīvī 2. Person 2. suppetīvisti 3. Person 3. suppetīvit | 1. Person 1. suppetīvimus 2. Person 2. suppetīvistis 3. Person 3. suppetīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. suppetīverō 2. Person 2. suppetīveris 3. Person 3. suppetīverit | 1. Person 1. suppetīverimus 2. Person 2. suppetīveritis 3. Person 3. suppetīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. suppetīveram 2. Person 2. suppetīverās 3. Person 3. suppetīverat | 1. Person 1. suppetīverāmus 2. Person 2. suppetīverātis 3. Person 3. suppetīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. suppetam 2. Person 2. suppetās 3. Person 3. suppetat | 1. Person 1. suppetāmus 2. Person 2. suppetātis 3. Person 3. suppetant |
| Imperfekt | 1. Person 1. suppeterem 2. Person 2. suppeterēs 3. Person 3. suppeteret | 1. Person 1. suppeterēmus 2. Person 2. suppeterētis 3. Person 3. suppeterent |
| Perfekt | 1. Person 1. suppetīverim 2. Person 2. suppetīveris 3. Person 3. suppetīverit | 1. Person 1. suppetīverimus 2. Person 2. suppetīveritis 3. Person 3. suppetīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. suppetīvissem 2. Person 2. suppetīvissēs 3. Person 3. suppetīvisset | 1. Person 1. suppetīvissēmus 2. Person 2. suppetīvissētis 3. Person 3. suppetīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | suppete! | suppetite! |
| Futur | 2. Person 2. suppetito! 3. Person 3. suppetito! | 2. Person 2. suppetitōte! 3. Person 3. suppetunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | suppetere |
| Perfekt | suppetīvisse |
| Futur | suppetitūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | suppetens, suppetentis |
| Futur | suppetitūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | suppetendī |
|---|---|
| Dativ | suppetendō |
| Akkusativ | ad suppetendum |
| Ablativ | suppetendō |
Supinum
| suppetitum |