retractare
<ō, āvī, ātum 1.> ||retrahere||Übersicht aller Übersetzungen
- zurückziehenretractāreretractāre
- widerrufen (dicta seine Worte)retractāre figurativ, in übertragenem Sinnfigretractāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- wieder bearbeiten, verbessernretractāre unk. figurativ, in übertragenem Sinnfigretractāre unk. figurativ, in übertragenem Sinnfig
- neu überdenkenretractāre figurativ, in übertragenem Sinnfigretractāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. retractō 2. Person 2. retractās 3. Person 3. retractat | 1. Person 1. retractāmus 2. Person 2. retractātis 3. Person 3. retractant |
| Futur | 1. Person 1. retractābō 2. Person 2. retractābis 3. Person 3. retractābit | 1. Person 1. retractābimus 2. Person 2. retractābitis 3. Person 3. retractābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. retractābam 2. Person 2. retractābās 3. Person 3. retractābat | 1. Person 1. retractābāmus 2. Person 2. retractābātis 3. Person 3. retractābant |
| Perfekt | 1. Person 1. retractāvī 2. Person 2. retractāvisti 3. Person 3. retractāvit | 1. Person 1. retractāvimus 2. Person 2. retractāvistis 3. Person 3. retractāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. retractāverō 2. Person 2. retractāveris 3. Person 3. retractāverit | 1. Person 1. retractāverimus 2. Person 2. retractāveritis 3. Person 3. retractāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. retractāveram 2. Person 2. retractāverās 3. Person 3. retractāverat | 1. Person 1. retractāverāmus 2. Person 2. retractāverātis 3. Person 3. retractāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. retractem 2. Person 2. retractēs 3. Person 3. retractet | 1. Person 1. retractēmus 2. Person 2. retractētis 3. Person 3. retractent |
| Imperfekt | 1. Person 1. retractārem 2. Person 2. retractārēs 3. Person 3. retractāret | 1. Person 1. retractārēmus 2. Person 2. retractārētis 3. Person 3. retractārent |
| Perfekt | 1. Person 1. retractāverim 2. Person 2. retractāveris 3. Person 3. retractāverit | 1. Person 1. retractāverimus 2. Person 2. retractāveritis 3. Person 3. retractāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. retractāvissem 2. Person 2. retractāvissēs 3. Person 3. retractāvisset | 1. Person 1. retractāvissēmus 2. Person 2. retractāvissētis 3. Person 3. retractāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | retractā! | retractāte! |
| Futur | 2. Person 2. retractāto! 3. Person 3. retractāto! | 2. Person 2. retractātōte! 3. Person 3. retractanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | retractāre |
| Perfekt | retractāvisse |
| Futur | retractātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | retractāns, retractantis |
| Futur | retractātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | retractandī |
|---|---|
| Dativ | retractandō |
| Akkusativ | ad retractandum |
| Ablativ | retractandō |
Supinum
| retractātum |