possidere
<sīdō, sēdī, sessum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- bona possidereGüter konfiszierenbona possidere
- possidere totum hominemM. Tullius Cicero Cic. figurativ, in übertragenem Sinnfigden ganzen Menschen in Beschlag nehmenpossidere totum hominemM. Tullius Cicero Cic. figurativ, in übertragenem Sinnfig
- possidere totum hominemM. Tullius Cicero Cic. figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. possīdō 2. Person 2. possīdis 3. Person 3. possīdit | 1. Person 1. possīdimus 2. Person 2. possīditis 3. Person 3. possīdunt |
| Futur | 1. Person 1. possīdam 2. Person 2. possīdes 3. Person 3. possīdet | 1. Person 1. possīdemus 2. Person 2. possīdetis 3. Person 3. possīdent |
| Imperfekt | 1. Person 1. possīdebam 2. Person 2. possīdebās 3. Person 3. possīdebat | 1. Person 1. possīdebāmus 2. Person 2. possīdebātis 3. Person 3. possīdebant |
| Perfekt | 1. Person 1. possēdī 2. Person 2. possēdisti 3. Person 3. possēdit | 1. Person 1. possēdimus 2. Person 2. possēdistis 3. Person 3. possēdērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. possēderō 2. Person 2. possēderis 3. Person 3. possēderit | 1. Person 1. possēderimus 2. Person 2. possēderitis 3. Person 3. possēderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. possēderam 2. Person 2. possēderās 3. Person 3. possēderat | 1. Person 1. possēderāmus 2. Person 2. possēderātis 3. Person 3. possēderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. possīdam 2. Person 2. possīdās 3. Person 3. possīdat | 1. Person 1. possīdāmus 2. Person 2. possīdātis 3. Person 3. possīdant |
| Imperfekt | 1. Person 1. possīderem 2. Person 2. possīderēs 3. Person 3. possīderet | 1. Person 1. possīderēmus 2. Person 2. possīderētis 3. Person 3. possīderent |
| Perfekt | 1. Person 1. possēderim 2. Person 2. possēderis 3. Person 3. possēderit | 1. Person 1. possēderimus 2. Person 2. possēderitis 3. Person 3. possēderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. possēdissem 2. Person 2. possēdissēs 3. Person 3. possēdisset | 1. Person 1. possēdissēmus 2. Person 2. possēdissētis 3. Person 3. possēdissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | possīde! | possīdite! |
| Futur | 2. Person 2. possīdito! 3. Person 3. possīdito! | 2. Person 2. possīditōte! 3. Person 3. possīdunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | possīdere |
| Perfekt | possēdisse |
| Futur | possessūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | possīdens, possīdentis |
| Futur | possessūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | possīdendī |
|---|---|
| Dativ | possīdendō |
| Akkusativ | ad possīdendum |
| Ablativ | possīdendō |
Supinum
| possessum |