emittere
<mittō, mīsī, missum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- abschießen, werfenē-mittereē-mittere
- ablaufen lassenē-mittereē-mittere
- lacrimas emittereTränen vergießenlacrimas emittere
- herausgebenē-mittereē-mittere
- ausstoßenē-mittereē-mittere
- loslassen, freilassenē-mittereē-mittere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēmittō 2. Person 2. ēmittis 3. Person 3. ēmittit | 1. Person 1. ēmittimus 2. Person 2. ēmittitis 3. Person 3. ēmittunt |
| Futur | 1. Person 1. ēmittam 2. Person 2. ēmittes 3. Person 3. ēmittet | 1. Person 1. ēmittemus 2. Person 2. ēmittetis 3. Person 3. ēmittent |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēmittebam 2. Person 2. ēmittebās 3. Person 3. ēmittebat | 1. Person 1. ēmittebāmus 2. Person 2. ēmittebātis 3. Person 3. ēmittebant |
| Perfekt | 1. Person 1. ēmīsī 2. Person 2. ēmīsisti 3. Person 3. ēmīsit | 1. Person 1. ēmīsimus 2. Person 2. ēmīsistis 3. Person 3. ēmīsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. ēmīserō 2. Person 2. ēmīseris 3. Person 3. ēmīserit | 1. Person 1. ēmīserimus 2. Person 2. ēmīseritis 3. Person 3. ēmīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēmīseram 2. Person 2. ēmīserās 3. Person 3. ēmīserat | 1. Person 1. ēmīserāmus 2. Person 2. ēmīserātis 3. Person 3. ēmīserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēmittam 2. Person 2. ēmittās 3. Person 3. ēmittat | 1. Person 1. ēmittāmus 2. Person 2. ēmittātis 3. Person 3. ēmittant |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēmitterem 2. Person 2. ēmitterēs 3. Person 3. ēmitteret | 1. Person 1. ēmitterēmus 2. Person 2. ēmitterētis 3. Person 3. ēmitterent |
| Perfekt | 1. Person 1. ēmīserim 2. Person 2. ēmīseris 3. Person 3. ēmīserit | 1. Person 1. ēmīserimus 2. Person 2. ēmīseritis 3. Person 3. ēmīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēmīsissem 2. Person 2. ēmīsissēs 3. Person 3. ēmīsisset | 1. Person 1. ēmīsissēmus 2. Person 2. ēmīsissētis 3. Person 3. ēmīsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | ēmitte! | ēmittite! |
| Futur | 2. Person 2. ēmittito! 3. Person 3. ēmittito! | 2. Person 2. ēmittitōte! 3. Person 3. ēmittunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | ēmittere |
| Perfekt | ēmīsisse |
| Futur | ēmissūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | ēmittens, ēmittentis |
| Futur | ēmissūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | ēmittendī |
|---|---|
| Dativ | ēmittendō |
| Akkusativ | ad ēmittendum |
| Ablativ | ēmittendō |
Supinum
| ēmissum |