commodare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> ||commodus||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. commodō 2. Person 2. commodās 3. Person 3. commodat | 1. Person 1. commodāmus 2. Person 2. commodātis 3. Person 3. commodant |
| Futur | 1. Person 1. commodābō 2. Person 2. commodābis 3. Person 3. commodābit | 1. Person 1. commodābimus 2. Person 2. commodābitis 3. Person 3. commodābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. commodābam 2. Person 2. commodābās 3. Person 3. commodābat | 1. Person 1. commodābāmus 2. Person 2. commodābātis 3. Person 3. commodābant |
| Perfekt | 1. Person 1. commodāvī 2. Person 2. commodāvisti 3. Person 3. commodāvit | 1. Person 1. commodāvimus 2. Person 2. commodāvistis 3. Person 3. commodāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. commodāverō 2. Person 2. commodāveris 3. Person 3. commodāverit | 1. Person 1. commodāverimus 2. Person 2. commodāveritis 3. Person 3. commodāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. commodāveram 2. Person 2. commodāverās 3. Person 3. commodāverat | 1. Person 1. commodāverāmus 2. Person 2. commodāverātis 3. Person 3. commodāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. commodem 2. Person 2. commodēs 3. Person 3. commodet | 1. Person 1. commodēmus 2. Person 2. commodētis 3. Person 3. commodent |
| Imperfekt | 1. Person 1. commodārem 2. Person 2. commodārēs 3. Person 3. commodāret | 1. Person 1. commodārēmus 2. Person 2. commodārētis 3. Person 3. commodārent |
| Perfekt | 1. Person 1. commodāverim 2. Person 2. commodāveris 3. Person 3. commodāverit | 1. Person 1. commodāverimus 2. Person 2. commodāveritis 3. Person 3. commodāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. commodāvissem 2. Person 2. commodāvissēs 3. Person 3. commodāvisset | 1. Person 1. commodāvissēmus 2. Person 2. commodāvissētis 3. Person 3. commodāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | commodā! | commodāte! |
| Futur | 2. Person 2. commodāto! 3. Person 3. commodāto! | 2. Person 2. commodātōte! 3. Person 3. commodanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | commodāre |
| Perfekt | commodāvisse |
| Futur | commodātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | commodāns, commodantis |
| Futur | commodātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | commodandī |
|---|---|
| Dativ | commodandō |
| Akkusativ | ad commodandum |
| Ablativ | commodandō |
Supinum
| commodātum |
commodare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> ||commodus|| (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- überlassen, zukommen lassencommodārecommodāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. commodō 2. Person 2. commodās 3. Person 3. commodat | 1. Person 1. commodāmus 2. Person 2. commodātis 3. Person 3. commodant |
| Futur | 1. Person 1. commodābō 2. Person 2. commodābis 3. Person 3. commodābit | 1. Person 1. commodābimus 2. Person 2. commodābitis 3. Person 3. commodābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. commodābam 2. Person 2. commodābās 3. Person 3. commodābat | 1. Person 1. commodābāmus 2. Person 2. commodābātis 3. Person 3. commodābant |
| Perfekt | 1. Person 1. commodāvī 2. Person 2. commodāvisti 3. Person 3. commodāvit | 1. Person 1. commodāvimus 2. Person 2. commodāvistis 3. Person 3. commodāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. commodāverō 2. Person 2. commodāveris 3. Person 3. commodāverit | 1. Person 1. commodāverimus 2. Person 2. commodāveritis 3. Person 3. commodāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. commodāveram 2. Person 2. commodāverās 3. Person 3. commodāverat | 1. Person 1. commodāverāmus 2. Person 2. commodāverātis 3. Person 3. commodāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. commodem 2. Person 2. commodēs 3. Person 3. commodet | 1. Person 1. commodēmus 2. Person 2. commodētis 3. Person 3. commodent |
| Imperfekt | 1. Person 1. commodārem 2. Person 2. commodārēs 3. Person 3. commodāret | 1. Person 1. commodārēmus 2. Person 2. commodārētis 3. Person 3. commodārent |
| Perfekt | 1. Person 1. commodāverim 2. Person 2. commodāveris 3. Person 3. commodāverit | 1. Person 1. commodāverimus 2. Person 2. commodāveritis 3. Person 3. commodāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. commodāvissem 2. Person 2. commodāvissēs 3. Person 3. commodāvisset | 1. Person 1. commodāvissēmus 2. Person 2. commodāvissētis 3. Person 3. commodāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | commodā! | commodāte! |
| Futur | 2. Person 2. commodāto! 3. Person 3. commodāto! | 2. Person 2. commodātōte! 3. Person 3. commodanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | commodāre |
| Perfekt | commodāvisse |
| Futur | commodātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | commodāns, commodantis |
| Futur | commodātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | commodandī |
|---|---|
| Dativ | commodandō |
| Akkusativ | ad commodandum |
| Ablativ | commodandō |
Supinum
| commodātum |