circumferre
<ferō, tulī, lātum 0.>Übersicht aller Übersetzungen
- reinigen, entsühnen (aliquem re jemanden mit etwas)circum-ferre ReligionRELcircum-ferre ReligionREL
- oculos circumferredie Augen umherschweifen lassenoculos circumferre
- herumreichen (poculum den Becher)circum-ferrecircum-ferre
- herumgehencircum-ferre im Passivcircum-ferre im Passiv
- ringsum verbreiten, ringsum verteilencircum-ferrecircum-ferre
- verbreiten, bekannt machen (aliquid etwas, +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI)circum-ferrecircum-ferre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumferō 2. Person 2. circumfers 3. Person 3. circumfert | 1. Person 1. circumferimus 2. Person 2. circumfertis 3. Person 3. circumferunt |
| Futur | 1. Person 1. circumferam 2. Person 2. circumferēs 3. Person 3. circumferet | 1. Person 1. circumferēmus 2. Person 2. circumferētis 3. Person 3. circumferent |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumferēbam 2. Person 2. circumferēbās 3. Person 3. circumferēbat | 1. Person 1. circumferēbāmus 2. Person 2. circumferēbātis 3. Person 3. circumferēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. circumtulī 2. Person 2. circumtulistī 3. Person 3. circumtulit | 1. Person 1. circumtulimus 2. Person 2. circumtulistis 3. Person 3. circumtulērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. circumtulerō 2. Person 2. circumtuleris 3. Person 3. circumtulerit | 1. Person 1. circumtulerimus 2. Person 2. circumtuleritis 3. Person 3. circumtulerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumtuleram 2. Person 2. circumtulerās 3. Person 3. circumtulerat | 1. Person 1. circumtulerāmus 2. Person 2. circumtulerātis 3. Person 3. circumtulerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. circumferam 2. Person 2. circumferās 3. Person 3. circumferat | 1. Person 1. circumferāmus 2. Person 2. circumferātis 3. Person 3. circumferant |
| Imperfekt | 1. Person 1. circumferrem 2. Person 2. circumferrēs 3. Person 3. circumferret | 1. Person 1. circumferrēmus 2. Person 2. circumferrētis 3. Person 3. circumferrent |
| Perfekt | 1. Person 1. circumtulerim 2. Person 2. circumtuleris 3. Person 3. circumtulerit | 1. Person 1. circumtulerimus 2. Person 2. circumtuleritis 3. Person 3. circumtulerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumtulissem 2. Person 2. circumtulissēs 3. Person 3. circumtulisset | 1. Person 1. circumtulissēmus 2. Person 2. circumtulissētis 3. Person 3. circumtulissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | circumfer | circumferte |
| Futur | 2. Person 2. circumfertō 3. Person 3. circumfertō | 2. Person 2. circumfertōte 3. Person 3. circumferuntō |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | circumferre |
| Perfekt | circumtulisse |
| Futur | circumlātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | circumferēns, ferentis |
| Futur | circumlātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | circumferendī |
|---|---|
| Dativ | circumferendō |
| Akkusativ | ad circumferendum |
| Ablativ | circumferendō |
Supinum
| circumlātum |