applicare
<plicō, plicāvī/plicuī, plicātum/plicitum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- anlegenap-plicāre absolut und passivap-plicāre absolut und passiv
- einer Sache hinzufügen, mit etwas verbinden, mit etwas in Verbindung bringen
- crimen alicui applicarejemandem ein Verbrechen anlastencrimen alicui applicare
- voluptatem ad honestatem applicare
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. applicō 2. Person 2. applicās 3. Person 3. applicat | 1. Person 1. applicāmus 2. Person 2. applicātis 3. Person 3. applicant |
| Futur | 1. Person 1. applicābō 2. Person 2. applicābis 3. Person 3. applicābit | 1. Person 1. applicābimus 2. Person 2. applicābitis 3. Person 3. applicābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. applicābam 2. Person 2. applicābās 3. Person 3. applicābat | 1. Person 1. applicābāmus 2. Person 2. applicābātis 3. Person 3. applicābant |
| Perfekt | 1. Person 1. applicāvī 2. Person 2. applicāvisti 3. Person 3. applicāvit | 1. Person 1. applicāvimus 2. Person 2. applicāvistis 3. Person 3. applicāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. applicāverō 2. Person 2. applicāveris 3. Person 3. applicāverit | 1. Person 1. applicāverimus 2. Person 2. applicāveritis 3. Person 3. applicāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. applicāveram 2. Person 2. applicāverās 3. Person 3. applicāverat | 1. Person 1. applicāverāmus 2. Person 2. applicāverātis 3. Person 3. applicāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. applicem 2. Person 2. applicēs 3. Person 3. applicet | 1. Person 1. applicēmus 2. Person 2. applicētis 3. Person 3. applicent |
| Imperfekt | 1. Person 1. applicārem 2. Person 2. applicārēs 3. Person 3. applicāret | 1. Person 1. applicārēmus 2. Person 2. applicārētis 3. Person 3. applicārent |
| Perfekt | 1. Person 1. applicāverim 2. Person 2. applicāveris 3. Person 3. applicāverit | 1. Person 1. applicāverimus 2. Person 2. applicāveritis 3. Person 3. applicāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. applicāvissem 2. Person 2. applicāvissēs 3. Person 3. applicāvisset | 1. Person 1. applicāvissēmus 2. Person 2. applicāvissētis 3. Person 3. applicāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | applicā! | applicāte! |
| Futur | 2. Person 2. applicāto! 3. Person 3. applicāto! | 2. Person 2. applicātōte! 3. Person 3. applicanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | applicāre |
| Perfekt | applicāvisse |
| Futur | applicātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | applicāns, applicantis |
| Futur | applicātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | applicandī |
|---|---|
| Dativ | applicandō |
| Akkusativ | ad applicandum |
| Ablativ | applicandō |
Supinum
| applicātum |