afferre
<afferō, attulī, allātum 0.>Übersicht aller Übersetzungen
- herbeitragen, herbeibringenaf-ferreaf-ferre
- mitbringen, überbringenaf-ferreaf-ferre
- bringenaf-ferreaf-ferre
- (Hand) anlegenaf-ferreaf-ferre
- verursachen, zufügenaf-ferreaf-ferre
- alicui cladem afferrejemandem eine Niederlage beibringenalicui cladem afferre
- alicui spem afferre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. afferō 2. Person 2. affers 3. Person 3. affert | 1. Person 1. afferimus 2. Person 2. affertis 3. Person 3. afferunt |
| Futur | 1. Person 1. afferam 2. Person 2. afferēs 3. Person 3. afferet | 1. Person 1. afferēmus 2. Person 2. afferētis 3. Person 3. afferent |
| Imperfekt | 1. Person 1. afferēbam 2. Person 2. afferēbās 3. Person 3. afferēbat | 1. Person 1. afferēbāmus 2. Person 2. afferēbātis 3. Person 3. afferēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. attulī 2. Person 2. attulistī 3. Person 3. attulit | 1. Person 1. attulimus 2. Person 2. attulistis 3. Person 3. attulērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. attulerō 2. Person 2. attuleris 3. Person 3. attulerit | 1. Person 1. attulerimus 2. Person 2. attuleritis 3. Person 3. attulerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. attuleram 2. Person 2. attulerās 3. Person 3. attulerat | 1. Person 1. attulerāmus 2. Person 2. attulerātis 3. Person 3. attulerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. afferam 2. Person 2. afferās 3. Person 3. afferat | 1. Person 1. afferāmus 2. Person 2. afferātis 3. Person 3. afferant |
| Imperfekt | 1. Person 1. afferrem 2. Person 2. afferrēs 3. Person 3. afferret | 1. Person 1. afferrēmus 2. Person 2. afferrētis 3. Person 3. afferrent |
| Perfekt | 1. Person 1. attulerim 2. Person 2. attuleris 3. Person 3. attulerit | 1. Person 1. attulerimus 2. Person 2. attuleritis 3. Person 3. attulerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. attulissem 2. Person 2. attulissēs 3. Person 3. attulisset | 1. Person 1. attulissēmus 2. Person 2. attulissētis 3. Person 3. attulissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | affer! | afferte |
| Futur | 2. Person 2. affertō 3. Person 3. affertō | 2. Person 2. affertōte 3. Person 3. afferuntō |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | afferre |
| Perfekt | attulisse |
| Futur | allātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | afferēns, afferentis |
| Futur | allātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | afferendī |
|---|---|
| Dativ | afferendō |
| Akkusativ | ad afferendum |
| Ablativ | afferendō |
Supinum
| allātum |