advenire
<veniō, vēnī, ventum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- ankommen, herankommen (ad aliquem/aliquem/alicui bei jemandem, an jemanden), (ad locum/in locum/locum/alicui loco an einem Ort)ad-venīread-venīre
- herankommen, erscheinenad-venīre figurativ, in übertragenem Sinnfigad-venīre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. advenīō 2. Person 2. advenīs 3. Person 3. advenīt | 1. Person 1. advenīmus 2. Person 2. advenītis 3. Person 3. advenīunt |
| Futur | 1. Person 1. advenīam 2. Person 2. advenīes 3. Person 3. advenīet | 1. Person 1. advenīemus 2. Person 2. advenīetis 3. Person 3. advenīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. advenīebam 2. Person 2. advenīebās 3. Person 3. advenīebat | 1. Person 1. advenīebāmus 2. Person 2. advenīebātis 3. Person 3. advenīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. advenī 2. Person 2. advenisti 3. Person 3. advenīt | 1. Person 1. advenīmus 2. Person 2. advenīstis 3. Person 3. advenērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. advenerō 2. Person 2. adveneris 3. Person 3. advenerit | 1. Person 1. advenerimus 2. Person 2. adveneritis 3. Person 3. advenerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. adveneram 2. Person 2. advenerās 3. Person 3. advenerat | 1. Person 1. advenerāmus 2. Person 2. advenerātis 3. Person 3. advenerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. advenīam 2. Person 2. advenīās 3. Person 3. advenīat | 1. Person 1. advenīāmus 2. Person 2. advenīātis 3. Person 3. advenīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. advenīrem 2. Person 2. advenīrēs 3. Person 3. advenīret | 1. Person 1. advenīrēmus 2. Person 2. advenīrētis 3. Person 3. advenīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. advenerim 2. Person 2. adveneris 3. Person 3. advenerit | 1. Person 1. advenerimus 2. Person 2. adveneritis 3. Person 3. advenerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. advenissem 2. Person 2. advenīssēs 3. Person 3. advenīsset | 1. Person 1. advenīssēmus 2. Person 2. advenīssētis 3. Person 3. advenīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | advenī! | advenīte! |
| Futur | 2. Person 2. advenīto! 3. Person 3. advenīto! | 2. Person 2. advenītōte! 3. Person 3. advenīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | advenīre |
| Perfekt | advenīsse |
| Futur | adve&nmacr;tūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | advenīens, advenīentis |
| Futur | adve&nmacr;tūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | advenīendī |
|---|---|
| Dativ | advenīendō |
| Akkusativ | ad advenīendum |
| Ablativ | advenīendō |
Supinum
| adventum |