administrare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.>T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
- behilflich sein (alicui ad rem divinam jemandem beim Gottesdienst)ad-ministrāread-ministrāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. administrō 2. Person 2. administrās 3. Person 3. administrat | 1. Person 1. administrāmus 2. Person 2. administrātis 3. Person 3. administrant |
| Futur | 1. Person 1. administrābō 2. Person 2. administrābis 3. Person 3. administrābit | 1. Person 1. administrābimus 2. Person 2. administrābitis 3. Person 3. administrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. administrābam 2. Person 2. administrābās 3. Person 3. administrābat | 1. Person 1. administrābāmus 2. Person 2. administrābātis 3. Person 3. administrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. administrāvī 2. Person 2. administrāvisti 3. Person 3. administrāvit | 1. Person 1. administrāvimus 2. Person 2. administrāvistis 3. Person 3. administrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. administrāverō 2. Person 2. administrāveris 3. Person 3. administrāverit | 1. Person 1. administrāverimus 2. Person 2. administrāveritis 3. Person 3. administrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. administrāveram 2. Person 2. administrāverās 3. Person 3. administrāverat | 1. Person 1. administrāverāmus 2. Person 2. administrāverātis 3. Person 3. administrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. administrem 2. Person 2. administrēs 3. Person 3. administret | 1. Person 1. administrēmus 2. Person 2. administrētis 3. Person 3. administrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. administrārem 2. Person 2. administrārēs 3. Person 3. administrāret | 1. Person 1. administrārēmus 2. Person 2. administrārētis 3. Person 3. administrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. administrāverim 2. Person 2. administrāveris 3. Person 3. administrāverit | 1. Person 1. administrāverimus 2. Person 2. administrāveritis 3. Person 3. administrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. administrāvissem 2. Person 2. administrāvissēs 3. Person 3. administrāvisset | 1. Person 1. administrāvissēmus 2. Person 2. administrāvissētis 3. Person 3. administrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | administrā! | administrāte! |
| Futur | 2. Person 2. administrāto! 3. Person 3. administrāto! | 2. Person 2. administrātōte! 3. Person 3. administranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | administrāre |
| Perfekt | administrāvisse |
| Futur | administrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | administrāns, administrantis |
| Futur | administrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | administrandī |
|---|---|
| Dativ | administrandō |
| Akkusativ | ad administrandum |
| Ablativ | administrandō |
Supinum
| administrātum |
administrare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- exercitum administrareein Heer befehligenexercitum administrare
- summam rerum administrareden Oberbefehl habensummam rerum administrare
- verwalten (rem familiarem das Familienvermögen)ad-ministrāread-ministrāre
- arbeitenad-ministrāre (nachklassischnachkl.)ad-ministrāre (nachklassischnachkl.)
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. administrō 2. Person 2. administrās 3. Person 3. administrat | 1. Person 1. administrāmus 2. Person 2. administrātis 3. Person 3. administrant |
| Futur | 1. Person 1. administrābō 2. Person 2. administrābis 3. Person 3. administrābit | 1. Person 1. administrābimus 2. Person 2. administrābitis 3. Person 3. administrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. administrābam 2. Person 2. administrābās 3. Person 3. administrābat | 1. Person 1. administrābāmus 2. Person 2. administrābātis 3. Person 3. administrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. administrāvī 2. Person 2. administrāvisti 3. Person 3. administrāvit | 1. Person 1. administrāvimus 2. Person 2. administrāvistis 3. Person 3. administrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. administrāverō 2. Person 2. administrāveris 3. Person 3. administrāverit | 1. Person 1. administrāverimus 2. Person 2. administrāveritis 3. Person 3. administrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. administrāveram 2. Person 2. administrāverās 3. Person 3. administrāverat | 1. Person 1. administrāverāmus 2. Person 2. administrāverātis 3. Person 3. administrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. administrem 2. Person 2. administrēs 3. Person 3. administret | 1. Person 1. administrēmus 2. Person 2. administrētis 3. Person 3. administrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. administrārem 2. Person 2. administrārēs 3. Person 3. administrāret | 1. Person 1. administrārēmus 2. Person 2. administrārētis 3. Person 3. administrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. administrāverim 2. Person 2. administrāveris 3. Person 3. administrāverit | 1. Person 1. administrāverimus 2. Person 2. administrāveritis 3. Person 3. administrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. administrāvissem 2. Person 2. administrāvissēs 3. Person 3. administrāvisset | 1. Person 1. administrāvissēmus 2. Person 2. administrāvissētis 3. Person 3. administrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | administrā! | administrāte! |
| Futur | 2. Person 2. administrāto! 3. Person 3. administrāto! | 2. Person 2. administrātōte! 3. Person 3. administranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | administrāre |
| Perfekt | administrāvisse |
| Futur | administrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | administrāns, administrantis |
| Futur | administrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | administrandī |
|---|---|
| Dativ | administrandō |
| Akkusativ | ad administrandum |
| Ablativ | administrandō |
Supinum
| administrātum |