publicare
<ō, āvī, ātum 1.> ||publicus||Übersicht aller Übersetzungen
- für die Staatskasse einziehen, enteignen, konfiszierenpūblicārepūblicāre
- öffentlich zugänglich machenpūblicāre (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)pūblicāre (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)
- preisgebenpūblicārepūblicāre
- öffentlich zeigen, öffentlich hören lassenpūblicārepūblicāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. pūblicō 2. Person 2. pūblicās 3. Person 3. pūblicat | 1. Person 1. pūblicāmus 2. Person 2. pūblicātis 3. Person 3. pūblicant |
| Futur | 1. Person 1. pūblicābō 2. Person 2. pūblicābis 3. Person 3. pūblicābit | 1. Person 1. pūblicābimus 2. Person 2. pūblicābitis 3. Person 3. pūblicābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. pūblicābam 2. Person 2. pūblicābās 3. Person 3. pūblicābat | 1. Person 1. pūblicābāmus 2. Person 2. pūblicābātis 3. Person 3. pūblicābant |
| Perfekt | 1. Person 1. pūblicāvī 2. Person 2. pūblicāvisti 3. Person 3. pūblicāvit | 1. Person 1. pūblicāvimus 2. Person 2. pūblicāvistis 3. Person 3. pūblicāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. pūblicāverō 2. Person 2. pūblicāveris 3. Person 3. pūblicāverit | 1. Person 1. pūblicāverimus 2. Person 2. pūblicāveritis 3. Person 3. pūblicāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. pūblicāveram 2. Person 2. pūblicāverās 3. Person 3. pūblicāverat | 1. Person 1. pūblicāverāmus 2. Person 2. pūblicāverātis 3. Person 3. pūblicāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. pūblicem 2. Person 2. pūblicēs 3. Person 3. pūblicet | 1. Person 1. pūblicēmus 2. Person 2. pūblicētis 3. Person 3. pūblicent |
| Imperfekt | 1. Person 1. pūblicārem 2. Person 2. pūblicārēs 3. Person 3. pūblicāret | 1. Person 1. pūblicārēmus 2. Person 2. pūblicārētis 3. Person 3. pūblicārent |
| Perfekt | 1. Person 1. pūblicāverim 2. Person 2. pūblicāveris 3. Person 3. pūblicāverit | 1. Person 1. pūblicāverimus 2. Person 2. pūblicāveritis 3. Person 3. pūblicāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. pūblicāvissem 2. Person 2. pūblicāvissēs 3. Person 3. pūblicāvisset | 1. Person 1. pūblicāvissēmus 2. Person 2. pūblicāvissētis 3. Person 3. pūblicāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | pūblicā! | pūblicāte! |
| Futur | 2. Person 2. pūblicāto! 3. Person 3. pūblicāto! | 2. Person 2. pūblicātōte! 3. Person 3. pūblicanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | pūblicāre |
| Perfekt | pūblicāvisse |
| Futur | pūblicātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | pūblicāns, pūblicantis |
| Futur | pūblicātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | pūblicandī |
|---|---|
| Dativ | pūblicandō |
| Akkusativ | ad pūblicandum |
| Ablativ | pūblicandō |
Supinum
| pūblicātum |