prohibere
<hibeō, hibuī, hibitum 2.> ||habere||Übersicht aller Übersetzungen
- fernhalten, abwehrenpro-hibērepro-hibēre
- abhaltenpro-hibērepro-hibēre
- abschneiden (ab re/re von etwas)pro-hibēre Militär, militärischMILpro-hibēre Militär, militärischMIL
- aliquem oppido prohibere
- aliquem senatu prohiberejemanden aus dem Senat ausschließenaliquem senatu prohibere
- hostem aquāprohibere
- Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
- verhindernpro-hibērepro-hibēre
- hindern (aliquem re/ab re jemanden an etwas), (aliquem id jemanden daran)pro-hibērepro-hibēre
- verbietenpro-hibērepro-hibēre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prohibēō 2. Person 2. prohibēs 3. Person 3. prohibēt | 1. Person 1. prohibēmus 2. Person 2. prohibētis 3. Person 3. prohibēnt |
| Futur | 1. Person 1. prohibēbō 2. Person 2. prohibēbis 3. Person 3. prohibēbit | 1. Person 1. prohibēbimus 2. Person 2. prohibēbitis 3. Person 3. prohibēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. prohibēbam 2. Person 2. prohibēbās 3. Person 3. prohibēbat | 1. Person 1. prohibēbāmus 2. Person 2. prohibēbātis 3. Person 3. prohibēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. prohibuī 2. Person 2. prohibuisti 3. Person 3. prohibuit | 1. Person 1. prohibuimus 2. Person 2. prohibuistis 3. Person 3. prohibuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prohibuerō 2. Person 2. prohibueris 3. Person 3. prohibuerit | 1. Person 1. prohibuerimus 2. Person 2. prohibueritis 3. Person 3. prohibuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prohibueram 2. Person 2. prohibuerās 3. Person 3. prohibuerat | 1. Person 1. prohibuerāmus 2. Person 2. prohibuerātis 3. Person 3. prohibuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prohibēam 2. Person 2. prohibēās 3. Person 3. prohibēat | 1. Person 1. prohibēāmus 2. Person 2. prohibēātis 3. Person 3. prohibēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. prohibērem 2. Person 2. prohibērēs 3. Person 3. prohibēret | 1. Person 1. prohibērēmus 2. Person 2. prohibērētis 3. Person 3. prohibērent |
| Perfekt | 1. Person 1. prohibuerim 2. Person 2. prohibueris 3. Person 3. prohibuerit | 1. Person 1. prohibuerimus 2. Person 2. prohibueritis 3. Person 3. prohibuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prohibuissem 2. Person 2. prohibuissēs 3. Person 3. prohibuisset | 1. Person 1. prohibuissēmus 2. Person 2. prohibuissētis 3. Person 3. prohibuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prohibē! | prohibēte! |
| Futur | 2. Person 2. prohibēto! 3. Person 3. prohibēto! | 2. Person 2. prohibētōte! 3. Person 3. prohibēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prohibēre |
| Perfekt | prohibuisse |
| Futur | prohibitūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prohibēns, prohibēntis |
| Futur | prohibitūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | prohibēndī |
|---|---|
| Dativ | prohibēndō |
| Akkusativ | ad prohibēndum |
| Ablativ | prohibēndō |
Supinum
| prohibitum |