proficere
<ficiō, fēcī, fectum 3.> ||facere||Übersicht aller Übersetzungen
- proficere aliquid in philosophiain der Philosophie Fortschritte machenproficere aliquid in philosophia
-
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōficiō 2. Person 2. prōficis 3. Person 3. prōficit | 1. Person 1. prōficimus 2. Person 2. prōficitis 3. Person 3. prōficiunt |
| Futur | 1. Person 1. prōficiam 2. Person 2. prōficiēs 3. Person 3. prōficiet | 1. Person 1. prōficiēmus 2. Person 2. prōficiētis 3. Person 3. prōficient |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōficiēbam 2. Person 2. prōficiēbās 3. Person 3. prōficiēbat | 1. Person 1. prōficiēbāmus 2. Person 2. prōficiēbātis 3. Person 3. prōficiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. prōfēcī 2. Person 2. prōfēcīsti 3. Person 3. prōfēcit | 1. Person 1. prōfēcimus 2. Person 2. prōfēcīstis 3. Person 3. prōfēcērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prōfēcerō 2. Person 2. prōfēceris 3. Person 3. prōfēcerit | 1. Person 1. prōfēcerimus 2. Person 2. prōfēceritis 3. Person 3. prōfēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōfēceram 2. Person 2. prōfēcerās 3. Person 3. prōfēcerat | 1. Person 1. prōfēcerāmus 2. Person 2. prōfēcerātis 3. Person 3. prōfēcerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōficiam 2. Person 2. prōficiās 3. Person 3. prōficiat | 1. Person 1. prōficiāmus 2. Person 2. prōficiātis 3. Person 3. prōficiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōficerem 2. Person 2. prōficerēs 3. Person 3. prōficeret | 1. Person 1. prōficerēmus 2. Person 2. prōficerētis 3. Person 3. prōficerent |
| Perfekt | 1. Person 1. prōfēcerim 2. Person 2. prōfēceris 3. Person 3. prōfēcerit | 1. Person 1. prōfēcerimus 2. Person 2. prōfēceritis 3. Person 3. prōfēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōfēcīssem 2. Person 2. prōfēcīssēs 3. Person 3. prōfēcīsset | 1. Person 1. prōfēcissēmus 2. Person 2. prōfēcissētis 3. Person 3. prōfēcīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prōfice! | prōficite! |
| Futur | 2. Person 2. prōficito! 3. Person 3. prōficito! | 2. Person 2. prōficitōte! 3. Person 3. prōficiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prōficere |
| Perfekt | prōfēcīsse |
| Futur | prōfectūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prōficiēns, prōficiēntis |
| Futur | prōfectūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | prōficiēndī |
|---|---|
| Dativ | prōficiēndō |
| Akkusativ | ad prōficiēndum |
| Ablativ | prōficiēndō |
Supinum
| prōfectum |