percipere
<cipiō, cēpī, ceptum 3.> ||capere||Übersicht aller Übersetzungen
- auras percipereWinde auffangenauras percipere
- fructūs percipereFrüchte erntenfructūs percipere
- wahrnehmenper-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfigper-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- hörenper-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfigper-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- per-cipere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- per-cipere Perfektperf figurativ, in übertragenem Sinnfig
- omnium civium nomina percipere
- nomen usu perceptum alicui est
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. percipiō 2. Person 2. percipis 3. Person 3. percipit | 1. Person 1. percipimus 2. Person 2. percipitis 3. Person 3. percipiunt |
| Futur | 1. Person 1. percipiam 2. Person 2. percipiēs 3. Person 3. percipiet | 1. Person 1. percipiēmus 2. Person 2. percipiētis 3. Person 3. percipient |
| Imperfekt | 1. Person 1. percipiēbam 2. Person 2. percipiēbās 3. Person 3. percipiēbat | 1. Person 1. percipiēbāmus 2. Person 2. percipiēbātis 3. Person 3. percipiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. percēpī 2. Person 2. percēpīsti 3. Person 3. percēpit | 1. Person 1. percēpimus 2. Person 2. percēpīstis 3. Person 3. percēpērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. percēperō 2. Person 2. percēperis 3. Person 3. percēperit | 1. Person 1. percēperimus 2. Person 2. percēperitis 3. Person 3. percēperint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. percēperam 2. Person 2. percēperās 3. Person 3. percēperat | 1. Person 1. percēperāmus 2. Person 2. percēperātis 3. Person 3. percēperant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. percipiam 2. Person 2. percipiās 3. Person 3. percipiat | 1. Person 1. percipiāmus 2. Person 2. percipiātis 3. Person 3. percipiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. perciperem 2. Person 2. perciperēs 3. Person 3. perciperet | 1. Person 1. perciperēmus 2. Person 2. perciperētis 3. Person 3. perciperent |
| Perfekt | 1. Person 1. percēperim 2. Person 2. percēperis 3. Person 3. percēperit | 1. Person 1. percēperimus 2. Person 2. percēperitis 3. Person 3. percēperint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. percēpīssem 2. Person 2. percēpīssēs 3. Person 3. percēpīsset | 1. Person 1. percēpissēmus 2. Person 2. percēpissētis 3. Person 3. percēpīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | percipe! | percipite! |
| Futur | 2. Person 2. percipito! 3. Person 3. percipito! | 2. Person 2. percipitōte! 3. Person 3. percipiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | percipere |
| Perfekt | percēpīsse |
| Futur | perceptūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | percipiēns, percipiēntis |
| Futur | perceptūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | percipiēndī |
|---|---|
| Dativ | percipiēndō |
| Akkusativ | ad percipiēndum |
| Ablativ | percipiēndō |
Supinum
| perceptum |