Übersicht aller Übersetzungen
- entgegenbringen, zeigenof-ferreof-ferre
- poenam oculis deorum offerredie Strafe vor den Augen der Götter vollziehenpoenam oculis deorum offerre
- se offerre
- anbieten, darbieten (alicui aliquid jemandem etwas)of-ferre figurativ, in übertragenem Sinnfigof-ferre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- aussetzen, preisgebenof-ferre figurativ, in übertragenem Sinnfigof-ferre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- crimina offerreVorwürfe erhebencrimina offerre
- darbringen, verursachenof-ferre figurativ, in übertragenem Sinnfigof-ferre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- alicui beneficium offerrealicui beneficium offerre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. offerō 2. Person 2. offers 3. Person 3. offert | 1. Person 1. offerimus 2. Person 2. offertis 3. Person 3. offerunt |
| Futur | 1. Person 1. offeram 2. Person 2. offerēs 3. Person 3. offeret | 1. Person 1. offerēmus 2. Person 2. offerētis 3. Person 3. offerent |
| Imperfekt | 1. Person 1. offerēbam 2. Person 2. offerēbās 3. Person 3. offerēbat | 1. Person 1. offerēbāmus 2. Person 2. offerēbātis 3. Person 3. offerēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. obtulī 2. Person 2. obtulistī 3. Person 3. obtulit | 1. Person 1. obtulimus 2. Person 2. obtulistis 3. Person 3. obtulērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. obtulerō 2. Person 2. obtuleris 3. Person 3. obtulerit | 1. Person 1. obtulerimus 2. Person 2. obtuleritis 3. Person 3. obtulerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. obtuleram 2. Person 2. obtulerās 3. Person 3. obtulerat | 1. Person 1. obtulerāmus 2. Person 2. obtulerātis 3. Person 3. obtulerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. offeram 2. Person 2. offerās 3. Person 3. offerat | 1. Person 1. offerāmus 2. Person 2. offerātis 3. Person 3. offerant |
| Imperfekt | 1. Person 1. offerrem 2. Person 2. offerrēs 3. Person 3. offerret | 1. Person 1. offerrēmus 2. Person 2. offerrētis 3. Person 3. offerrent |
| Perfekt | 1. Person 1. obtulerim 2. Person 2. obtuleris 3. Person 3. obtulerit | 1. Person 1. obtulerimus 2. Person 2. obtuleritis 3. Person 3. obtulerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. obtulissem 2. Person 2. obtulissēs 3. Person 3. obtulisset | 1. Person 1. obtulissēmus 2. Person 2. obtulissētis 3. Person 3. obtulissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | offer | offerte |
| Futur | 2. Person 2. offertō 3. Person 3. offertō | 2. Person 2. offertōte 3. Person 3. offeruntō |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | offerre |
| Perfekt | obtulisse |
| Futur | oblātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | offerēns, offerentis |
| Futur | oblātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | offerendī |
|---|---|
| Dativ | offerendō |
| Akkusativ | ad offerendum |
| Ablativ | offerendō |
Supinum
| oblātum |