infuscare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- verdunkeln, verderbenīn-fuscāre figurativ, in übertragenem Sinnfigīn-fuscāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- gloriam saevitiāinfuscareden Ruhm durch Grausamkeit trübengloriam saevitiāinfuscare
- klanglich dämpfenīn-fuscāre (nachklassischnachkl.)īn-fuscāre (nachklassischnachkl.)
- sprachlich entstellen, verderbenīn-fuscāreīn-fuscāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnfuscō 2. Person 2. īnfuscās 3. Person 3. īnfuscat | 1. Person 1. īnfuscāmus 2. Person 2. īnfuscātis 3. Person 3. īnfuscant |
Futur | 1. Person 1. īnfuscābō 2. Person 2. īnfuscābis 3. Person 3. īnfuscābit | 1. Person 1. īnfuscābimus 2. Person 2. īnfuscābitis 3. Person 3. īnfuscābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. īnfuscābam 2. Person 2. īnfuscābās 3. Person 3. īnfuscābat | 1. Person 1. īnfuscābāmus 2. Person 2. īnfuscābātis 3. Person 3. īnfuscābant |
Perfekt | 1. Person 1. īnfuscāvī 2. Person 2. īnfuscāvisti 3. Person 3. īnfuscāvit | 1. Person 1. īnfuscāvimus 2. Person 2. īnfuscāvistis 3. Person 3. īnfuscāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnfuscāverō 2. Person 2. īnfuscāveris 3. Person 3. īnfuscāverit | 1. Person 1. īnfuscāverimus 2. Person 2. īnfuscāveritis 3. Person 3. īnfuscāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfuscāveram 2. Person 2. īnfuscāverās 3. Person 3. īnfuscāverat | 1. Person 1. īnfuscāverāmus 2. Person 2. īnfuscāverātis 3. Person 3. īnfuscāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnfuscem 2. Person 2. īnfuscēs 3. Person 3. īnfuscet | 1. Person 1. īnfuscēmus 2. Person 2. īnfuscētis 3. Person 3. īnfuscent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnfuscārem 2. Person 2. īnfuscārēs 3. Person 3. īnfuscāret | 1. Person 1. īnfuscārēmus 2. Person 2. īnfuscārētis 3. Person 3. īnfuscārent |
Perfekt | 1. Person 1. īnfuscāverim 2. Person 2. īnfuscāveris 3. Person 3. īnfuscāverit | 1. Person 1. īnfuscāverimus 2. Person 2. īnfuscāveritis 3. Person 3. īnfuscāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfuscāvissem 2. Person 2. īnfuscāvissēs 3. Person 3. īnfuscāvisset | 1. Person 1. īnfuscāvissēmus 2. Person 2. īnfuscāvissētis 3. Person 3. īnfuscāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnfuscā! | īnfuscāte! |
Futur | 2. Person 2. īnfuscāto! 3. Person 3. īnfuscāto! | 2. Person 2. īnfuscātōte! 3. Person 3. īnfuscanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnfuscāre |
Perfekt | īnfuscāvisse |
Futur | īnfuscātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnfuscāns, īnfuscantis |
Futur | īnfuscātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnfuscandī |
---|---|
Dativ | īnfuscandō |
Akkusativ | ad īnfuscandum |
Ablativ | īnfuscandō |
Supinum
īnfuscātum |