infundere
<fundō, fūdī, fūsum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- hineinströmen lassen, eindringen lassen (in aliquid in etwas)īn-fundere figurativ, in übertragenem Sinnfigīn-fundere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- hineinströmen, sich ergießenīn-fundere im Passiv figurativ, in übertragenem Sinnfigīn-fundere im Passiv figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. īnfundō 2. Person 2. īnfundis 3. Person 3. īnfundit | 1. Person 1. īnfundimus 2. Person 2. īnfunditis 3. Person 3. īnfundunt |
| Futur | 1. Person 1. īnfundam 2. Person 2. īnfundes 3. Person 3. īnfundet | 1. Person 1. īnfundemus 2. Person 2. īnfundetis 3. Person 3. īnfundent |
| Imperfekt | 1. Person 1. īnfundebam 2. Person 2. īnfundebās 3. Person 3. īnfundebat | 1. Person 1. īnfundebāmus 2. Person 2. īnfundebātis 3. Person 3. īnfundebant |
| Perfekt | 1. Person 1. īnfūdī 2. Person 2. īnfūdisti 3. Person 3. īnfūdit | 1. Person 1. īnfūdimus 2. Person 2. īnfūdistis 3. Person 3. īnfūdērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. īnfūderō 2. Person 2. īnfūderis 3. Person 3. īnfūderit | 1. Person 1. īnfūderimus 2. Person 2. īnfūderitis 3. Person 3. īnfūderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfūderam 2. Person 2. īnfūderās 3. Person 3. īnfūderat | 1. Person 1. īnfūderāmus 2. Person 2. īnfūderātis 3. Person 3. īnfūderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. īnfundam 2. Person 2. īnfundās 3. Person 3. īnfundat | 1. Person 1. īnfundāmus 2. Person 2. īnfundātis 3. Person 3. īnfundant |
| Imperfekt | 1. Person 1. īnfunderem 2. Person 2. īnfunderēs 3. Person 3. īnfunderet | 1. Person 1. īnfunderēmus 2. Person 2. īnfunderētis 3. Person 3. īnfunderent |
| Perfekt | 1. Person 1. īnfūderim 2. Person 2. īnfūderis 3. Person 3. īnfūderit | 1. Person 1. īnfūderimus 2. Person 2. īnfūderitis 3. Person 3. īnfūderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnfūdissem 2. Person 2. īnfūdissēs 3. Person 3. īnfūdisset | 1. Person 1. īnfūdissēmus 2. Person 2. īnfūdissētis 3. Person 3. īnfūdissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | īnfunde! | īnfundite! |
| Futur | 2. Person 2. īnfundito! 3. Person 3. īnfundito! | 2. Person 2. īnfunditōte! 3. Person 3. īnfundunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | īnfundere |
| Perfekt | īnfūdisse |
| Futur | īnfūsūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | īnfundens, īnfundentis |
| Futur | īnfūsūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | īnfundendī |
|---|---|
| Dativ | īnfundendō |
| Akkusativ | ad īnfundendum |
| Ablativ | īnfundendō |
Supinum
| īnfūsum |