immutare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- verändern, umwandelnim-mūtāreim-mūtāre
- metonymisch gebrauchen (aliquid pro re etwas statt etwas)im-mūtāre RhetorikRHETim-mūtāre RhetorikRHET
- allegorisch gebrauchenim-mūtāre RhetorikRHETim-mūtāre RhetorikRHET
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. immūtō 2. Person 2. immūtās 3. Person 3. immūtat | 1. Person 1. immūtāmus 2. Person 2. immūtātis 3. Person 3. immūtant |
Futur | 1. Person 1. immūtābō 2. Person 2. immūtābis 3. Person 3. immūtābit | 1. Person 1. immūtābimus 2. Person 2. immūtābitis 3. Person 3. immūtābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. immūtābam 2. Person 2. immūtābās 3. Person 3. immūtābat | 1. Person 1. immūtābāmus 2. Person 2. immūtābātis 3. Person 3. immūtābant |
Perfekt | 1. Person 1. immūtāvī 2. Person 2. immūtāvisti 3. Person 3. immūtāvit | 1. Person 1. immūtāvimus 2. Person 2. immūtāvistis 3. Person 3. immūtāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. immūtāverō 2. Person 2. immūtāveris 3. Person 3. immūtāverit | 1. Person 1. immūtāverimus 2. Person 2. immūtāveritis 3. Person 3. immūtāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. immūtāveram 2. Person 2. immūtāverās 3. Person 3. immūtāverat | 1. Person 1. immūtāverāmus 2. Person 2. immūtāverātis 3. Person 3. immūtāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. immūtem 2. Person 2. immūtēs 3. Person 3. immūtet | 1. Person 1. immūtēmus 2. Person 2. immūtētis 3. Person 3. immūtent |
Imperfekt | 1. Person 1. immūtārem 2. Person 2. immūtārēs 3. Person 3. immūtāret | 1. Person 1. immūtārēmus 2. Person 2. immūtārētis 3. Person 3. immūtārent |
Perfekt | 1. Person 1. immūtāverim 2. Person 2. immūtāveris 3. Person 3. immūtāverit | 1. Person 1. immūtāverimus 2. Person 2. immūtāveritis 3. Person 3. immūtāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. immūtāvissem 2. Person 2. immūtāvissēs 3. Person 3. immūtāvisset | 1. Person 1. immūtāvissēmus 2. Person 2. immūtāvissētis 3. Person 3. immūtāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | immūtā! | immūtāte! |
Futur | 2. Person 2. immūtāto! 3. Person 3. immūtāto! | 2. Person 2. immūtātōte! 3. Person 3. immūtanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | immūtāre |
Perfekt | immūtāvisse |
Futur | immūtātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | immūtāns, immūtantis |
Futur | immūtātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | immūtandī |
---|---|
Dativ | immūtandō |
Akkusativ | ad immūtandum |
Ablativ | immūtandō |
Supinum
immūtātum |