excudere
<cūdō, cūdī, cūsum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- herausschlagen (aliquid ex re etwas aus etwas)ex-cūdere (nachklassischnachkl.) poetischpoetex-cūdere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- scintillam silici excudereeinen Funken aus einem Feuerstein schlagenscintillam silici excudere
- schmiedenex-cūdereex-cūdere
- ex-cūdere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. excūdō 2. Person 2. excūdis 3. Person 3. excūdit | 1. Person 1. excūdimus 2. Person 2. excūditis 3. Person 3. excūdunt |
| Futur | 1. Person 1. excūdam 2. Person 2. excūdes 3. Person 3. excūdet | 1. Person 1. excūdemus 2. Person 2. excūdetis 3. Person 3. excūdent |
| Imperfekt | 1. Person 1. excūdebam 2. Person 2. excūdebās 3. Person 3. excūdebat | 1. Person 1. excūdebāmus 2. Person 2. excūdebātis 3. Person 3. excūdebant |
| Perfekt | 1. Person 1. excūdī 2. Person 2. excūdisti 3. Person 3. excūdit | 1. Person 1. excūdimus 2. Person 2. excūdistis 3. Person 3. excūdērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. excūderō 2. Person 2. excūderis 3. Person 3. excūderit | 1. Person 1. excūderimus 2. Person 2. excūderitis 3. Person 3. excūderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. excūderam 2. Person 2. excūderās 3. Person 3. excūderat | 1. Person 1. excūderāmus 2. Person 2. excūderātis 3. Person 3. excūderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. excūdam 2. Person 2. excūdās 3. Person 3. excūdat | 1. Person 1. excūdāmus 2. Person 2. excūdātis 3. Person 3. excūdant |
| Imperfekt | 1. Person 1. excūderem 2. Person 2. excūderēs 3. Person 3. excūderet | 1. Person 1. excūderēmus 2. Person 2. excūderētis 3. Person 3. excūderent |
| Perfekt | 1. Person 1. excūderim 2. Person 2. excūderis 3. Person 3. excūderit | 1. Person 1. excūderimus 2. Person 2. excūderitis 3. Person 3. excūderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. excūdissem 2. Person 2. excūdissēs 3. Person 3. excūdisset | 1. Person 1. excūdissēmus 2. Person 2. excūdissētis 3. Person 3. excūdissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | excūde! | excūdite! |
| Futur | 2. Person 2. excūdito! 3. Person 3. excūdito! | 2. Person 2. excūditōte! 3. Person 3. excūdunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | excūdere |
| Perfekt | excūdisse |
| Futur | excūsūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | excūdens, excūdentis |
| Futur | excūsūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | excūdendī |
|---|---|
| Dativ | excūdendō |
| Akkusativ | ad excūdendum |
| Ablativ | excūdendō |
Supinum
| excūsum |