excogitare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. excōgitō 2. Person 2. excōgitās 3. Person 3. excōgitat | 1. Person 1. excōgitāmus 2. Person 2. excōgitātis 3. Person 3. excōgitant |
Futur | 1. Person 1. excōgitābō 2. Person 2. excōgitābis 3. Person 3. excōgitābit | 1. Person 1. excōgitābimus 2. Person 2. excōgitābitis 3. Person 3. excōgitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. excōgitābam 2. Person 2. excōgitābās 3. Person 3. excōgitābat | 1. Person 1. excōgitābāmus 2. Person 2. excōgitābātis 3. Person 3. excōgitābant |
Perfekt | 1. Person 1. excōgitāvī 2. Person 2. excōgitāvisti 3. Person 3. excōgitāvit | 1. Person 1. excōgitāvimus 2. Person 2. excōgitāvistis 3. Person 3. excōgitāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. excōgitāverō 2. Person 2. excōgitāveris 3. Person 3. excōgitāverit | 1. Person 1. excōgitāverimus 2. Person 2. excōgitāveritis 3. Person 3. excōgitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. excōgitāveram 2. Person 2. excōgitāverās 3. Person 3. excōgitāverat | 1. Person 1. excōgitāverāmus 2. Person 2. excōgitāverātis 3. Person 3. excōgitāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. excōgitem 2. Person 2. excōgitēs 3. Person 3. excōgitet | 1. Person 1. excōgitēmus 2. Person 2. excōgitētis 3. Person 3. excōgitent |
Imperfekt | 1. Person 1. excōgitārem 2. Person 2. excōgitārēs 3. Person 3. excōgitāret | 1. Person 1. excōgitārēmus 2. Person 2. excōgitārētis 3. Person 3. excōgitārent |
Perfekt | 1. Person 1. excōgitāverim 2. Person 2. excōgitāveris 3. Person 3. excōgitāverit | 1. Person 1. excōgitāverimus 2. Person 2. excōgitāveritis 3. Person 3. excōgitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. excōgitāvissem 2. Person 2. excōgitāvissēs 3. Person 3. excōgitāvisset | 1. Person 1. excōgitāvissēmus 2. Person 2. excōgitāvissētis 3. Person 3. excōgitāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | excōgitā! | excōgitāte! |
Futur | 2. Person 2. excōgitāto! 3. Person 3. excōgitāto! | 2. Person 2. excōgitātōte! 3. Person 3. excōgitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | excōgitāre |
Perfekt | excōgitāvisse |
Futur | excōgitātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | excōgitāns, excōgitantis |
Futur | excōgitātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | excōgitandī |
---|---|
Dativ | excōgitandō |
Akkusativ | ad excōgitandum |
Ablativ | excōgitandō |
Supinum
excōgitātum |