exciere
<cieō, ex-ciere, citum 2.> (vorklassischvkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- ex-ciēre
- herausrufenex-ciēreex-ciēre
- reges bello excieredie Könige zum Krieg aufrufenreges bello exciere
- hervorlocken, verursachenex-ciēre figurativ, in übertragenem Sinnfigex-ciēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- lacrimas alicui excierejemandem Tränen entlockenlacrimas alicui exciere
- terrorem exciereSchrecken verursachenterrorem exciere
- aufschreckenex-ciēre figurativ, in übertragenem Sinnfigex-ciēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- anregen (ad aliquid zu etwas)ex-ciēre figurativ, in übertragenem Sinnfigex-ciēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exciēō 2. Person 2. exciēs 3. Person 3. exciēt | 1. Person 1. exciēmus 2. Person 2. exciētis 3. Person 3. exciēnt |
| Futur | 1. Person 1. exciēbō 2. Person 2. exciēbis 3. Person 3. exciēbit | 1. Person 1. exciēbimus 2. Person 2. exciēbitis 3. Person 3. exciēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. exciēbam 2. Person 2. exciēbās 3. Person 3. exciēbat | 1. Person 1. exciēbāmus 2. Person 2. exciēbātis 3. Person 3. exciēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exciēam 2. Person 2. exciēās 3. Person 3. exciēat | 1. Person 1. exciēāmus 2. Person 2. exciēātis 3. Person 3. exciēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. exciērem 2. Person 2. exciērēs 3. Person 3. exciēret | 1. Person 1. exciērēmus 2. Person 2. exciērētis 3. Person 3. exciērent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | exciē! | exciēte! |
| Futur | 2. Person 2. exciēto! 3. Person 3. exciēto! | 2. Person 2. exciētōte! 3. Person 3. exciēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | exciēre |
| Perfekt | - |
| Futur | excitūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | exciēns, exciēntis |
| Futur | excitūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | exciēndī |
|---|---|
| Dativ | exciēndō |
| Akkusativ | ad exciēndum |
| Ablativ | exciēndō |
Supinum
| excitum |