emicare
<ō, āvī/uī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ēmicō 2. Person 2. ēmicās 3. Person 3. ēmicat | 1. Person 1. ēmicāmus 2. Person 2. ēmicātis 3. Person 3. ēmicant |
Futur | 1. Person 1. ēmicābō 2. Person 2. ēmicābis 3. Person 3. ēmicābit | 1. Person 1. ēmicābimus 2. Person 2. ēmicābitis 3. Person 3. ēmicābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. ēmicābam 2. Person 2. ēmicābās 3. Person 3. ēmicābat | 1. Person 1. ēmicābāmus 2. Person 2. ēmicābātis 3. Person 3. ēmicābant |
Perfekt | 1. Person 1. emicuī 2. Person 2. emicuisti 3. Person 3. emicuit | 1. Person 1. emicuimus 2. Person 2. emicuistis 3. Person 3. emicuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. emicuerō 2. Person 2. emicueris 3. Person 3. emicuerit | 1. Person 1. emicuerimus 2. Person 2. emicueritis 3. Person 3. emicuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. emicueram 2. Person 2. emicuerās 3. Person 3. emicuerat | 1. Person 1. emicuerāmus 2. Person 2. emicuerātis 3. Person 3. emicuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ēmicem 2. Person 2. ēmicēs 3. Person 3. ēmicet | 1. Person 1. ēmicēmus 2. Person 2. ēmicētis 3. Person 3. ēmicent |
Imperfekt | 1. Person 1. ēmicārem 2. Person 2. ēmicārēs 3. Person 3. ēmicāret | 1. Person 1. ēmicārēmus 2. Person 2. ēmicārētis 3. Person 3. ēmicārent |
Perfekt | 1. Person 1. emicuerim 2. Person 2. emicueris 3. Person 3. emicuerit | 1. Person 1. emicuerimus 2. Person 2. emicueritis 3. Person 3. emicuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. emicuissem 2. Person 2. emicuissēs 3. Person 3. emicuisset | 1. Person 1. emicuissēmus 2. Person 2. emicuissētis 3. Person 3. emicuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | ēmicā! | ēmicāte! |
Futur | 2. Person 2. ēmicāto! 3. Person 3. ēmicāto! | 2. Person 2. ēmicātōte! 3. Person 3. ēmicanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | ēmicāre |
Perfekt | ēmicuisse |
Futur | ēmicātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | ēmicāns, ēmicantis |
Futur | ēmicātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | ēmicandī |
---|---|
Dativ | ēmicandō |
Akkusativ | ad ēmicandum |
Ablativ | ēmicandō |
Supinum
ēmicātum |