elicere
<liciō, licuī, licitum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- herauslocken, herbeilockenē-licereē-licere
- herbeirufen, herzaubernē-licereē-licere
- zutage fördern, hervorbringenē-licere figurativ, in übertragenem Sinnfigē-licere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- ermitteln, erforschen (causam alicuius rei die Ursache von etwas)ē-licere figurativ, in übertragenem Sinnfigē-licere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēliciō 2. Person 2. ēlicis 3. Person 3. ēlicit | 1. Person 1. ēlicimus 2. Person 2. ēlicitis 3. Person 3. ēliciunt |
| Futur | 1. Person 1. ēliciam 2. Person 2. ēliciēs 3. Person 3. ēliciet | 1. Person 1. ēliciēmus 2. Person 2. ēliciētis 3. Person 3. ēlicient |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēliciēbam 2. Person 2. ēliciēbās 3. Person 3. ēliciēbat | 1. Person 1. ēliciēbāmus 2. Person 2. ēliciēbātis 3. Person 3. ēliciēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. ēlicuī 2. Person 2. ēlicuīsti 3. Person 3. ēlicuit | 1. Person 1. ēlicuimus 2. Person 2. ēlicuīstis 3. Person 3. ēlicuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. ēlicuerō 2. Person 2. ēlicueris 3. Person 3. ēlicuerit | 1. Person 1. ēlicuerimus 2. Person 2. ēlicueritis 3. Person 3. ēlicuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēlicueram 2. Person 2. ēlicuerās 3. Person 3. ēlicuerat | 1. Person 1. ēlicuerāmus 2. Person 2. ēlicuerātis 3. Person 3. ēlicuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēliciam 2. Person 2. ēliciās 3. Person 3. ēliciat | 1. Person 1. ēliciāmus 2. Person 2. ēliciātis 3. Person 3. ēliciant |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēlicerem 2. Person 2. ēlicerēs 3. Person 3. ēliceret | 1. Person 1. ēlicerēmus 2. Person 2. ēlicerētis 3. Person 3. ēlicerent |
| Perfekt | 1. Person 1. ēlicuerim 2. Person 2. ēlicueris 3. Person 3. ēlicuerit | 1. Person 1. ēlicuerimus 2. Person 2. ēlicueritis 3. Person 3. ēlicuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēlicuīssem 2. Person 2. ēlicuīssēs 3. Person 3. ēlicuīsset | 1. Person 1. ēlicuissēmus 2. Person 2. ēlicuissētis 3. Person 3. ēlicuīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | ēlice! | ēlicite! |
| Futur | 2. Person 2. ēlicito! 3. Person 3. ēlicito! | 2. Person 2. ēlicitōte! 3. Person 3. ēliciūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | ēlicere |
| Perfekt | ēlicuīsse |
| Futur | ēlicitūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | ēliciēns, ēliciēntis |
| Futur | ēlicitūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | ēliciēndī |
|---|---|
| Dativ | ēliciēndō |
| Akkusativ | ad ēliciēndum |
| Ablativ | ēliciēndō |
Supinum
| ēlicitum |