duplicare
<ō, āvī, ātum 1.> ||duplex||Übersicht aller Übersetzungen
- zusammenfalten, krümmenduplicāreduplicāre
- verdoppeln (numerum patrum die Zahl der Senatoren), (legionibus stipendium den Legionen den Sold)duplicāreduplicāre
- unmittelbar wiederholenduplicāre RhetorikRHETduplicāre RhetorikRHET
- durch Zusammensetzung bildenduplicāre RhetorikRHETduplicāre RhetorikRHET
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. duplicō 2. Person 2. duplicās 3. Person 3. duplicat | 1. Person 1. duplicāmus 2. Person 2. duplicātis 3. Person 3. duplicant |
| Futur | 1. Person 1. duplicābō 2. Person 2. duplicābis 3. Person 3. duplicābit | 1. Person 1. duplicābimus 2. Person 2. duplicābitis 3. Person 3. duplicābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. duplicābam 2. Person 2. duplicābās 3. Person 3. duplicābat | 1. Person 1. duplicābāmus 2. Person 2. duplicābātis 3. Person 3. duplicābant |
| Perfekt | 1. Person 1. duplicāvī 2. Person 2. duplicāvisti 3. Person 3. duplicāvit | 1. Person 1. duplicāvimus 2. Person 2. duplicāvistis 3. Person 3. duplicāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. duplicāverō 2. Person 2. duplicāveris 3. Person 3. duplicāverit | 1. Person 1. duplicāverimus 2. Person 2. duplicāveritis 3. Person 3. duplicāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. duplicāveram 2. Person 2. duplicāverās 3. Person 3. duplicāverat | 1. Person 1. duplicāverāmus 2. Person 2. duplicāverātis 3. Person 3. duplicāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. duplicem 2. Person 2. duplicēs 3. Person 3. duplicet | 1. Person 1. duplicēmus 2. Person 2. duplicētis 3. Person 3. duplicent |
| Imperfekt | 1. Person 1. duplicārem 2. Person 2. duplicārēs 3. Person 3. duplicāret | 1. Person 1. duplicārēmus 2. Person 2. duplicārētis 3. Person 3. duplicārent |
| Perfekt | 1. Person 1. duplicāverim 2. Person 2. duplicāveris 3. Person 3. duplicāverit | 1. Person 1. duplicāverimus 2. Person 2. duplicāveritis 3. Person 3. duplicāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. duplicāvissem 2. Person 2. duplicāvissēs 3. Person 3. duplicāvisset | 1. Person 1. duplicāvissēmus 2. Person 2. duplicāvissētis 3. Person 3. duplicāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | duplicā! | duplicāte! |
| Futur | 2. Person 2. duplicāto! 3. Person 3. duplicāto! | 2. Person 2. duplicātōte! 3. Person 3. duplicanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | duplicāre |
| Perfekt | duplicāvisse |
| Futur | duplicātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | duplicāns, duplicantis |
| Futur | duplicātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | duplicandī |
|---|---|
| Dativ | duplicandō |
| Akkusativ | ad duplicandum |
| Ablativ | duplicandō |
Supinum
| duplicātum |