dissidere
<sīdō, sēdī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- sich getrennt lagerndis-sīdere poetischpoetdis-sīdere poetischpoet
- in Feindschaft geraten (ab aliquo mit jemandem)dis-sīdere figurativ, in übertragenem Sinnfigdis-sīdere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. dissīdō 2. Person 2. dissīdis 3. Person 3. dissīdit | 1. Person 1. dissīdimus 2. Person 2. dissīditis 3. Person 3. dissīdunt |
| Futur | 1. Person 1. dissīdam 2. Person 2. dissīdes 3. Person 3. dissīdet | 1. Person 1. dissīdemus 2. Person 2. dissīdetis 3. Person 3. dissīdent |
| Imperfekt | 1. Person 1. dissīdebam 2. Person 2. dissīdebās 3. Person 3. dissīdebat | 1. Person 1. dissīdebāmus 2. Person 2. dissīdebātis 3. Person 3. dissīdebant |
| Perfekt | 1. Person 1. dissēdī 2. Person 2. dissēdisti 3. Person 3. dissēdit | 1. Person 1. dissēdimus 2. Person 2. dissēdistis 3. Person 3. dissēdērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. dissēderō 2. Person 2. dissēderis 3. Person 3. dissēderit | 1. Person 1. dissēderimus 2. Person 2. dissēderitis 3. Person 3. dissēderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissēderam 2. Person 2. dissēderās 3. Person 3. dissēderat | 1. Person 1. dissēderāmus 2. Person 2. dissēderātis 3. Person 3. dissēderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. dissīdam 2. Person 2. dissīdās 3. Person 3. dissīdat | 1. Person 1. dissīdāmus 2. Person 2. dissīdātis 3. Person 3. dissīdant |
| Imperfekt | 1. Person 1. dissīderem 2. Person 2. dissīderēs 3. Person 3. dissīderet | 1. Person 1. dissīderēmus 2. Person 2. dissīderētis 3. Person 3. dissīderent |
| Perfekt | 1. Person 1. dissēderim 2. Person 2. dissēderis 3. Person 3. dissēderit | 1. Person 1. dissēderimus 2. Person 2. dissēderitis 3. Person 3. dissēderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissēdissem 2. Person 2. dissēdissēs 3. Person 3. dissēdisset | 1. Person 1. dissēdissēmus 2. Person 2. dissēdissētis 3. Person 3. dissēdissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | dissīde! | dissīdite! |
| Futur | 2. Person 2. dissīdito! 3. Person 3. dissīdito! | 2. Person 2. dissīditōte! 3. Person 3. dissīdunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | dissīdere |
| Perfekt | dissēdisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | dissīdens, dissīdentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | dissīdendī |
|---|---|
| Dativ | dissīdendō |
| Akkusativ | ad dissīdendum |
| Ablativ | dissīdendō |
Supinum
| - |