consociare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- eng verbinden, vereinigen passivcōn-sociārecōn-sociāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. cōnsociō 2. Person 2. cōnsociās 3. Person 3. cōnsociat | 1. Person 1. cōnsociāmus 2. Person 2. cōnsociātis 3. Person 3. cōnsociant |
| Futur | 1. Person 1. cōnsociābō 2. Person 2. cōnsociābis 3. Person 3. cōnsociābit | 1. Person 1. cōnsociābimus 2. Person 2. cōnsociābitis 3. Person 3. cōnsociābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. cōnsociābam 2. Person 2. cōnsociābās 3. Person 3. cōnsociābat | 1. Person 1. cōnsociābāmus 2. Person 2. cōnsociābātis 3. Person 3. cōnsociābant |
| Perfekt | 1. Person 1. cōnsociāvī 2. Person 2. cōnsociāvisti 3. Person 3. cōnsociāvit | 1. Person 1. cōnsociāvimus 2. Person 2. cōnsociāvistis 3. Person 3. cōnsociāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. cōnsociāverō 2. Person 2. cōnsociāveris 3. Person 3. cōnsociāverit | 1. Person 1. cōnsociāverimus 2. Person 2. cōnsociāveritis 3. Person 3. cōnsociāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsociāveram 2. Person 2. cōnsociāverās 3. Person 3. cōnsociāverat | 1. Person 1. cōnsociāverāmus 2. Person 2. cōnsociāverātis 3. Person 3. cōnsociāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. cōnsociem 2. Person 2. cōnsociēs 3. Person 3. cōnsociet | 1. Person 1. cōnsociēmus 2. Person 2. cōnsociētis 3. Person 3. cōnsocient |
| Imperfekt | 1. Person 1. cōnsociārem 2. Person 2. cōnsociārēs 3. Person 3. cōnsociāret | 1. Person 1. cōnsociārēmus 2. Person 2. cōnsociārētis 3. Person 3. cōnsociārent |
| Perfekt | 1. Person 1. cōnsociāverim 2. Person 2. cōnsociāveris 3. Person 3. cōnsociāverit | 1. Person 1. cōnsociāverimus 2. Person 2. cōnsociāveritis 3. Person 3. cōnsociāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsociāvissem 2. Person 2. cōnsociāvissēs 3. Person 3. cōnsociāvisset | 1. Person 1. cōnsociāvissēmus 2. Person 2. cōnsociāvissētis 3. Person 3. cōnsociāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | cōnsociā! | cōnsociāte! |
| Futur | 2. Person 2. cōnsociāto! 3. Person 3. cōnsociāto! | 2. Person 2. cōnsociātōte! 3. Person 3. cōnsocianto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | cōnsociāre |
| Perfekt | cōnsociāvisse |
| Futur | cōnsociātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | cōnsociāns, cōnsociantis |
| Futur | cōnsociātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | cōnsociandī |
|---|---|
| Dativ | cōnsociandō |
| Akkusativ | ad cōnsociandum |
| Ablativ | cōnsociandō |
Supinum
| cōnsociātum |