congregare
<ō, āvī, ātum 1.> ||grex||Übersicht aller Übersetzungen
- versammeln, vereinigen (aliquem alicui/cum aliquo jemanden mit jemandem), (in locum / ad locum, selten in loco an einem Ort)con-gregāre figurativ, in übertragenem Sinnfigcon-gregāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- zusammenhäufen, sammelncon-gregārecon-gregāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. congregō 2. Person 2. congregās 3. Person 3. congregat | 1. Person 1. congregāmus 2. Person 2. congregātis 3. Person 3. congregant |
Futur | 1. Person 1. congregābō 2. Person 2. congregābis 3. Person 3. congregābit | 1. Person 1. congregābimus 2. Person 2. congregābitis 3. Person 3. congregābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. congregābam 2. Person 2. congregābās 3. Person 3. congregābat | 1. Person 1. congregābāmus 2. Person 2. congregābātis 3. Person 3. congregābant |
Perfekt | 1. Person 1. congregāvī 2. Person 2. congregāvisti 3. Person 3. congregāvit | 1. Person 1. congregāvimus 2. Person 2. congregāvistis 3. Person 3. congregāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. congregāverō 2. Person 2. congregāveris 3. Person 3. congregāverit | 1. Person 1. congregāverimus 2. Person 2. congregāveritis 3. Person 3. congregāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. congregāveram 2. Person 2. congregāverās 3. Person 3. congregāverat | 1. Person 1. congregāverāmus 2. Person 2. congregāverātis 3. Person 3. congregāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. congregem 2. Person 2. congregēs 3. Person 3. congreget | 1. Person 1. congregēmus 2. Person 2. congregētis 3. Person 3. congregent |
Imperfekt | 1. Person 1. congregārem 2. Person 2. congregārēs 3. Person 3. congregāret | 1. Person 1. congregārēmus 2. Person 2. congregārētis 3. Person 3. congregārent |
Perfekt | 1. Person 1. congregāverim 2. Person 2. congregāveris 3. Person 3. congregāverit | 1. Person 1. congregāverimus 2. Person 2. congregāveritis 3. Person 3. congregāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. congregāvissem 2. Person 2. congregāvissēs 3. Person 3. congregāvisset | 1. Person 1. congregāvissēmus 2. Person 2. congregāvissētis 3. Person 3. congregāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | congregā! | congregāte! |
Futur | 2. Person 2. congregāto! 3. Person 3. congregāto! | 2. Person 2. congregātōte! 3. Person 3. congreganto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | congregāre |
Perfekt | congregāvisse |
Futur | congregātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | congregāns, congregantis |
Futur | congregātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | congregandī |
---|---|
Dativ | congregandō |
Akkusativ | ad congregandum |
Ablativ | congregandō |
Supinum
congregātum |