compercere
<percō, persī, - 3.> ||parcere|| (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- comperce figurativ, in übertragenem Sinnfigerspare es dir, unterlasse es, +Infinitiv infcomperce figurativ, in übertragenem Sinnfig
- comperce me attrectarefass mich nicht an!comperce me attrectare
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. compercō 2. Person 2. compercis 3. Person 3. compercit | 1. Person 1. compercimus 2. Person 2. compercitis 3. Person 3. compercunt |
| Futur | 1. Person 1. compercam 2. Person 2. comperces 3. Person 3. compercet | 1. Person 1. compercemus 2. Person 2. compercetis 3. Person 3. compercent |
| Imperfekt | 1. Person 1. compercebam 2. Person 2. compercebās 3. Person 3. compercebat | 1. Person 1. compercebāmus 2. Person 2. compercebātis 3. Person 3. compercebant |
| Perfekt | 1. Person 1. compersī 2. Person 2. compersisti 3. Person 3. compersit | 1. Person 1. compersimus 2. Person 2. compersistis 3. Person 3. compersērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. comperserō 2. Person 2. comperseris 3. Person 3. comperserit | 1. Person 1. comperserimus 2. Person 2. comperseritis 3. Person 3. comperserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. comperseram 2. Person 2. comperserās 3. Person 3. comperserat | 1. Person 1. comperserāmus 2. Person 2. comperserātis 3. Person 3. comperserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. compercam 2. Person 2. compercās 3. Person 3. compercat | 1. Person 1. compercāmus 2. Person 2. compercātis 3. Person 3. compercant |
| Imperfekt | 1. Person 1. compercerem 2. Person 2. compercerēs 3. Person 3. comperceret | 1. Person 1. compercerēmus 2. Person 2. compercerētis 3. Person 3. compercerent |
| Perfekt | 1. Person 1. comperserim 2. Person 2. comperseris 3. Person 3. comperserit | 1. Person 1. comperserimus 2. Person 2. comperseritis 3. Person 3. comperserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. compersissem 2. Person 2. compersissēs 3. Person 3. compersisset | 1. Person 1. compersissēmus 2. Person 2. compersissētis 3. Person 3. compersissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | comperce! | compercite! |
| Futur | 2. Person 2. compercito! 3. Person 3. compercito! | 2. Person 2. compercitōte! 3. Person 3. compercunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | compercere |
| Perfekt | compersisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | compercens, compercentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | compercendī |
|---|---|
| Dativ | compercendō |
| Akkusativ | ad compercendum |
| Ablativ | compercendō |
Supinum
| - |