Übersicht aller Übersetzungen
- ungebührlich anfassen, unzüchtig berührenat-trectāreat-trectāre
- greifen nachat-trectāre (nachklassischnachkl.) poetischpoetsich unrechtmäßig aneignenat-trectāre (nachklassischnachkl.) poetischpoetat-trectāre (nachklassischnachkl.) poetischpoet
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. attrectō 2. Person 2. attrectās 3. Person 3. attrectat | 1. Person 1. attrectāmus 2. Person 2. attrectātis 3. Person 3. attrectant |
Futur | 1. Person 1. attrectābō 2. Person 2. attrectābis 3. Person 3. attrectābit | 1. Person 1. attrectābimus 2. Person 2. attrectābitis 3. Person 3. attrectābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. attrectābam 2. Person 2. attrectābās 3. Person 3. attrectābat | 1. Person 1. attrectābāmus 2. Person 2. attrectābātis 3. Person 3. attrectābant |
Perfekt | 1. Person 1. attrectāvī 2. Person 2. attrectāvisti 3. Person 3. attrectāvit | 1. Person 1. attrectāvimus 2. Person 2. attrectāvistis 3. Person 3. attrectāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. attrectāverō 2. Person 2. attrectāveris 3. Person 3. attrectāverit | 1. Person 1. attrectāverimus 2. Person 2. attrectāveritis 3. Person 3. attrectāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. attrectāveram 2. Person 2. attrectāverās 3. Person 3. attrectāverat | 1. Person 1. attrectāverāmus 2. Person 2. attrectāverātis 3. Person 3. attrectāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. attrectem 2. Person 2. attrectēs 3. Person 3. attrectet | 1. Person 1. attrectēmus 2. Person 2. attrectētis 3. Person 3. attrectent |
Imperfekt | 1. Person 1. attrectārem 2. Person 2. attrectārēs 3. Person 3. attrectāret | 1. Person 1. attrectārēmus 2. Person 2. attrectārētis 3. Person 3. attrectārent |
Perfekt | 1. Person 1. attrectāverim 2. Person 2. attrectāveris 3. Person 3. attrectāverit | 1. Person 1. attrectāverimus 2. Person 2. attrectāveritis 3. Person 3. attrectāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. attrectāvissem 2. Person 2. attrectāvissēs 3. Person 3. attrectāvisset | 1. Person 1. attrectāvissēmus 2. Person 2. attrectāvissētis 3. Person 3. attrectāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | attrectā! | attrectāte! |
Futur | 2. Person 2. attrectāto! 3. Person 3. attrectāto! | 2. Person 2. attrectātōte! 3. Person 3. attrectanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | attrectāre |
Perfekt | attrectāvisse |
Futur | attrectātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | attrectāns, attrectantis |
Futur | attrectātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | attrectandī |
---|---|
Dativ | attrectandō |
Akkusativ | ad attrectandum |
Ablativ | attrectandō |
Supinum
attrectātum |