circumagere
<agō, ēgī, āctum 3.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumagō 2. Person 2. circumagis 3. Person 3. circumagit | 1. Person 1. circumagimus 2. Person 2. circumagitis 3. Person 3. circumagunt |
Futur | 1. Person 1. circumagam 2. Person 2. circumages 3. Person 3. circumaget | 1. Person 1. circumagemus 2. Person 2. circumagetis 3. Person 3. circumagent |
Imperfekt | 1. Person 1. circumagebam 2. Person 2. circumagebās 3. Person 3. circumagebat | 1. Person 1. circumagebāmus 2. Person 2. circumagebātis 3. Person 3. circumagebant |
Perfekt | 1. Person 1. circumēgī 2. Person 2. circumēgisti 3. Person 3. circumēgit | 1. Person 1. circumēgimus 2. Person 2. circumēgistis 3. Person 3. circumēgērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. circumēgerō 2. Person 2. circumēgeris 3. Person 3. circumēgerit | 1. Person 1. circumēgerimus 2. Person 2. circumēgeritis 3. Person 3. circumēgerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumēgeram 2. Person 2. circumēgerās 3. Person 3. circumēgerat | 1. Person 1. circumēgerāmus 2. Person 2. circumēgerātis 3. Person 3. circumēgerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumagam 2. Person 2. circumagās 3. Person 3. circumagat | 1. Person 1. circumagāmus 2. Person 2. circumagātis 3. Person 3. circumagant |
Imperfekt | 1. Person 1. circumagerem 2. Person 2. circumagerēs 3. Person 3. circumageret | 1. Person 1. circumagerēmus 2. Person 2. circumagerētis 3. Person 3. circumagerent |
Perfekt | 1. Person 1. circumēgerim 2. Person 2. circumēgeris 3. Person 3. circumēgerit | 1. Person 1. circumēgerimus 2. Person 2. circumēgeritis 3. Person 3. circumēgerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumēgissem 2. Person 2. circumēgissēs 3. Person 3. circumēgisset | 1. Person 1. circumēgissēmus 2. Person 2. circumēgissētis 3. Person 3. circumēgissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | circumage! | circumagite! |
Futur | 2. Person 2. circumagito! 3. Person 3. circumagito! | 2. Person 2. circumagitōte! 3. Person 3. circumagunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | circumagere |
Perfekt | circumēgisse |
Futur | circumāctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | circumagens, circumagentis |
Futur | circumāctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | circumagendī |
---|---|
Dativ | circumagendō |
Akkusativ | ad circumagendum |
Ablativ | circumagendō |
Supinum
circumāctum |